Archief: artikelen van April 2002.

| Home |

 

Retour royale

Dinsdag 30 April 2002 in categorie Royalty

Heden te Soestdijk:
"Mams gezien?"
"Op 't bordes, opa..."
"Verdammt noch mal... Wacht: je zei toch 'bordes' hè?"
"Bordes, inderdaad, opa."
"Ik vertrouw mijn gehoor niet meer. En wat moet die seniele labrador daar?"
"Oma neemt het defilé af, opa..."
"Defilé??? Er loopt daar geen hond!"
"Dat kan ze niet meer zien, opa."
"Scheisse! Haal haar weg daar!"
"Laat haar nou maar, opa. Ze geniet ervan!"
"Ja, hoor... Hartverwarmend! Het is daar doodstil!"
"De marechaussees bij 't hek joelen af en toe 'Juul' en 'Leve de Republiek...' En dan zwaait ze..."
"Als jij haar niet weghaalt, doe ik het..."
"Ik neem haar wel mee naar de vrijmarkt..."
"Vrijmarkt? Tussen dat plebs?"
"Kunnen we meteen de kelder uitruimen en al die zooi verkopen."
"Welke zooi?"
"Die truttige rommel die ze in de loop der jaren van dat gepeupel cadeau heeft gekregen... Borduulsels, tegeltjes, luciferspaleisjes, gekantkloste mutsen, fossiele krentebroden, ambachtelijk beschilderde bordjes en Hindelooper klompen... Dat werk..."
"Briljant! Het klootjesvolk laten betalen voor hun eigen troep! Jij komt er wel, jongen! Weet je wat: ik ga méé!"
"Geweldig, opa! Kunt u ook nog wat verdienen!"
"Ik? Hoezo?"
"U kunt toch Prins Berhard zo mooi nadoen? Met dat accent?"
"Nadoen? Maar ik ben toch Prins Bern... Ah, op die manier!"
"Ja, lachen toch?"

Eindelijk weer zo'n heerlijk ouderwetse Koninginnedag!
Retour royale

retour royale

Dinsdag 30 April 2002 in categorie Verhelderende Gesprekken

Deze column is verplaatst naar Tijdloos Lezen (directe link). retour royale

Nieuwe buren

Zondag 28 April 2002 in categorie Baanbrekende denkbeelden, Israël en het Midden-Oosten

Op de verdieping hierboven komen nieuwe buren. Nieuwe buren gaan altijd gepaard met verbouwingsdecibellen. Dit weekend zijn ze laminaatparket aan het leggen. Ik kan daardoor even niet denken, laat staan iets zinnigs schrijven. Om u een indruk te geven van ons lijden: volgens mij hoort laminaatparket op de vloer, niet op mijn schedeldak.
Maar goed, waar klaag ik over? Verder schijnen het aardige mensen te zijn.

Nieuwe buren Lees verder...

wat mannen willen

Vrijdag 26 April 2002 in categorie Satire

Een van onze lezeressen raakte geïnspireerd door een oude 'Viva-enquête voor mannen' en vraagt zich in navolging daarvan af wat 'mannen nu eigenlijk willen'. Wanneer de dames der schepping daar na duizenden jaren nu nóg niet achter zijn, zou ik de moed maar opgeven als ik hun was.

Viva publiceert een dergelijke enquête louter om de verkoopcijfers op te krikken. Wat de mannen antwoorden zal ze worst zijn.
Verbal Jam daarentegen laat haar lezeres(sen) natuurlijk niet in de kou staan!

Eerst de vragen waarom het gaat:

Willen jullie veel geld, dikke auto en mooie vriendin? Wat is trouwens een mooie vriendin? Jonger? Slank? Slim? Denken jullie echt de hele dag aan sex en willen jullie ook elke dag of is eens per week ook prima? Hoe belangrijk is je baan? Geeft je baan status? Zijn je vrienden belangrijker dan je partner?

Het is volslagen oninteressant dit aan Nederlandse mannen te vragen. Die geven alleen maar sociaal wenselijke antwoorden. We faxten ze daarom door aan de Saoudische sjeik Mahmoud El Ramshik. Na vertaling blijkt hij zeer openhartig:

"Ik heb veel geld, een harem vol dikke vriendinnen en dozijnen mooie kamelen. Een mooie harem is gemiddeld zeer jong, lekker vol en volgzaam. Slimheid is alleen belangrijk bij kamelen. Ik doe de hele dag aan sex want wat moet ik anders doen in deze zandbak? Eens per week ververs ik de harem en dat is prima. Ik ben erg belangrijk en ik heb veel status. Ik heb namelijk de meeste kamelen en de meeste vrouwen. Vrienden heb ik niet, want die komen toch alleen voor je harem.
Zo goed? Ik snap trouwens niet waarom jullie plotseling zo geïnteresseerd zijn in mijn kamelen..."


Viva Verbal Jam!
wat mannen willen

Op een dag in Medina

Vrijdag 26 April 2002 in categorie Religie

Je heet Mohammad Ibn Abdullah, maar je vrienden noemen je Mo. Slim, jong en ambitieus als je bent wil je wat voor de maatschappij betekenen. O ja: en je leeft pakweg anderhalf millennium geleden. Geeft niks, jongens als jij kunnen we altijd gebruiken! Zelfs hier in de woestijn.
Je kunt direct aan de slag, want het is niet veilig op de weg. Het is een zooitje. Hoe schop je dat stelletje barbaren en dronken schaapherders in het gareel? Eureka: je verzint een godsdienst. Natuurlijk ga je niet het wiel opnieuw uitvinden. Copyright bestaat nog niet en daarom leen je bij de buren enige aartsvaders, profeten en heilige plaatsen. Hun concept heeft zich immers al in de praktijk bewezen, dus wanneer je dat nou als uitgangspunt neem schiet het lekker op.
Het liefst zou je zelf voor God spelen, maar daarmee val je door de mand als je het leven laat. Bovendien is het veiliger om niet zelf de eind-verantwoordelijkheid te hebben. Dus dan maar profeet. Uiteraard wel de laatste en de belangrijkste, anders kunnen ze net zo goed in die God van de buren gaan geloven.
O ja, God moet dus ook anders gaan heten. Het verschil moet goed duidelijk zijn, anders lopen ze straks achter de verkeerde aan. Het moet een beetje pakkende naam zijn... Tja, welke? Denken we nog even over...

Zo, nu nog even ensceneren dat je het hele verhaaltje van God zelf op mysterieuze wijze in ontvangst hebt mogen nemen en klaar. O nee, eerst die naam nog. Shit.
Het lijstje heilige plaatsen rammelt trouwens ook nog een beetje. Dat zijn dezelfde als van de buren.
Nou ja, laat maar, andere zijn er toch niet te vinden. Het zijn zo'n beetje de enige lekkere plekjes in deze dorre negorij, dus dan doen we maar samen. Geeft natuurlijk gedonder in de toekomst, maar allah, dat... Hé! Hebbes!

Ongeauthoriseerde openbaring
Op een dag in Medina

back to the future 2

Donderdag 25 April 2002 in categorie Loze praat

Ik denk niet dat ik over een jaar veel zin heb om een stukje te schrijven. Zomaar een gevoel, hoor... Het is dan veel te lekker weer. Dat moet ik overigens Erwin Krol nog zien doen, zo'n lange termijn voorspelling...

Maar wie weet krijg ik nog de geest!
back to the future 2

Dat begint erop te lijken!

Dinsdag 23 April 2002 in categorie Incrowd: over webloggen, Knipsels

Ik klik eens op mijn Topstat XL tellertje en kijk eens aan:

Topstat teller


Dat begint erop te lijken! Ruim dertienduizend unieke bezoekers vandaag! Ja, ik kijk nu niet meer op een paar honderd meer of minder. Ik heb nu ratings waar de eerste de beste hardcore pornosite zich niet voor hoeft te schamen! En daarvoor heb ik niet eens mijn tepels ten toon hoeven stellen, mijn aanvallige kontje omhoog hoeven wippen of mijn biljartkeu uit de kast hoeven halen. Nee, dit is de eredivisie kunststoten zonder krijten.
Gelukkig ben ik iemand die de feiten eerst scant op illusies, zeker wanneer ze uit een computer komen. Op dit moment heerst hier nog een stemming van 'voetjes van de vloer', maar ik denk dat ik die over een uurtje of wat wel weer allebei stevig op de grond kan zetten.
Rest mij de prangende vraag: moet ik al die hits terugstorten?

Nee, helemaal niks Photoshop: echt!
Dat begint erop te lijken!

Voorjaarsschoonmaak

Dinsdag 23 April 2002 in categorie Trivialiteiten, Incrowd: over webloggen

De designafdeling is aan het stofzuigen geweest. Het werd hier te rommelig. Ik haat stofzuigerlawaai, dus ben naar het privaat gevlucht. Toen ik er weer af mocht was het een dubbele opluchting.

Dat brengt mij op een oude spreuk die op de wc-rolhouder stond te lezen in tijden dat ik als kind nog maar nauwelijks op de pot paste:

"Zoo menig mensch is hier belast, belaân gekomen,
doch ging verlicht weer heen: de lasten afgenomen."

Hoopgevende tekst
Voorjaarsschoonmaak

het karremans syndroom

Maandag 22 April 2002 in categorie Beeld en Geluid

Vandaag in de rubriek 'Verbal Volume' een nieuwe audio-aflevering: Het Karremans Syndroom. Niet al te geschikt voor jeugdige bezoekers. Of misschien ook juist wel, je weet het niet tegenwoordig.

Beter niet beluisteren als je toevallig Karremans heet...
het karremans syndroom

sociale uitwijkmanoeuvres

Zondag 21 April 2002 in categorie Loze praat

Hij was erg dik geworden sinds ik hem jaren geleden voor het laatst zag. Hij begroette mij hartelijk en mij ontviel spontaan de opmerking: "Tjesus, wat ben jij... gróót geworden!"
Soms kun je maar net op tijd een zin bijsturen. Phoe, goed weggekomen die keer. sociale uitwijkmanoeuvres

back to the future

Zaterdag 20 April 2002 in categorie Altijd handig

Volgens mij worden over precies 1 jaar mijn kentekenplaten van mijn auto gejat. Jammer dat ik daar tegen die tijd natuurlijk nét weer niet aan denk!

Hé, wat leuk: ik heb dan wél een nieuwe auto!
back to the future

Laatste loodjes

Vrijdag 19 April 2002 in categorie Media

Tussen 16:30 en 17.00 uur valt er op menig weblog een piek in de bezoekersaantallen waar te nemen. Vooral ook op vrijdag. Kennelijk houdt men het werk dan voor gezien, in weerwil van de Cuppesoep. Dan begint men alhier blijkbaar met de weekendvoorpret.

De reclame voor die chemische soep is trouwens bedacht door Diederick Koopal. In een lawaaiig verleden was hij nog een tijdje drummer bij een band waarin ik speelde. Hij kon de mooiste roffels en breakjes slaan, maar een strak tempo zat er niet in. Toen bestond er ook nog geen Cup-a-soup, dat zal het geweest zijn.

Na de bandrepetities zette ik Diederick wel eens thuis af. Dan wierp hij zich in het diepe nachtelijk uur nog op het werk. Voor de Hooghoudt reclame, die jenever 'Uut Grunningen'.

Toen ik eind maart in de Volkskrant las dat onze ex-drummer met collega Cor den Boer was uitgeroepen tot Reclameman van het jaar 2001 vond ik dat erg verdiend.
Hij heeft er hard genoeg voor gewerkt kan ik zeggen.

Maar goed, wanneer Cup-a-soup dus niet helpt om het strakke tempo tot vijf uur vol te houden: lees Verbal Jam, dat sleurt u door de laatste loodjes tot het prettig weekend.

We ontkomen bij dit onderwerp niet aan reclame.
Laatste loodjes

palestijnse puinhoop

Vrijdag 19 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Dat heeft Israël dus helemaal verkeerd aangepakt in die Palestijnse steden. Ze hebben er flinke puinhoop van gemaakt. Letterlijk. En nu valt bijkans de hele wereld over ze heen. Terecht natuurlijk, want zo'n slooppartij met tanks en bulldozers was helemaal niet nodig. Dat had veel netter gekund.

Ze hadden bij vader Bush op cursus moeten gaan hoe je een schone oorlog moet voeren. Ze hadden kunnen leren dat je de hele zaak gewoon vanuit de lucht moet platgooien. Met 'precisiebombardementen'. En de beelden daarvan vervolgens aan CNN doorgeven. Uiteraard een CNN-correspondent posteren aan de rand van elke stad. Met een vage videocam, want de 'collateral damage' mag natuurlijk niet te scherp in beeld komen. De gemiddelde CNN-kijker is al dik tevreden met een in donker langsrijdende auto in een verder verlaten straat. Zoals toen in Bagdad, voor het hotel. Dát waren nog eens tijden!

Zo houd je de oorlog tenminste technisch steriel, kun je blijven spreken van een met 'chirurgische precisie uitgevoerde operatie'. Blijven de beelden beperkt tot het kruisje van een F16-vizier met een hooguit nog een lichtflits in zwart-wit. Blijft het oog van de wereld verschoond van lijken in de straten en allerlei aanstellerige burgers voor de camera. Heb je geen gezeur aan je kop over 'oorlogs-misdaden'. Daar hoorde je ze toch ook niet over bij Bagdad, Belgrado, Kosovo en Afghanistan? Nou dan! Nee Sharon, niet slim. Zo krijg je nóóit vrede.

geloof alleen je eigen ogen, niet die van de camera
palestijnse puinhoop

Generaal b.d.

Woensdag 17 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Wat zien we de laatste week toch vaak de generaal b.d. A. van Vuren op de buis!
Van Vuren, generaal, what's in a name?
Bij zulke mensen ga je in predestinatie geloven.

Gelukkig is hij b.d., buiten dienst. Want dat kan behoorlijk riskant zijn, zo'n man in het leger.
Iedereen weet zo'n beetje hoe dat gaat bij de krijgsmacht.
De generaal Van Vuren komt ter inspectie aanlopen, de sergeant ziet hem komen en blèrt waarschuwend naar de troepen: Van VUREN!!! Kortom, voor je het weet vliegen de kogels om je oren.

Vergezocht? Niks hoor, het zal niet het eerste geval zijn van knullige miscommunicatie bij de Landmacht.
Maar goed. Zolang Van Vuren op de buis te zien is kunnen we hem tenminste in de gaten houden...
Luitenant-Generaal Ad van Baal... Nog zo'n naam die niet toevallig kan zijn.

Kan ons hele leger niet gewoon b.d.?
Generaal b.d.

verbal jam beluisteren

Woensdag 17 April 2002 in categorie Beeld en Geluid

Wist u dat u Verbal Jam ook kunt hóren? Althans sommige stukken ervan? Klik op Verbal Volume. Daar vindt u bijvoorbeeld de live-uitvoering van de column 'Bolletjesslikker'.

En nu niet gaan zeuren dat we Ome Bie zitten na te apen, want die komt wat dit betreft pas kijken. Zelf deden we dit al zo'n vijf jaar geleden op andere sites. Luister bijvoorbeeld maar naar 'Nieuws na de tandarts' uit 1997. <%media(newsdentmono.mp3|My podcast)%>

helemaal zonder VPRO
verbal jam beluisteren

De val

Dinsdag 16 April 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten, Politiek & Maatschappij

Als de premier opstapt, valt het hele kabinet. Kok is dus de personificatie van de totale ministersclub.
Ik zie Kok de hoge trappen van de Koninklijke woning afdalen. Heel voorzichtig. Want als hij valt, valt dus het hele kabinet. Voor de tweede maal vandaag. En dit keer zou het dan écht zeer doen. En dát moeten we natuurlijk niet hebben! Want dat zou staatsrechtelijk onjuist zijn. Dat zou niet de chique weg zijn.
Je moet iedereen recht in de ogen kunnen kijken. Maar beter niet als je een hoge trap af loopt. Anders val je.

De val was van hoge symbolische waarde
De val

verantwoordelijkheid

Dinsdag 16 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Verantwoordelijkheid, het meest genoemde woord vandaag bij de gesprekken over het Sebrenica-rapport van het Niod.

1. De plicht rekenschap te geven.
2. De taak, plicht voor iemand te zorgen.

Wat gebeurt er wanneer je iets verknalt waar je verantwoordelijk voor was? In de opvoeding word je uit de ouderlijke macht ontzet. In het verkeer moet je betalen of krijg je straf. Als je werknemer bent word je ontslagen. Als je directeur bent krijg je daarvoor dik betaald en ontsla je ondergeschikten. Als je in de politiek zit treed je af en ga je over naar de volgende goed beloonde bezigheid.

Om geen leeg begrip te zijn moet 'verantwoordelijkheid dragen' altijd een sanctie in zich bergen wanneer de zaken fout gelopen zijn. Een sanctie van welke aard dan ook. Dat kan op zijn minst 'schuldgevoel' zijn.

"Ik neem mijn verantwoordelijkheid en ik treed af."

Mooi. En nu?
Ga je een schadevergoeding betalen? Ga je je salaris terugstorten? Knaagt het de rest van je leven aan je geweten? Ga je sorry zeggen?

En daar worden leidinggevenden nu altijd vorstelijk voor beloond: want ze dragen zoveel verantwoordelijkheid.

Geen misverstanden, het zal mensen als Kok en Pronk allemaal zeer emotioneel bezig houden. Maar bij verantwoordelijkheid hoort een element van schuldbesef. Geen schuld aan moorden, maar schuld aan de dingen waar je invloed op had en die misgingen. En daar hoort op z'n minst een vorm van wiedergutmachung bij.

Wij wachten dus af of politici het nog gaan begrijpen...
verantwoordelijkheid

Korte verklaring

Dinsdag 16 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij, Persoonlijke notities

"Ik heb de race-kak. Ik ga dus nu meteen richting..." En weg is hij al.
Kijk, dat zou de politiek nu een stuk interessanter maken!
Heeft Kok nooit de race-kak? En wat moet je doen wanneer een kabinetscrisis en de race-kak zich tegelijk voordoen? Welke prioriteiten stel je in zo'n geval? Ik durf te wedden dat Kok in zo'n geval het kabinet nog maar even overeind laat staan en eerst richting het parlementaire privaat spurt.
De Rijksvoorlichtingsdienst zegt in zo'n geval: "De premier staat onder grote druk."
Nou, ik ook. Uw verslaggever zit met zijn notebook op de pot, met zijn nieuwspoort bovenop het crisisgebeuren...

Regelrechte riooljournalistiek, dat is het!
Korte verklaring

Kabinet valt zonder dat journaal het merkt

Dinsdag 16 April 2002 in categorie Media

Radio 1 kondigt aan dat premier Kok over twee minuten met een verklaring komt. Ferry Mingelen zit onderwijl te babbelen met Jan Terlouw. In een extra uitzending van het NOS journaal. Je zou dus zeggen: ze staan op scherp!
Radio 1 zendt de verklaring van Kok uit. Ferry kletst gezellig voort met Jan en weet van niets. Z'n 'oortje' blijft kennelijk stil. Vreemd gezicht: Mingelen heeft niets in de gaten terwijl op de radio de belangrijkste verklaring van deze kabinetsperiode klinkt.
RTL 5 was sneller: meldde het in elk geval al mondeling.
Pas daarna ontdekt de Haagse redactie van het journaal dat er iets gaande is en krijgen we beelden te zien.
Radio heeft gewonnen. TV moet beter naar de radio luisteren.

Srebrenica gevallen, kabinet gevallen, valt allemaal niet mee.
Kabinet valt zonder dat journaal het merkt

Bordjes

Vrijdag 12 April 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten

Geen conducteur meer op de trein betekent nóg meer bordjes. Dat is zonde. Want een conducteur helpt beter dan een bordje.
We hebben het al jaren in de Amsterdamse tram ervaren. Niet roken, geen ijs of patat, geen messen, niet praten met de bestuurder tijdens de rit, gaat u zitten, ik kan staan, remzand, videobewaking, de bestuurder heeft geen toegang tot de videoband, gelieve met gepast geld te betalen, stop, vóór instappen, brandblusser, hier geen bagage plaatsen, kinderen moeten bij plaatsgebrek op schoot worden genomen.
O ja, ook nog borden met uitleg over boetes bij geen kaartje en de opsomming van de haltes langs de lijn.

Hebben de bordjes eigenlijk wel nut? Nee. Want of je hebt toch al geen ijs, mes of patat bij je, of je bent een van die types die bordjes altijd aan de laars lapt.

Van bordjes gaat geen corrigerende werking uit. Jammer, want anders zou ik voor bussen in een bepaald land nog wel een bordje weten. 'Verboden explosieven mede te nemen'.
Maar ja, dat is wel erg extreem geredeneerd.

Eén conducteur zegt meer dan duizend bordjes.
Bordjes

Kwetterkist

Donderdag 11 April 2002 in categorie Incrowd: over webloggen

Ik wip een ogenblik de vergadering uit om u snel bij te praten over de discussies met de marketingafdeling. Ik heb zojuist die types de oren gewassen inzake de kwetterkist hier aan de rechterkant. Want ik wil mijn trouwste lezers natuurlijk niet van mij vervreemden.
Het gaat er ruig aan toe in de vergadering tot dusver, kan ik u melden.

Allereerst heb ik de aanwezigen duchtig onderhouden over het feit dat de door hen verzonnen naam 'kletskist' al elders in gebruik was en dus niet nieuw!
"Ja, maar..." begon er eentje.
Moet je net bij mij zijn. Die snotneus heb ik net zo lang met z'n notebook om z'n puberale flaporen staan jammen tot hij de nieuwe naam 'kwetterkist' tussen z'n rammelende voortanden uitstotterde. Goed zo, jochie. Zo mag ik het horen! Af en toe moet je de jongelui laten weten wie de baas is.

Volgende agendapunt: onze trouwste lezers zien de kwetterkist helemaal niet als een verbetering. Wat nu?
Het bleef verontrustend stil rond de vergadertafel. Dan moet je als hoogste baas een doorbraak forceren. Dus heb ik twee willekeurige medewerkers bij de ongeschoren nekharen gevat en naar hun werkplek geleid. Zo doe ik dat wel vaker. Vervolgens moet ik zorgen dat beide neuzen goed dezelfde kant op wijzen en dan beginnen met een krachtige sessie synchroonbeuken met de hoofden op hun respectieve toetsenborden. Net zolang tot het goede antwoord wordt opgehoest.

"Wat zie je?!!" Ikzelf weet het antwoord natuurlijk allang.
"Toetsen??"
Fout. Ik ram de koppen weer neerwaarts.
"Capslock, baas??"
"Numlock dan?"
Koud. En dus fout.
De ander kermt iets over 'Repetitive Strain Injury'.
Van dat laatste kan ik wel de humor inzien. Helaas: toch fout.
Ik herhaal mijn vraag dus nog indringender en beuk de bleekneuzen weer op hun keyboard:
"WAT... ZIE... JE...???!"
"Sterretjes..."
Best mogelijk, maar toch fout. Nóg maar een hengst.
Het hele querty-reeksje passeert de revue.
"Knopjes...????" oppert er een ten einde raad.
Hè, hè...!
Dat laatste reken ik maar goed, want ik krijg zelf óók wel een beetje last van RSI zo langzamerhand.
Een knop dus. Eindelijk begint het te dagen.

Je moet nooit tevéél van je personeel vergen, dus leg ik de rest maar zelf uit.
"Boven de kwetterkist maken we een knop en dit concept vertaalt zich in het eerste 'stiltegebied naar keuze' van Nederland.

Ik word glazig aangestaard. Niet iedereen is natuurlijk zo bijdehand als ik en zeker niet op hetzelfde moment. Daarom gun ik ze enige momenten om mijn idee te laten absorberen door het verdroogde brein.
Het geeft mij de kans om zoals gezegd even de vergadering uit te wippen en u als lezer bij te praten.

Boven de kwetterkist komt dus nu een knop: stille marge. Klik daarop en al het geroep vanaf de (rechter)zijlijn verstomt abrupt. Iedereen kan dan kiezen: gezellig verbaal mee-jammen of in contemplatieve sfeer de culturele schoonheid van Verbal Jam op zich laten inwerken.

Wij koesteren diepe genegenheid voor onze lezers, dat ziet u maar weer...

Kwetterkist

aanslag

Woensdag 10 April 2002 in categorie Gozertje

10 april 2002

In het ochtendjournaal zien we de opgeblazen bus die onderweg was van Haifa naar Jeruzalem. Een helaas inmiddels bekend beeld.
Maar binnen dat beeld zien we nog méér bekende beelden. De heuvel achter de kibboetz Yagur, de geluidswal die de kibboetz scheidt van de snelweg met de ravage. Daarachter ligt de kwekerij van neef Raanan.
In de kibbutz wonen de bejaarde Batja en Ben-Zion. Grootmoeder en grootvader van mijn vriendin. Al ruim voor de Tweede Wereldoorlog zijn ze vanuit Litouwen naar dit land gekomen, dat toen nog Palestina heette. Eigenlijk zijn zij dus Palestijnen. In Yagur woont nog meer familie. De neven zijn gelukkig nog geen van allen als reservist opgeroepen. Voor zover ze weten is er gelukkig ook niemand van de kibboetz omgekomen bij de aanslag.
Batja en Ben-Zion voelen wanhoop voor de toekomst.
En zo zullen ook Palestijnen eenzelfde wanhoop voelen, verwoeste huizen, straten en winkels zien die zij bij naam kunnen noemen.
Wanneer je op deze manier inzoomt op de beelden uit het nieuws, zie je geen Joden en Palestijnen. Alleen mensen die rustig willen leven zoals wij. Dat lijkt me niet teveel gevraagd.





aanslag

huishoudwetmatigheden

Maandag 08 April 2002 in categorie Satire

Een relatie met een vrouw kan het mooiste zijn dat een man overkomt. Ik zeg kan, want de leercurve is lang en wanneer je niet bij de les blijft sta je al gauw voor straf op de gang. Of erger.
Daarom hier speciaal voor de pas samenwonende jongeling enkele wetmatigheden die uit het hoofd geleerd dienen te worden. Het zijn wetmatigheden, omdat zij onwrikbaar in de schepping zijn ingebouwd. Ze dienen domweg geaccepteerd te worden. Hoe sneller je deze acceptatiefase bereikt, des te groter je levensvreugde.

Dus mijne heren tussen de twintig en de vijfentwintig, wanneer je prijs stelt op een langdurige en gelukkige relatie met je vriendin, laat dan goed tot je doordringen dat onderstaande natuurwetten nimmer vatbaar zijn voor discussie. Ga die discussie dan ook niet voeren! Zinloos.

Daar gaan we:

  • De haren die in het doucheputje zijn blijven liggen zijn altijd van jou. Begrepen?

  • Wanneer je zit te poepen en je ziet voor de zoveelste keer dat er nog maar één velletje wc-papier op de rol zit is dat niet verdacht, maar altijd toeval.

  • Bij een eerlijke verdeling van de zorgtaken gelden de volgende werkzaamheden gek genoeg niet als aftrekposten: alle klussen die met de auto te maken hebben (inclusief ANWB Reis-en Kredietbrief), het invullen van belastingpapieren, het buiten zetten van de vuilniscontainer, het aansluiten en repareren van elektronica, het repareren van fietsverlichting, het plakken van banden, loodgieterswerkzaamheden, betonboringen, het monteren van kinderzitjes, het uitlaten van de hond, het verschonen van de kattenbak, het oplossen van computerproblemen, het assembleren van Ikea-meubelen, transportactiviteiten naar glas- en papierbak, het leggen van tapijttegels of parket, het bellen van vervelende bedrijven, verrichtingen op enge hoge ladders, het onder de knie krijgen van Girotel...
    Ho! Wacht! Dit kan korter. Samenvattend: eigenlijk alles dat niets met kind, koelkast, koken, (af)was-machine, boodschappen, stofzuiger en strijkplank uitstaande heeft.
    Onthoud dus de samenvatting maar. Dat is makkelijker.
    En zorg in godsnaam dat je die dingen leuk gaat vinden. De beste methode daartoe is om eerst een tijdje alleen te wonen en de vuile was niet bij je moeder langs te brengen.

  • De slagzin 'Mensen houden van bloemen' is fout.
    Het moet zijn: Vrouwen houden van bloemen. Even doorbijten dus en frequent een bloemetje meenemen. Dan is je kostje gekocht.
    Tip: neem een bloeiend plantje mee, dat scheelt weer een hoop geëtter met slungelige tulpen die niet in die rotvaas willen.

  • De vuil-tolerantiegrens ligt bij mannen tien keer hoger dan bij vrouwen. Zorg dus altijd dat je het eerst bij de stofzuiger bent. Heeft ze hem in een onbewaakt moment toch eerder te pakken dan jij: maar weer een bloemetje halen!

  • Vrouwen willen altijd uitgebreid verslag doen van 'hun dag'. En jij luistert! Begrepen? Wees gerust, geleidelijk leer je te doen alsof je luistert. Als ze je later overhoort zul je versteld staan wat zo'n onderbewustzijn allemaal automatisch opneemt.

  • Je bent niet de vriend van je vriendin, maar haar vriendje. Wanneer je daarmee niet kunt leven, zul je moeten trouwen. Dan ben je ineens haar man. Het is maar waar je het meeste onder lijdt.
    Wat ook helpt tegen dat 'vriendje' is minstens twintig jaar ouder zijn dan zij. Deze optie komt helaas pas in beeld wanneer je tegen de veertig bent, want pedofilie zou ik ernstig afraden. Nu weet je meteen de herkomst van de volkswijsheid 'het leven begint bij veertig'.

  • Al die nutteloze frutsels in de huiskamer zijn gezellig! Begrepen?

  • Vrouwen doen alleen onzeker. Dat scheelt hun namelijk een hoop werk. Koester geen illusies: jij bent het zwakke geslacht.

  • Kleren maken de man, vrouwenkleren breken de man. Want buiten een pashok staat zelden een stoel.
    Neem dus een Nintendospel mee.
    Tip: alles wat jij niet mooi vindt maakt haar dik. Gesnapt?

  • Bij het zieligste zonnestraaltje trek jij je jas vast aan. Dan moet je met haar naar buiten. Onontkoombaar. Iets leuks doen. Want het is dan mooi weer.

  • Jullie staan op het punt om naar 't theater te gaan. Zij vraagt 'of je klaar bent'. Natuurlijk ben je klaar. Je hebt je jas al aan. Zij is ook klaar. Zie dit ruim. Want het betekent: ga nog maar een half uur zitten, want die make-up moet er nog op en er moet nog een keuze worden gemaakt uit 83 sieraden.
    Zorg jij nou maar dat je de kaartjes hebt.

  • Wanneer ze tegenover haar vriendinnen zegt dat je een kind bent heb je deze wetmatigheden niet voldoende gerespecteerd. Grow up of ga terug naar je moeder.


Al het bovenstaande is wat zij onder een 'moderne man' verstaat. Ga daar niet op afdingen. Voor háár is het al een compromis.

Hoor ik smalend gelach? Ik spreek je nog wel...
huishoudwetmatigheden

Gaat heen en vermenigvuldigt u!

Zondag 07 April 2002 in categorie Satire

Eindelijk begrijp ik het beleid van deze regering. Dat heeft dan lang geduurd, zult u zeggen. Maar het is mij dan ook niet makkelijk gemaakt.
Oordeelt u zelf welke hersengymnastiek ik heb moeten doen om alles op een rijtje te krijgen. Ik hoop dat een volgende regering meer rekening houdt met mijn intellectuele beperkingen in deze.

Dank zij de vereniging Das & Boom weet ik dat er in het Limburgse natuurreservaat Sibbe vers gefokte korenwolf-hamstertjes zijn losgelaten. Het gaat hier namelijk om ernstig in hun voortbestaan bedreigde wezentjes.
Kijk eens aan! Toen ik dit vreugdevolle nieuws deze morgen via de radio vernam, viel bij mij eindelijk het euromuntje!
Het programma Vroege Vogels vertelde dat de korenwolf hoogstpersoonlijk door een staatssecretaris werd uitgezet. Van al die commotie werden de diertjes een beetje bang, dus haastten ze zich naar een bergje stro om onder te duiken. Begrijpelijk, zo'n uitzetting is niet mis.

Gaat heen en vermenigvuldigt u! Lees verder...

bedreigd

Zondag 07 April 2002 in categorie Satire

Eindelijk begrijp ik het beleid van deze regering. Dat heeft dan lang geduurd, zult u zeggen. Maar het is mij dan ook niet makkelijk gemaakt.

Oordeelt u zelf welke hersengymnastiek ik heb moeten doen om alles op een rijtje te krijgen. Ik hoop dat een volgende regering meer rekening houdt met mijn intellectuele beperkingen in deze.

Dank zij de vereniging Das & Boom weet ik dat er in het Limburgse natuurreservaat Sibbe vers gefokte korenwolf-hamstertjes zijn losgelaten. Het gaat hier namelijk om ernstig in hun voortbestaan bedreigde wezentjes.


Kijk eens aan! Toen ik dit vreugdevolle nieuws deze morgen via de radio vernam, viel bij mij eindelijk het euromuntje!
Het programma Vroege Vogels vertelde dat de korenwolf hoogstpersoonlijk door een staatssecretaris werd uitgezet. Van al die commotie werden de diertjes een beetje bang, dus haastten ze zich naar een bergje stro om onder te duiken. Begrijpelijk, zo'n uitzetting is niet mis.

Ein Aha-Erlebnis: Aha! Zóóóó werkt dat dus!
Asylzoekers zijn óók bedreigde wezens, zogezegd. Die worden óók uitgezet door een staatssecretaris. Die worden óók een beetje bang en gaan óók onderduiken. Alweer begrijpelijk, want zo'n uitzetting is niet mis.

Mij vallen de schellen van de ogen! De korenwolf krijgt na uitzetting de dringende suggestie zich rap te voort te planten.
Ongetwijfeld geeft men van staatswege de asylzoekers dezelfde goede raad mee! Het hele uitzettingsbeleid is er dus kennelijk op gericht dat er niet minder maar méér asylzoekers komen!
Wat hebben wij toch een slimme regering! Had ik het toch de hele tijd verkeerd begrepen!

Nu ik dit eenmaal goed snap ga ik me vastbijten in het volgende onderwerp: degenen die niet worden uitgezet. Een beetje lastig uiteen te zetten allemaal. Ze mogen namelijk niet allemaal bij elkaar wonen. Dat heet 'spreidingsbeleid'. Oftewel uiteenzetten.
Ik zie de vraagtekens nu in uw ogen. U volgt het niet meer. Ziet u wel hoe moeilijk ik het heb? Ik wed dat u die vorige alinea óók minstens twee keer moest lezen!

Logisch dan toch, die kloof tussen politiek en burger?
bedreigd

Vastgelopen in de hemel

Zondag 07 April 2002 in categorie Lezen

Mijn altijd lieve vriendin (zij is bijkans te goed voor deze wereld) stortte zich met ware doodsverachting op 'De ontdekking van de hemel'. Maar zij, zelfs zij, kreeg na circa zeventig procent van deze Paris-Dakar van de Nederlandse literatuur te hebben afgelegd, een vastloper. Nou ja, Nederlandse literatuur... Eigenlijk bestaat er sinds jaar en dag slechts Nederlandse en Echte Literatuur. Dat is wat kort door de bocht, maar voor velen toch herkenbaar, vrees ik.

We zijn de hemel toen maar in de cinema gaan ontdekken. Zeer zeker een mooi werk van Jeroen Krabbé, daar doen we niets aan af.
Maar zoals ik al had gevreesd: het verhaal van Mulisch is Vullisch. Stephan Fry redt de zaak.
Verder kan Harry de Hemelbestormer weer niet nalaten om breed voor ons uit te meten in welke landen hij allemaal is geweest, hoe belezen hij is, hoe goed hij kan punniken met platte symboliek en hoe hij stiekum graag Umberto Eco had willen zijn.

Ik ga in hemelsnaam van de roos maar weer eens ontdekken.
Vastgelopen in de hemel

Ravage

Zaterdag 06 April 2002 in categorie Technologie

  1. Bent u ook wel eens vergeten dat u de koptelefoon nog op had toen u uit uw leunstoel opstond?
  2. Heeft u toen ook de hele stereo-installatie achter u aan getrokken?
  3. Had u toen de indruk dat de stereo-installatie op zijn beurt nog iets veel zwaarders achter zich aan sleurde?
  4. Was dat die keer dat u dat eikenhouten wandmeubel in uw nek kreeg?
  5. Raakte u toen enige tijd buiten bewustzijn?
  6. Heeft u sindsdien óók zo'n last van vergeetachtigheid?
  7. Vraagt u zich af of u dáárdoor steeds vergeet die koptelefoon af te zetten?
  8. Dringt het nu eindelijk tot u door dat dit dus niet de eerste keer was dat dit gebeurde?
  9. Herinnert u zich wat 'amnesie' betekent?
  10. Draait u überhaupt nog wel eens een cd-tje?

U ziet: dat draadloze gedoe is lang zo spannend niet.

Ravage

Vreemde redenaties over Srebrenica

Zaterdag 06 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Het is natuurlijk altijd nuttig om precies uit te zoeken wat er destijds fout ging in Srebrenica en wie het allemaal beter hadden moeten doen. Maar om nu op de toer te gaan welke Nederlanders verantwoordelijk zouden zijn voor de dood van duizenden moslimmannen lijkt mij een nogal vreemde redenatie. De daders zijn Milosovic, Mladic, Karadzic en trawanten. Die zijn verantwoordelijk. Punt. Daar moet Nederland dus maar geen schuldcomplex over hebben.

Een ander verhaal is de manier waarop de Nederlandse militaire en politieke leiding met het probleem is omgegaan. Achteraf is het weliswaar makkelijk praten, maar de verregaande knulligheid die nu aan het licht komt hoeven we niet te pikken van lieden die pretendeerden 'professionals' te zijn.

Neem 'don't-shoot-the-pianoplayer' Karremans. Ik wed overigens dat hij niet eens piano kan spelen. Maar dit terzijde. Ik ben vroeger meerdere malen uitgebreid liftend door Joegoslavië getrokken. Een van de eerste dingen die je daar leert wanneer je een geüniformeerd type tegen het lijf loopt: ikke niet begrijp.
Maar nee, wat doet onze Karrebaas? Hij gaat Engels praten en een tolk vertaalt dit dan nog een keertje voor Macho Mladic, die zelf geen woord Engels spreekt. Dan zit je natuurlijk psychologisch direct al in de 'losers'-rol.
Het maakt niet uit of ze vermoeden dat je de Engelse taal wèl beheerst. Gewoon stug Nederlands blijven praten en niks begrijpen. Is veel veiliger: ome Ratko kan niet lekker belangrijk gaan staan doen en Karreknecht krijgt geen kans om in diens kont te kruipen. Want dat laatste was nog het meest gênante aan die ontmoeting.

Simpele voorstelling van zaken? Kan best, maar tóch altijd eerst proberen. In de praktijk maakte ik meerdere malen mee dat je goed wegkomt met zo'n strategie van gespeelde onnozelheid. De grootste fout die je kunt maken, is met die uniformen in discussie te gaan. Dat pikken ze niet en dan slaan ze je in elkaar. Niet begrijpen dus en gemoedelijk blijven lachen.
Leger en politie waren ook toen al geen lekkere jongens. Cynisch grapje dat in die tijd in Zagreb de ronde deed:
"Weet je hoe de Joegoslavische politie een tijger vangt?"
"Ze sleuren een kat van de straat en slaan hem net zolang voor z'n donder tot ie bekent dat ie een tijger is."

Al sinds Bismarck maakt een stoere snor geen indruk meer
Vreemde redenaties over Srebrenica

Andere indeling

Vrijdag 05 April 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten, Religie

We gaan de mensheid maar eens anders indelen. Dat kan iedereen zelf doen, zo'n klus is dat niet. Let maar op.
Eigenlijk is het alleen nodig om onderscheid te maken tussen aardige en niet-aardige mensen. Soms kan daar een ietwat grijs gebied tussen zitten, maar dan kijken we gewoon efkes de kat uit de boom.

Het onderscheid dat altijd wordt gemaakt op grond van kleurtjes, godsdienst, sociale klasse of seksuele geaardheid is geheel uit de tijd. Dat is ook nooit zinvol gewéést. Wat is het nut ervan? Het werkt alleen maar contraproductief.

Het staat iedereen uiteraard vrij om tot een bepaalde groep te willen behoren. Dat kan een lekker gevoel van verbondenheid geven. Maar de groep gebruiken om anderen uit te sluiten is foute boel.

Ik zag een tijd geleden een paar Palestijnen en Joden met elkaar praten. Ze waren buren, maar er was prikkeldraad tussen hen gelegd. Met enige moeite konden ze elkaar tussen de stekels door de gebruikelijke hand geven. Het gesprek ging heel gemoedelijk, zoals dat gaat tussen buren. Op de toer van: hoe is het nou bij jullie? Kijk, zo hoort het in de wereld: een beetje normaal doen tegen elkaar. Daar moet je geen prikkeldraad tussen gooien omdat er ook niet-aardige Palestijnen of Joden bestaan. Of Friese Chinezen.

Als er een opperwezen (m/v) is, zit het rustig af te wachten tot alles voldoende door elkaar geneukt is. Pas dan komt de Grote Baas hier wel weer eens kijken, denk ik...

Andere indeling

Manager vernielt glazen plafond

Woensdag 03 April 2002 in categorie Waargebeurde verzinsels

Van onze verslaggeefster

Bij een bedrijf in Utrecht is gisteren de zestigjarige vrouwelijke manager G.D. met grof geweld door haar glazen plafond gestoten. De vallende scherven verwondden een groot aantal onder haar staande medewerkers, van wie enkele ernstig. De vrouw is aangehouden op verdenking van niets ontziende ambitie.
De aangerichte schade aan personeel en inboedel is nog niet met zekerheid te schatten. Een woordvoerder van het bedrijf in kwestie noemde deze echter 'ongetwijfeld aanzienlijk'.
Het motief voor de daad van de manager is vooralsnog onduidelijk. Naar verluidt was er binnen het bedrijf al geruime tijd een discussie gaande rondom de vakbekwaamheid van de vrouw. Anonieme bronnen onder het personeel spreken dan ook van een 'zielige vertoning'.
Het overig management was niet bereikbaar voor commentaar.

Door dergelijke berichten laten wij ons niet ontmoedigen, dames!
Manager vernielt glazen plafond

bom in de buurt

Dinsdag 02 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

<%image(20020723-tel aviv cafe bombing.jpg|340|219|)%>

Onze lieve vriendin belt op dat ze weer terug is. Terug uit Tel Aviv. Mooi zo, kunnen we weer even bijkletsen.
Ik vraag gekscherend: "Lekker veilig gevoel weer, hè? Hier in Nederland..."
Aarzelend antwoord: "Nou, dat duurt nog wel een paar dagen, denk ik... Voor ik mij weer veilig voel..."
Er valt een korte stilte.
"Heb je nog wat van die aanslagen gemerkt?" vraag ik, altijd nieuwsgierig. Stukje beroepsdeformatie dat nog niet helemaal is weggesleten, sus ik mijn geweten dan altijd.
Voorzichtig antwoordt ze: "Nou.., dat kun je wel zeggen..."
"Hoezo, heb je de explosies gehoord dan?"
Nerveus lachje. "Ik was erbij."
"Erbij? Hoezo erbij? Heb je het gezien?"
"Ik was daar."
"In dat café?"
"Ik zat niet binnen. Ik zat buiten."
"En je hebt niets?"
De antwoorden komen langzaam.
"Nee, gelukkig niet. Ik zat een beetje om de hoek. Dus de kracht van de explosie is net langs me heengegaan. Maar ik verkeer nog een beetje in shock..."
"Tjesus... En toen?"
"Ik ben heel hard gaan rennen. Weggevlucht. Dat moet je doen, want er kan altijd nog een bom ontploffen. Soms blijkt er ook nog eentje bij te zijn die daarna gaat schieten..."


We houden haar in de gaten, onze vriendin. Want de terugslag kan later komen. Maar ze is sterk. Zo sterk dat ze zelfs nu nog de politiek van geweld veroordeelt die Sharon en Arafat voeren. Ze kan treuren om de jeugd aan beide zijden, van wie de toekomst wordt vernietigd door trauma's en haat.

Het nieuws komt soms erg dichtbij. bom in de buurt

Het scheelt weer...

Maandag 01 April 2002 in categorie Trivialiteiten

...dat u op 1 april (hopelijk) niet hoeft te werken. Het vrijwaart u van veel kantoorhumor. Kantoorhumor is het ergste dat er is. U hoeft er niet eens voor op een kantoor te werken, het komt overal voor. De eerste april is de feestdag voor de kantoorhumorist. Maar dit jaar hebben ze pech en u heeft geluk.
Want de tweede paasdag voelt nu immers dubbel vrij. Eindelijk eens echt genieten van een 1 aprildag. Buit deze buitenkans ten volle uit, zou ik zeggen.

Een heerlijk gevoel. Denkt u zich eens in:

  • U kunt uw veters vandaag gewoon los laten.
  • Heren, uw gulp mag heden provocerend open blijven.
  • Dat belastingbiljet kunt u gewoon verscheuren.
  • Onder het autorijden kunt u de telefoon gewoon met beide handen blijven vasthouden. Dat verbod op handsfree bellen is fake. Netelenbos wilde Zalm dit jaar de loef afsteken. Ook eens leuk doen.
    Niet intrappen: als het waar was had ze neuspeuteren onderweg ook wel verboden.
  • Pim Fortuyn leeft nog. Die Leo beweert nu wel elke dag op de radio dat hij weet wie Kale Kale heeft omgelegd, maar dat is een geintje van Peter R. de Vries.
    Ga maar na: niemand houdt het toch zo lang uit in Centerparks?
    Jammer eigenlijk, want natuurlijk hoopten we stiekem dat het wel waar was , van die Kale Kale.
  • O ja: het is ook geen tweede paasdag. U hoort eigenlijk op uw werk te zitten. Een geluk dus dat uw baas er eveneens ingetrapt is.

Niets is meer zeker vandaag, dat is zeker

Het scheelt weer...

eitje om af te kicken

Maandag 01 April 2002 in categorie Satire

Het was in de tijd dat het eten van een ei uit een biologische kippenkont nog getuigde van engagement met ons milieu en het dierenwelzijn. Al lang geleden dus.
Ik schat dat u om deze tijd uw paasbrunch wel achter de kiezen heeft. Zo niet: stop hier met lezen of zet een teiltje klaar.

Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik dacht:
"Kom, ik maak een lekker gebakken eitje voor mezelf!" Even een zwierige tik op de rand van de pan en hoppááá, eitje in het sissend vet!
Ik geloofde mijn neus sneller dan mijn ogen. Het ei stonk als een clusterstinkbom en was duivels zwart. Gelukkig waren balkon en vuilnisemmer dichtbij om het helse ei te dumpen. Het is verbazend hoe je daarna kunt genieten van een boterhammetje met hagelslag.

Later heb ik mijn beklag gedaan in de delicatessenwinkel. Zo'n winkel die geen gewone kaasboer wil zijn, maar alle ruftende fromages uit de ganse Gallische regio in de vitrine heeft. Met natuurlijk een leutig wijntje erbij. En uiteraard eco-eieren.
Achter de toonbank scharrelden daar twee van die bitse en tamelijk belegen lesbische maiskippen. Klaar om elke klager de ogen uit te pikken.
Ik gooide het op de toer van 'een stukje feedback', maar vergeefs.
Het was een kwestie van jammer maar helaas, konden ze niets aan doen, dat had je nu eenmaal met scharreleieren.
Niet even een klantvriendelijk gebaartje van 'hier heeft u een nieuw ei', maar de benepen middenstandsmentaliteit branche-breed uitgemeten. Moeilijk doen over één ei, terwijl ik niet eens om een vervangend exemplaar had gevráágd.
Een uitgebreide discussie zou mij niet in dank worden afgenomen door de zes klanten die achter me stonden te wachten. Bakzeil halen dus maar.

En achteraf, ja, achteraf natuurlijk altijd weer, bedacht ik mij dat ik aan de andere klanten demonstratief had moeten vragen of die stank nog in mijn kleren hing.
Maar ja...
In het Jiddisch heet dat treppengoochem: het gevatte antwoord dat je altijd pas bedenkt wanneer je weer de trap afloopt. Of in dit geval: het kippenhok verlaat.

moraal: pas op met eieren zoeken, die ene kan nog van vorig jaar zijn!
eitje om af te kicken

ontwaken in april

Maandag 01 April 2002 in categorie Lezen

de ochtendschemering begint voorzichtig
maar de vogels fluiten zich al warm
het is nog even wennen met die lente
want zo 's morgens kan het nog
verrekte koud zijn... ontwaken in april