Gestoord

Sinds we internet hebben wordt ons duidelijk dat er beduidend meer gestoorde types onder ons zijn dan we vroeger ooit hadden vermoed. In het pre-internet tijdperk verkeerden wij in de gelukzalige en onnozele veronderstelling dat het wel meeviel. Hooguit zwalkte er eens een dorpsgek over straat of liep er iemand in zichzelf te praten.

Het bestaan van de mogelijkheid tot anoniem reageren op weblogs en fora leert ons tegenwoordig wel anders. Je  mag nu haast blij zijn als er eens iemand binnen de perken van het fatsoen blijft.
Er zijn zelfs bloggers die stoppen omdat zij het verbale geweld tegen hun persoon psychisch niet meer aankunnen.

Gisteren kreeg ik zelf ook weer eens te maken met een gederailleerde geest die was verdwaald in de reactiefunctie van mijn weblog.

De Chinees is gek geworden

Aan het eind van een vermoeiende maar succesvolle verhuisdag hadden mijn vrouw en ik het plan opgevat het verder makkelijk te doen en te gaan eten bij de lokale chinees. Daar is de chinees tenslotte voor uitgevonden, om het eventjes makkelijk te hebben.

Wij werden vriendelijk ontvangen en namen plaats aan een tafeltje. Even later kwam een blonde jongejuffrouw naar ons toe.
Of wij bekend waren met het concept 'All you can Eat'?
Nou en of! Ik eet altijd alles wat ik op kan. Wij Nederlanders gooien sowieso al veel teveel voedsel weg, las ik laatst. Dus ik eet meestal netjes mijn bordje leeg, daar hoefde zij zich geen zorgen over te maken.

De afgang van Job

Ik zag deze week Job Cohen op televisie. Hij had een rapport uitgebracht. De voornaamste conclusie die wij kunnen trekken uit dit rapport is dat Job Cohen een beklagenswaardig figuur aan het worden is. Hij straalt één en al ongemakkelijkheid uit, verkramptheid, onzekerheid, als een docent maatschappijleer die een keertje moet invallen bij scheikunde en zich doorzichtig door de lesstof probeert te bluffen.

Job Cohen moet ophouden met dat gedreutel in de schijnwerpers. Het is klaar. Hij wordt gelukkiger achter de geraniums met hier en daar een commissariaatje. In de luwte. In de schaduw. Als het maar buiten ons gezichtsveld is.

Afgehakte ledematen

Zoals u inmiddels waarschijnlijk is opgevallen, zit ik in een proces van verhuizing. Ik ben nu druk aan het inpakken. Van de verhuizer hebben wij een enorme stapel verhuisdozen ter beschikking gekregen waar ons hele leven geleidelijk in wordt verpakt. De meeste verhuisdozen zijn al meerdere keren door anderen gebruikt. Dat is te zien aan de beschrijvingen van de inhoud die ik dikwijls op de dozen aantref.