Archief: artikelen van
Dinsdag 15 Juli 2003 in categorie Politiek & Maatschappij, Media
U weet hoe dat gaat wanneer het zo warm is. De lamlendigheid slaat toe, je hebt niet echt zin om al teveel energie in je fantasie te steken en dus scoor je maar gemakzuchtig een onderwerpje bij nu.nl. Natuurlijk springt meteen dat item eruit over de politie, die te paard publiekelijk parende homo's probeert te betrappen. Dit geeft weer een heel andere dimensie aan het begrip 'bereden politie'. Schuiven we terzijde, te makkelijk, inkoppertje.
Een 'bruggetje' van gerotzooi in het struikgewas naar natuur, groen, links en Rosenmöller is echter gauw gemaakt. Want Paul Rosenmöller heeft blijkbaar een nieuwe baan, en wel als programmamaker en presentator bij de IKON. Dit trekt natuurlijk direct onze aandacht. Vooral ook omdat hij een toelichting geeft.
Dat moet je eigenlijk nooit doen Paul, een toelichting geven. Gewoon pakken die job, maar laat de toelichting achterwege. Komt alleen maar ellende van. Toelichtingen maken de zaak er meestal niet duidelijker op, in tegenstelling tot wat het woord doet vermoeden.
Lees verder...
Woensdag 02 Juli 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Marc Jager is Statenlid voor het CDA in de provincie Groningen en tevens beleidsmedewerker van CDA Europarlementariër Albert Jan Maat (ik zou die tweede voornaam afkorten Albert, maar dit terzijde).
Marc wil blijkbaar graag aandacht en die krijgt hij. Er is op diverse plaatsen al over hem geschreven, waaronder ook op veel weblogs. En ach, daar is niets mis mee, iedereen heeft op z'n tijd behoefte aan een beetje aandacht, zelfs een statenlid van het CDA.
Ongelukkiger gekozen is de manier
waarop Marc die aandacht probeert te krijgen. Hij zwengelt namelijk op zijn
weblog de discussie aan of zeehondjes mogen worden afgeschoten dan wel doodgeknuppeld omdat ze teveel vis voor de neus van de visserij wegkapen. Hij is lekker op snoepreis naar Finland geweest, daar blijkbaar dronken gevoerd door de plaatselijke hengelaars en sindsdien vindt hij dat het wel flink wat minder kan met die zeehonden.
Nou, zo'n opvatting is natuurlijk meteen foute boel, dat snapt u. In de reacties op zijn log krijgt hij flink z'n vet. Nogal wat lezers kiezen direct voor drastische maatregelen. Het aantal suggesties om dan tevens maar het overschot aan mensen af te schieten, in het bijzonder CDA-politici, is niet van de lucht. Laat ik daar maar even niet aan meedoen, want er wordt al veel teveel geschoten in deze wereld.
Marc had doordachter te werk moeten gaan bij het bedenken van een onderwerp waarmee hij de aandacht zou kunnen trekken. Dit schiet niet op zo.
Allereerst had hij eens de keukenstoel voor de buitendeur moeten plaatsen. Daarna een half uurtje naar zijn eigen naambord moeten gaan zitten staren. Ongetwijfeld was dan na een tijdje het besef doorgesijpeld dat hij genetisch bevooroordeeld is. Hij heet tenslotte niet voor niets
'De Jager'. Hij heeft of had bovendien een IT-bedrijfje dat 'Freehunter' heet, dus allicht zal hij vaker over zijn achternaam hebben gefilosofeerd.
Kortom, dik kans dat hem het jagen in het bloed zit. Hij kan zich in de politiek dus het best verre van dit soort onderwerpen houden. Zijn primitieve driften dreigen dan immers een onbevangen oordeel over visserij- en jachtkwesties te vertroebelen.
Je moet in dit land wel met ijzersterke argumenten komen om voldoende medestanders te krijgen voor een potje zeehondengenocide. Die argumenten heeft Marc niet.
Hij begint al zwak met een manipulerende vergelijking. Ik citeer: "Eén zeehond eet per jaar 2000 kilo vis. Ter vergelijking, een garnalenschip brengt per week ongeveer een zelfde hoeveelheid garnalen aan land."
Ai Marc, strategische fout! Nóóit denken dat de kiezer nog dommer is dan jij! Eventjes die 'vergelijking' rechttrekken dus: Een zeehond eet
per week zo'n
38 kilo vis en een garnalenschip brengt in diezelfde periode
2000 kilo garnalen aan land.
Ik geef toe, het staan ineens een stuk minder overtuigend, maar het is tevens wél een minder doortrapte voorstelling van zaken. Waarom vertel je trouwens niet hoeveel kilo
vis een vissersschip per week aan land brengt? Komt dat niet in het zeestraatje te pas?
Enfin, daarna moddert Marc nog een beetje verder door te roepen dat regulering van de zeehondenmeute door de mens bespreekbaar moet zijn. Immers, vossen worden ook afgeschoten wanneer ze teveel hobby- en bedrijfskippen clandestien nuttigen. Dus waarom zeehonden niet, is dan de redenering. Maar een attente lezer drukte zijn neus al op het feit dat de vossenjacht verboden is. Met die vossenvergelijking werd het dus ook al niks.
Verbal Jam gaat je een beetje op weg helpen, Marc. Want het is helemaal niet zo moeilijk. De Schepper (deze invalshoek moet jou als CDA-er aanspreken) heeft ondermeer de zeehondjes aangesteld om de visstand te reguleren. Dat hebben zij sinds Genesis blijkbaar uitmuntend gedaan, want ze hebben nooit een visquotum opgelegd gekregen.
De laatste decennia heeft de mens echter veel minder netjes met z'n netjes door de wereldzeeën lopen sleuren. Eerst zelf de zee leegroven en dan de zeehondjes willen afgeschieten vanwege die armzalige 38 kilo die ze per week per hond eten. Dat is oneerlijke concurrentie!
Ik meen te weten dat het CDA toch een redelijk voorstander is van het vrije markt-denken. Nou, laten die vissers dan maar gewoon keurig op de vrije markt concurreren met de zeehondjes. En als ze dat niet trekken kiezen ze maar een ander métier. Cocaïnehandel of zo, schijnt ook heel lekker te lopen heb ik gehoord. Vooral ook omdat zeehondjes zich daar niet mee bemoeien.
Tot slot even een vraagje dat me nu zo ineens invalt, mede door het zien van je weldoorvoede portret: hoeveel kilo voedsel eet jij zélf eigenlijk per week, Marc?
Laatste nieuws: Marc Jager haalt discussiestuk weg.
Is 'ruimen' een synoniem van 'goed rentmeesterschap' geworden?
Woensdag 02 Juli 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Marc Jager is Statenlid voor het CDA in de provincie Groningen en tevens beleidsmedewerker van CDA Europarlementariër Albert Jan Maat (ik zou die tweede voornaam afkorten Albert, maar dit terzijde).
Marc wil blijkbaar graag aandacht en die krijgt hij. Er is op diverse plaatsen al over hem geschreven, waaronder ook op veel weblogs. En ach, daar is niets mis mee, iedereen heeft op z'n tijd behoefte aan een beetje aandacht, zelfs een statenlid van het CDA.
Ongelukkiger gekozen is de manier waarop Marc die aandacht probeert te krijgen. Hij zwengelt namelijk op zijn weblog de discussie aan of zeehondjes mogen worden afgeschoten dan wel doodgeknuppeld omdat ze teveel vis voor de neus van de visserij wegkapen. Hij is lekker op snoepreis naar Finland geweest, daar blijkbaar dronken gevoerd door de plaatselijke hengelaars en sindsdien vindt hij dat het wel flink wat minder kan met die zeehonden.
Nou, zo'n opvatting is natuurlijk meteen foute boel, dat snapt u. In de reacties op zijn log krijgt hij flink z'n vet. Nogal wat lezers kiezen direct voor drastische maatregelen. Het aantal suggesties om dan tevens maar het overschot aan mensen af te schieten, in het bijzonder CDA-politici, is niet van de lucht. Laat ik daar maar even niet aan meedoen, want er wordt al veel teveel geschoten in deze wereld.
Marc had doordachter te werk moeten gaan bij het bedenken van een onderwerp waarmee hij de aandacht zou kunnen trekken. Dit schiet niet op zo.
Allereerst had hij eens de keukenstoel voor de buitendeur moeten plaatsen. Daarna een half uurtje naar zijn eigen naambord moeten gaan zitten staren. Ongetwijfeld was dan na een tijdje het besef doorgesijpeld dat hij genetisch bevooroordeeld is. Hij heet tenslotte niet voor niets 'De Jager'. Hij heeft of had bovendien een IT-bedrijfje dat 'Freehunter' heet, dus allicht zal hij vaker over zijn achternaam hebben gefilosofeerd.
Kortom, dik kans dat hem het jagen in het bloed zit. Hij kan zich in de politiek dus het best verre van dit soort onderwerpen houden. Zijn primitieve driften dreigen dan immers een onbevangen oordeel over visserij- en jachtkwesties te vertroebelen.
Je moet in dit land wel met ijzersterke argumenten komen om voldoende medestanders te krijgen voor een potje zeehondengenocide. Die argumenten heeft Marc niet.
Hij begint al zwak met een manipulerende vergelijking. Ik citeer: "Eén zeehond eet per jaar 2000 kilo vis. Ter vergelijking, een garnalenschip brengt per week ongeveer een zelfde hoeveelheid garnalen aan land."
Ai Marc, strategische fout! Nóóit denken dat de kiezer nog dommer is dan jij! Eventjes die 'vergelijking' rechttrekken dus: Een zeehond eet per week zo'n 38 kilo vis en een garnalenschip brengt in diezelfde periode 2000 kilo garnalen aan land.
Ik geef toe, het staan ineens een stuk minder overtuigend, maar het is tevens wél een minder doortrapte voorstelling van zaken. Waarom vertel je trouwens niet hoeveel kilo vis een vissersschip per week aan land brengt? Komt dat niet in het zeestraatje te pas?
Enfin, daarna moddert Marc nog een beetje verder door te roepen dat regulering van de zeehondenmeute door de mens bespreekbaar moet zijn. Immers, vossen worden ook afgeschoten wanneer ze teveel hobby- en bedrijfskippen clandestien nuttigen. Dus waarom zeehonden niet, is dan de redenering. Maar een attente lezer drukte zijn neus al op het feit dat de vossenjacht verboden is. Met die vossenvergelijking werd het dus ook al niks.
Verbal Jam gaat je een beetje op weg helpen, Marc. Want het is helemaal niet zo moeilijk. De Schepper (deze invalshoek moet jou als CDA-er aanspreken) heeft ondermeer de zeehondjes aangesteld om de visstand te reguleren. Dat hebben zij sinds Genesis blijkbaar uitmuntend gedaan, want ze hebben nooit een visquotum opgelegd gekregen.
De laatste decennia heeft de mens echter veel minder netjes met z'n netjes door de wereldzeeën lopen sleuren. Eerst zelf de zee leegroven en dan de zeehondjes willen afgeschieten vanwege die armzalige 38 kilo die ze per week per hond eten. Dat is oneerlijke concurrentie!
Ik meen te weten dat het CDA toch een redelijk voorstander is van het vrije markt-denken. Nou, laten die vissers dan maar gewoon keurig op de vrije markt concurreren met de zeehondjes. En als ze dat niet trekken kiezen ze maar een ander métier. Cocaïnehandel of zo, schijnt ook heel lekker te lopen heb ik gehoord. Vooral ook omdat zeehondjes zich daar niet mee bemoeien.
Tot slot even een vraagje dat me nu zo ineens invalt, mede door het zien van je weldoorvoede portret: hoeveel kilo voedsel eet jij zélf eigenlijk per week, Marc?
Laatste nieuws: Marc Jager haalt discussiestuk weg.
Is 'ruimen' een synoniem van 'goed rentmeesterschap' geworden?
Vrijdag 06 Juni 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Mevrouw
Aung San Suu Kyi is oppositieleidster in Birma en kreeg in 1991 de Nobelprijs voor de vrede vanwege haar geweldloze strijd voor democratie. Meerdere keren is haar langdurig huisarrest opgelegd. Sinds een week zit zij weer in de gevangenis en niemand krijgt tot dusver toegang tot haar. De VN-afgezant
Razali Ismail is op dit moment in Rangoon in een poging haar vrij te krijgen.
Aung San Suu Kyi heeft een
indrukwekkende staat van dienst en wordt wereldwijd terecht uitbundig geprezen vanwege haar pogingen om in Birma de democratie te herstellen en het land van een jarenlange dictatuur te verlossen.
Een echte heldin, maar ook een heldin heeft zo haar eigenaardigheidjes. Zo werd haar tijdens een radio-interview gevraagd hoe zij haar tijd had doorgebracht tijdens het lange huisarrest. Zij vertelde dat zij in complete afzondering had verkeerd, dat zij veel las, schreef en naaiwerk verrichtte. Haar enige contact met de buitenwereld verliep via het jonge meisje dat voor haar het huishouden deed en voor haar kookte.
Hé, dat laatste vind ik nu een beetje typisch! Je zou toch zeggen dat mevrouw tijdens haar huisarrest zeeën van tijd had om zelf even de handen te laten wapperen, de stofzuiger af en toe door het huis te sleuren, haar eigen potje te koken en een afwasje te doen. Maar niks hoor, daar wordt een jong meisje voor ingehuurd.
Misschien hoor je bij heldinnen niet over dit soort bijkomstigheden te vallen, maar soms zijn kleinigheden een indicatie van iemands mentaliteit. Denkt mevrouw soms nog in rangen en standen? Voelt zij zich te goed voor de eenvoudige huishoudelijke klussen?
De ware Nobelprijswinnaar moet naast het 'grote werk' niet te beroerd zijn bijvoorbeeld de eigen remsporen uit de toiletpot te borstelen. Dat houdt je bij de les, dan weet je weer voor wie je het uiteindelijk allemaal doet, namelijk voor al die andere gewone mensen...
Maar eerst maar eens uit die gevangenis.
Vrijdag 06 Juni 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Mevrouw Aung San Suu Kyi is oppositieleidster in Birma en kreeg in 1991 de Nobelprijs voor de vrede vanwege haar geweldloze strijd voor democratie. Meerdere keren is haar langdurig huisarrest opgelegd. Sinds een week zit zij weer in de gevangenis en niemand krijgt tot dusver toegang tot haar. De VN-afgezant Razali Ismail is op dit moment in Rangoon in een poging haar vrij te krijgen.
Aung San Suu Kyi heeft een indrukwekkende staat van dienst en wordt wereldwijd terecht uitbundig geprezen vanwege haar pogingen om in Birma de democratie te herstellen en het land van een jarenlange dictatuur te verlossen.
Een echte heldin, maar ook een heldin heeft zo haar eigenaardigheidjes. Zo werd haar tijdens een radio-interview gevraagd hoe zij haar tijd had doorgebracht tijdens het lange huisarrest. Zij vertelde dat zij in complete afzondering had verkeerd, dat zij veel las, schreef en naaiwerk verrichtte. Haar enige contact met de buitenwereld verliep via het jonge meisje dat voor haar het huishouden deed en voor haar kookte.
Hé, dat laatste vind ik nu een beetje typisch! Je zou toch zeggen dat mevrouw tijdens haar huisarrest zeeën van tijd had om zelf even de handen te laten wapperen, de stofzuiger af en toe door het huis te sleuren, haar eigen potje te koken en een afwasje te doen. Maar niks hoor, daar wordt een jong meisje voor ingehuurd.
Misschien hoor je bij heldinnen niet over dit soort bijkomstigheden te vallen, maar soms zijn kleinigheden een indicatie van iemands mentaliteit. Denkt mevrouw soms nog in rangen en standen? Voelt zij zich te goed voor de eenvoudige huishoudelijke klussen?
De ware Nobelprijswinnaar moet naast het 'grote werk' niet te beroerd zijn bijvoorbeeld de eigen remsporen uit de toiletpot te borstelen. Dat houdt je bij de les, dan weet je weer voor wie je het uiteindelijk allemaal doet, namelijk voor al die andere gewone mensen...
Maar eerst maar eens uit die gevangenis.
Woensdag 21 Mei 2003 in categorie Geldkwesties, Politiek & Maatschappij
Twee losse flarden uit de nieuwsberichten die ik terloops opvang:
- WAO-plannen kabinet.
- Terreuralarm oranje.
Het zijn twee afzonderlijke nieuwsfeiten, maar toch heb ik de neiging ze aan elkaar te koppelen. Ik ben namelijk behept met een groot rechtvaardigheidsgevoel en als ik binnen deze site eens zoek op de term 'wao' zie ik dat ik mij daarover al talloze malen heb opgewonden. Met name omdat de mensen die voor hun bestaanszekerheid geheel of gedeeltelijk van de WAO afhankelijk zijn telkens weer te grazen worden genomen. Ik ga dus niet in herhaling vervallen, u moet het (nog) maar eens lezen als het u interesseert. Het is misschien een hele zit, maar toch een aanrader, want ik ben zo onbescheiden om te pretenderen dan het uw visie op het zogenaamde wao-probleem kan verhelderen. Zoek dus alhier op WAO en u krijgt alles op een rijtje. Ben benieuwd wie het aandurft...
Voor WAO-ers gaat dus het terreur-alarm op oranje of beter nog op rood. Ze liggen weer in de vuurlinie. Voorstanders van de harde aanpak in het publiek komen dan altijd met dat sleetse voorbeeld van de frauderende buurman die in een Mercedes rijdt en vrolijk bijklust. Ik zou zeggen: doe aangifte, want fraude mag niet. Fraude is zoals wij weten een fenomeen dat in alle sectoren van de maatschappij voorkomt en geen argument om eens flink de WAO in z'n geheel aan te pakken.
Je zou bijna gaan denken aan pure kwaadwilligheid bij sommige politieke stromingen in dit land, gezien de regelmaat waarmee telkens weer de WAO ter discussie wordt gesteld. Maar wanneer iemand ook maar slechts de suggestie doet om de hypotheekrente-aftrek voor louter de hoogste inkomens te beperken is dit land te klein. Nee, dáár moet je afblijven, dán breng je teveel mensen in onzekerheid!
Zelfs met een van nature uitgestreken CDA- of VVD-gezicht kun je natuurlijk niet met goed fatsoen altijd en alleen dezelfde groep blijven terroriseren. En dus verzint men een omweggetje: voor de bühne knijp je eerst de mensen met overwaarde op hun huis plus tweede hypotheek een beetje af en daarná kun je dan weer onbekommerd tekeer gaan tegen de mensen in de WAO. Dit aankomend kabinet heeft nu immers laten zien dat iederéén een stapje terug moet doen en dat dus 'de pijn eerlijk wordt verdeeld'?
En die Zalm is ook geen snip voor z'n neus waard.
Maandag 19 Mei 2003 in categorie Politiek & Maatschappij
Vergeeft u mij, dit wordt een stuk van niks, want ik zit even in een dip. Ik weet vrijwel zeker dat dit komt door dat kabinet Balkenende 2 dat ophanden is. Hoewel, Balkenende 2... Dat is teveel eer, laten we zeggen: Balkenende 2e Poging.
In elk geval, het stemt een mens niet vrolijk. Terwijl ik dus wel degelijk voor vrolijk had gestemd! Krijgen we dit!
Die CDA-gedomineerde regeringen zijn altijd van die
zorgenkabinetten. Altijd bezuinigen, altijd lijden. Dat doen ze expres, voor een goed contrast met het hiernamaals, dan lijkt de hemel straks nóg hemelser! En voor dat lijden mogen ziekenfondsleden ook nog eens een eigen bijdrage betalen van 200 Euro per jaar. Weer zo'n typisch staaltje van doortrapt CDA-sadisme, iemand zijn eigen lijdensweg laten financieren...
U zult zich afvragen wat de VVD in zo'n crepeerkabinet doet. Dat zal ik u zeggen: de VVD mag altijd in zo'n regering zitten om te zorgen dat de hoge inkomens hun huidige hemel op aarde behouden, want later gaan zij ongetwijfeld naar de hel, zo weet men stiekem bij het CDA. Het zou dus geen rechtvaardige samenleving zijn als VVD-ers hier op aarde óók nog eens zouden moeten bloeden. Zo zit dat.
Onvermijdelijk vraagt u zich daarna ook nog af wat D66 in zo'n sterfhuiskabinet doet. Dit zal ik u eveneens zeggen: door D66 te laten meedoen regeert het CDA wederom over het graf heen. Zij redeneren aldus: wanneer je D66-ers in
dit leven al hun zin geeft met die gekozen burgemeester, is de kans kleiner dat ze in de hemel nog eens gaan lopen zeuren om een Gekozen God. Want als dát gebeurt breekt daar uiteraard de hel los. En wie wordt er dan verantwoordelijk gehouden? Precies: Balkenende! Die zit ongetwijfeld nu al in z'n piepzak dat hij dan duchtig op z'n donder krijgt van de Almachtige Premier.
Ondertussen zit het ongelovig kiezersklootjesvolk weer fijn in de hoek waar de klappen vallen. Daar hebben zij helemaal niet voor gekozen! Zij hebben gestemd voor een regering die het hun hier en nu een beetje naar de zin maakt. Want dát is de taak van een regering: goed zorgen voor iederéén. Krijgen ze wéér dat geklets als 'komende generaties niet opzadelen met financiële problemen van nu'! Dat zei het CDA pakweg vijfentwintig jaar geleden óók al, dus de mensen van nu
zijn die komende generaties!
Eigenlijk moeten wij Balkenende voor straf gewoon zijn zin geven: flink bezuinigen. Maar dan ook
flink flink! Onder het motto:
meedoen! We geven geen cent meer uit. We treiteren onze bazen tot zij collectief ontslag voor ons aanvragen. Niet veel anders dan ze nu óók al doen eigenlijk. Wij gaan massaal in de WW of melden ons ziek. En zie: er is vanzelf
meer werk!
We betalen geen vaste lasten meer en zeggen met een valse grijns: "Tja, iederéén moet bezuinigen, hè?". Wij laten ons rustig door de deurwaarder op straat zetten en nemen onze intrek in de duizenden leegstaande kantoorpanden. Gewoon een kwestie van
minder regels, nietwaar?
In groten getale wenden wij ons weer tot de kerken opdat zij ons kunnen kunnen overstelpen met hun liefdadigheid. Wij wensen de preek over waarden en normen in natura uitgekeerd te zien, niet in louter woorden.
Balkenende vindt het van groot belang dat 'niemand aan de kant blijft staan'. Dat zullen wij dus ook niet doen, wij moeten immers eten? Daarom trekken wij in een grote Lange Mars of Stille Tocht (naar keuze) naar het Zeeuwse en Veluwse platteland, de bakermat van het Gereformeerd bezuinigen, en ruimen daar de weer vers aangeschafte kippen en varkens. Het is slechts een voortborduren op beleidsmaatregelen die wij nu ook al kennen.
Wij kiezen vrijwillig voor de
verelendung, oftewel de toestand van ultieme ellende die het volk reeds lang geleden door Karl Marx is voorgehouden.
Kortom, wij volgen op eigen wijze de filosofie van Balkenende: het gaat niet goed met ons land, dus dan moeten we impopulaire maatregelen durven nemen! Die nemen wij dan ook, want de samenleving moet immers 'worden teruggegeven aan de mensen'?
Ziet u nou wel? Geen enkele eer te behalen aan die man. Waardeloos stuk.
