Archief: artikelen van
September 2004.
Donderdag 30 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Uit de Algemene Beschouwingen concludeer ik dat het kabinet ons maar een stelletje egoïsten vindt. Wij zijn alleen geïnteresseerd in de korte termijn en we denken niet aan de latere generaties. Onze ministers gelukkig wèl. Zij hebben er de mond van vol en brengen grote groepen bijkans aan de bedelstaf opdat de 'latere generaties' ook nog kunnen profiteren van de zegeningen van onze verzorgingsstaat.
Gisteren heb ik daarom mijn kleine neefje van vier voor de buis gepoot en streng gezegd: "Opletten, niet janken! Zie je die man met die kale aangevreten kop en die eksterlach? Dat is onze minister van financiën. Die tronie moet je goed onthouden, want die staat op dit moment te zorgen dat jij straks nog een fijn pensioen hebt. Dus als dat later allemaal niet doorgaat moet je bij hem wezen!"
Lees verder...
Maandag 27 September 2004 in categorie Tragische misverstanden
Een groep doktoren en verpleegsters in witte jassen staat somber kijkend aan het bed van een premier. In het zorgjargon heet zo'n groep 'de witte vloed'. Maar dit terzijde.
"Dat ziet er niet best uit, excellentie," bromt de leidende specialist.
De minister-president-patiënt kijkt angstig op van zijn smetteloze hoofdkussen.
"Hoezo, dokter? Ik dacht dat het juist beter met me ging?"
De specialist lijkt verdacht veel op die vent tussen de schuifdeuren van die cup-a-soup reclame, vindt de premier...
Lees verder...
Zaterdag 25 September 2004 in categorie Klein Proza
De Nederlandse literatuur is heilig. Je moet wel van goeden huize komen om daar wat over te mogen zeggen. Ik ben van simpelen huize, maar ik doe het lekker toch. Want ik heb 17,50 euro uitgegeven aan het boek van een alom gevierde schrijver en ik voel mij bekocht. Op de achterflap werden diverse media geciteerd die spraken van ‘een meesterwerk’ en ‘zijn meest ontroerende boek’. Daar ben ik ingestonken.
Recent werd het ook nog eens genomineerd voor de AKO literatuurprijs: ‘Een prachtige, schokkende roman over de (on)verantwoordelijkheid van de mens.’ Dus ook een jury is er ingestonken.
Met aan masochisme grenzende vasthoudendheid worstel ik mij door eindeloos voortkabbelende gedachtespinsels van de auteur in kwestie. Ze zijn ongetwijfeld te diepzinnig voor mijn pragmatisch brein. Maar, de jonge auteur is populair en veel geprezen en dus ploeter ik verder. Want het is tenslotte Literatuur met een grote L.
Literatuur met een grote leuter, concludeer ik boosaardig.
Lees verder...
Vrijdag 24 September 2004 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
Ja, sorry hoor, maar is men nu compleet dol geworden in dit land of zo? De dood van ons nationale drankorgel begint namelijk tot massahysterie te leiden.
Het Parool kopt hedenmiddag: 'Staking ondanks afscheid Hazes'. Ja, wat had men dán gedacht? Het leven gaat door, dus een staking helemáál!
Maar goed, ik zal mij wel weer mentaal gaan voorbereiden op het volgende:
Lees verder...
Vrijdag 24 September 2004 in categorie Media
Zeg, Donner...
Mjaaa..?
Die politieauto's die ze overal
in de brand steken...
Wat is daarmede?
Dat zijn terroristische aanslagen hoor!
Alarmfase oranje, maar hij heeft niks in de gaten...
Vrijdag 24 September 2004 in categorie Kort en Tussendoor, Het vaderlandsch cultuurgoed
En ja hoor: de Arena! Hadden ze dat niet kunnen combineren met 2 oktober, op 't Museumplein?
Donderdag 23 September 2004 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed
"Wat erg hè?"
"Ja, vreselijk!"
"En zo onverwacht!"
"Nou, onverwácht..."
"Nederland is er kapot van!"
"Op tv zie je niks anders meer..."
"Het halve journaal, netwerk, B&W en hoe heet dat andere..."
"Herhaling van die documentaire dat ze in hem gelooft..."
"En kijk: ook Ahoy 1998!"
"Ze hadden er een Nationaal Programma van moeten maken! Op alle drie de zenders tegelijk!"
"Ja, net als bij Juliana."
"Terwijl die toch lang zo goed niet kon zingen!"
"Waar is Maartje van Weegen als je haar nodig hebt?"
"We moeten twee minuten stilte houden!"
"Een periode van nationale rouw!"
"En een stille tocht!"
"En minstens een staatsbegrafenis natuurlijk."
"Wordt hij nog ergens opgebaard?"
"Wou je langslopen dan?"
"Ja, ik wil wel weer eens naar Vinkeveen..."
"Ik denk dat ik eerst vanavond maar es ontzettend dronken ga worden!"
"Zo is dat! Dat is toch wel het minste dat we voor 'm kunnen doen!"
Woensdag 22 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik dacht: láát ik eens mijn eigen verantwoordelijkheid nemen! Anders beland ik door al die
kabinetsmaatregelen op mijn oude dag nog in de goot en die
is straks al zo vol.
Ha, komt dàt even mooi uit: Robeco gaat mij direct helpen. Robeco adverteert in de online Volkskrant bij al die artikelen over het
ravagebeleid van Balkenende met de
Robeco Doelenplanner. Daarmee kan ik kiezen voor welk doel ik geld voor later wil wegleggen en dat gaat Robeco mij fijn advies geven hoe ik dat doel het beste kan bereiken. Ik vind het hartverwarmend dat Robeco zich in deze moeilijke tijden het lot van de mensen zo aantrekt!
Lees verder...
Woensdag 22 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
De tekst van de troonrede 2004 bevatte:
- 1897 woorden
- 11.657 tekens als je de spaties niet meetelt
- 13.647 tekens als je de spaties wèl meetelt
- 27 x regering / 6 x overheid / 0 x volk
- 19 x economie / economische (inclusief samenstellingen)
- 17 x Nederland(se) (inclusief 'Nederlandse Antillen')
- 9 x vertrouwen
- 9 x werknemers
- 7 x bevorderen / bevorderd / bevordert (zie ook: stimulering etc.)
- 6 x hervorming(en)
- 6 x bedrijf / bedrijven / bedrijfsleven (inclusief samenstellingen)
- 6 x werken
- 5 x toekomst (inclusief samenstellingen)
- 5 x socia(a)l(e)
- 5 x verantwoordelijkheid / medeverantwoordelijkheid
- 4 x maatschappij
- 4 x bijdrage(n)
- 4 x solidair / solidariteit
- 4 x onderwijs
- 3 x verhoging / verhogen / verhoogd
- 3 x werkgevers
- 3 x uitkering(en)
- 3 x productiviteit
- 3 x stimulering / stimuleren / gestimuleerd
- 2 x werkloosheid (inclusief samenstellingen)
- 1 x verlaging
- 1 x pensioen(en)
Conclusie: zoals gewoonlijk hebben ze het vooral over zichzelf.
Dinsdag 21 September 2004 in categorie Royalty
“Ja, hóór es, dat ga ik dus niet voorlezen! Ik moet ook aan mezelf denken tenslotte. Hier ga ik mij niet populair mee maken, dat snap je. Jullie kunnen dat allemaal wel willen, met dat ravagekabinet van je, maar laat mij erbuiten, wil je? Rijd die gouden sleurhut maar weer voor, ik ga mooi terug naar huis. De mensen hebben er niet voor gekozen dat jullie eventjes heel Nederland gaan zitten verbouwen. De bedoeling van de kiezer was dat er een CDA-PvdA kabinet zou komen, maar nu drukken jullie het hele VVD-programma erdoor. Daar werk ik mooi niet meer aan mee! JP komt tenslotte ook niet opdagen, dus waarom zou ik dan? Mij een beetje de rotte kastanjes uit het vuur laten halen zeker! Die lafbek heeft electoraal geen poot om op te staan! En die bede in de troonrede is ook zinloos, want die heeft vorig jaar ook niks geholpen. Dus ik zou zeggen: doei! Zoek 't lekker zelf uit!”
Mon Dieu, mon Dieu, ayez pitié de moi et ce pauvre peuple!
Maandag 20 September 2004 in categorie Klein Proza
Alles aan Youssef is breed. In de zwoele warmte van de avond zit hij breed achter een brede tafel met schragen eronder. Zijn brede handen rusten op het tafelblad van ruwe planken. Zijn brede grijns lijkt in zijn gezicht gebakken en toont trots de enige tand die nog onderin zijn mond staat.
Hij zit wijdbeens met zijn voeten stevig op de cementen vloer geplant en laat zijn drie onderkinnen op zijn borst rusten. Zichtbaar tevreden beschouwt hij – iets onderuitgezakt – over zijn immense buik heen de rest van de wereld. Die wereld is waarschijnlijk niet al te groot, want hij zit erbij alsof hij nooit van zijn plaats komt. Wie Youssef ziet denkt onvermijdelijk: wie het breed heeft, laat het breed hangen.
Lees verder...
Zondag 19 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
De dag na Kerstmis 2005. Opa Kruiswater lag vlak naast de voerbak van de kat in het halletje. Hij had zijn heup gebroken. Midden in de nacht was opa naar de wc gegaan en over de kat gestruikeld, die op dat moment monter van zijn vleesbrokken zat te happen.
Het alarm dat aan een koordje om zijn nek zat gebruikte Opa Kruiswater niet. Hij keek wel linker uit! Dan was hij in één klap zijn
no-claim van dit jaar kwijt, het bedrag dat hij anders van minister Hoogervorst zou terugkrijgen. Hij was het afgelopen jaar namelijk nog geen enkele keer naar de dokter geweest.
Nee, voor die 250 euro wilde hij best nog een paar daagjes naast de voerbak van de kat blijven liggen! Vervelen deed hij zich normaal ook al, dus... Er zat nog wat eten in en de waterbak was ook nog vol. Dat redde hij wel tot 1 januari.
Vinnig sloeg hij met zijn wandelstok de kat bij de voerbak vandaan.
"Jij wacht maar een paar dagen! Het is tenslotte jouw schuld..."
Zijn heup brandde en stak als de hel, maar de gedachte aan de 250 euro deed hem de pijn verbijten. Minister Hoogervorst wilde dat hij zich meer bewust zou zijn van de kosten in de gezondheidszorg. Nou, dat wàs hij! En volgend jaar, in 2006, kreeg hij in
het nieuwe zorgstelsel ook nog eens een zorgtoeslag. Opa Kruiswater kon zijn geluk niet op en trakteerde zich alvast op een brokje kattenvoer. Dat had hij wel verdiend.
Zaterdag 18 September 2004 in categorie Knipsels
Op mijn bureau zwerft nog een oud knipseltje dat ik voor u had bewaard. Bijna vergeten! Maar goed, hier is het dan. Het komt uit de VPRO-gids van 4 september, uit een artikeltje over het programma
'Koken op zee'. Daarin treft tv-kok Alain Caron zijn vakgenoten in de kombuis.
Ik zie het al, als ik nog eens het ruime sop kies neem ik mijn eigen pakje brood wel mee...
Woensdag 15 September 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels, Brutale brieven
Beste Jan Peter,
Met verbijstering heb ik kennis genomen van het feit dat je met een knullige ontsteking aan je voet in het ziekenhuis bent gaan liggen. Je rechtervoet nog wel! De voet die we juist het hardste nodig hebben! Maar goed, het kwaad is nu al geschied, want hiermee geef je natuurlijk een totaal verkeerd signaal af naar de samenleving. Je geloofwaardigheid is aangetast. Straks kom je nog in de WAO! Ik stuur meteen een keuringsarts bij je langs, want dit kan zo niet, laat dat volstrekt helder zijn. Aansteller!
Lees verder...
Dinsdag 14 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik heb nog nooit zo lekker geslapen als de afgelopen dagen. Minister Donner is namelijk tot nationale hoofdbestrijder van terrorisme uitgeroepen. Dat geeft mij een uiterst rustig gevoel. Deze man is geknipt voor die functie: hij is sluw en gewetenloos, heeft een Rambo-achtige uitstraling, is vaardig in de vuilste vechtsporten, kan explosieven onschadelijk maken, telefoons afluisteren, is bedreven op de zwaarste kalibers automatische wapens, rijdt op een bullet-proof dienstfiets en heeft de zwemdiploma's A en B.
Lees verder...
Maandag 13 September 2004 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Er zijn weer een paar nieuwigheidjes op Verbal Jam. Ten eerste kunt u zich aanmelden voor een email-nieuwsbrief, die ik meteen maar gewichtig
'Verbal Jam Mail Magazine' heb gedoopt. Wanneer u zich geheel gratis abonneert krijgt u elk weekend het Magazine met alle stukken van de voorbije week. Het mooist is hij leesbaar wanneer het email-programma hem in HTML weergeeft, maar zonder dat is 't ook wel te doen.
De bijdehante types -en tot die groep behoort u vrijwel allemaal natuurlijk- gaan direct opmerken dat ze die stukken toch ook op internet kunnen lezen. Dat klopt, maar met zo'n emailkrantje heb je toch meer het gevoel dat je er helemaal bij hoort. En je kunt ze op die manier fijn sparen, die stukjes.
Kortom, meld u massaal aan, dan kan ik eens testen of het ding een beetje aardig werkt. Uw email adres wordt uiteraard niet voor andere doeleinden gebruikt.
Zou ik in mijn enthousiasme nog bijna vergeten wáár u zich kunt aanmelden: in de rechterkolom onder 'mail magazine'.
Het tweede nieuwigheidje is een nieuwe versie van
Visual Jam, dat prachtige fotoalbum. Het wordt geleidelijk verder uitgebreid. Gaat dat dus ook zien.
Homo ludens.
Zondag 12 September 2004 in categorie Klein Proza
“Nou, geweldig! Praat me er niet van. Blij dat ik weer thuis ben. Ik werd gek van die hitte. Dat is helemaal geen land voor mij, jongen... Ten eerste is het er belachelijk duur. Vooral het bier. Sigaretten trouwens ook. Gelukkig had ik zelf een slof Caballero bij de taxfree gekocht, anders had ik mooi de hele vakantie van die tuttige ultralights met filter moeten roken.
Lees verder...
Zaterdag 11 September 2004 in categorie Tragische misverstanden
Ik was vanmorgen nog maar nauwelijks wakker en ik werd al uitgemaakt voor racist. Wat had ik nu weer misdaan? Het bleek te gaan om
een reactie op een oude column over de houding van de Nederlandse regering jegens de Antillen. Te mijner informatie voegde de betreffende persoon eraan toe dat zij 't VWO had afgemaakt. Voorwaar niet de eerste de beste! Reden voor een diepe zucht. Ik zou er wel om kunnen lachen, maar dat neigt naar leedvermaak. Schrijven is moeilijk, maar lezen ook...
Overigens best een goed stuk, al zeg ik het zelf...
Zaterdag 11 September 2004 in categorie Klein Proza, Israël en het Midden-Oosten
Alles aan Youssef is breed. In de zwoele warmte van de avond zit hij breed achter een brede tafel met schragen eronder. Zijn brede handen rusten op het tafelblad van ruwe planken. Zijn brede grijns lijkt in zijn gezicht gebakken en toont trots de enige tand die nog onderin zijn mond staat.
Hij zit wijdbeens met zijn voeten stevig op de cementen vloer geplant en laat zijn drie onderkinnen op zijn borst rusten. Zichtbaar tevreden beschouwt hij – iets onderuitgezakt – over zijn immense buik heen de rest van de wereld. Die wereld is waarschijnlijk niet al te groot, want hij zit erbij alsof hij nooit van zijn plaats komt. Wie Youssef ziet denkt onvermijdelijk: wie het breed heeft, laat het breed hangen.
Lees verder...
Vrijdag 10 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over de leraren waar eerst zo'n vreselijk tekort aan was en die nu door bezuinigingen bij duizenden de laan uitgaan.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over hoge onderwijsambtenaren die zichzelf verrijken op kosten van een gemeenschap die de broekriem moet aanhalen.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over de gigantische kostenoverschrijding van een onnodige Betuwelijn.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over het dieptepunt in de zorgkwaliteit van verpleeghuizen, dat ongetwijfeld is veroorzaakt door de bezuinigingen.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over de zo hoogstnoodzakelijke privatisering van het UWV die erin resulteert dat de WAO-premies hoger worden en nu voor de helft moeten worden betaald door de werknemer.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over de
Zembla documentaire die laat zien dat moeilijke meisjes die behandeling nodig hebben worden opgesloten bij criminele meisjes. Binnenkort worden de groepen vergroot, komen jongeren met meerderen op één cel, wordt het aantal groepsleiders verlaagd. Spreek vrijmoedig over normen en waarden, zolang ze maar geen geld kosten.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over het snijden in de subsidies voor zorg- en welzijnsprojecten.
Anders ontaardt dit stuk in een vreselijk agressieve en bijkans bloedige scheldpartij op het kabinet Balkenende.
Ik geloof dat ik maar eventjes ga liggen...
Woensdag 08 September 2004 in categorie Altijd handig
Eén van de meest onzinnige klussen vind ik strijken. Ik houd mij dan ook niet bezig met deze bezigheid. Ik krijg daardoor een enkele keer het verwijt dat ik er slordig bijloop. Wie heeft ooit uitgemaakt dat kreukelig hetzelfde is als slordig? Welke idioot heeft ons opgezadeld met strijkbout en strijkplank? Philips? Tefal? De reeds lang gestorven uitvindster van netjes Nederland
Amy Groskamp-Ten Have? Nee, het waren de Noormannen...
Lees verder...
Dinsdag 07 September 2004 in categorie Schandelijke taferelen
De beschaving zit echt volop in de lift, als we de wereld zo in ogenschouw nemen. De barbarij in de Kaukasus ontwikkelt zich voorspoedig, zelfs de kindertjes worden niet vergeten en in Irak heeft men het edele handwerk van het onthoofden weer in ere hersteld. Trendsetters bij de grote volksopruiming in deze regio waren van oudsher natuurlijk al Palestijnse en Israëlische patriotten.
Ook in Soedan bloeit de folklore van het brandschatten, verkrachten, vermoorden en verminken. Het geheel wordt uiteraard gehéél belangeloos gefaciliteerd door de imperialistische wapenindustrie. Nee, we kunnen met recht trots zijn dat we als klein landje deel mogen uitmaken van deze hoogontwikkelde wereldgemeenschap.
Lees verder...
Dinsdag 07 September 2004 in categorie Kunst en Cultuur
Ik had er niet over willen schrijven, want iedereen deed het al. Maar het liet mij de afgelopen dagen niet los. Telkens weer die prachtige herinneringen aan de eerste voorstellingen in het Shaffy Theater in Amsterdam (nu weer braaf Felix Meritis).
We zaten op de lage smalle bankjes en raakten buiten adem van het lachen. De teksten waren vernieuwend scherp, hard, gedurfd. Het waren liedjes en woorden die onze generatie nodig had. Ze hielpen ons verder, gaven ons zelfvertrouwen. Geen taboe bleef onbesproken, ongezongen. De oude Grote Drie waren van onze ouders, maar zij waren van ons, zij waren een keerpunt in het Nederlandse Cabaret.
En nu is de helft daarvan voorgoed vertrokken, heeft hij zijn laatste buiging naar het publiek gemaakt. Zijn leven was als zijn voorstellingen, in het hoge tempo van de popmuziek, bijna teveel om allemaal bij te houden. Het verging mij als de anderen, er kwam een vloek over mijn lippen toen ik het hoorde. Een deel van onze hoop in bange dagen is dood. Staande ovatie voor wat hij ons gaf.
Zaterdag 04 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik ben blij dat ik geen parlementair journalist ben. Er is gewoon geen ene ruk meer aan met een kabinet als dit. De politiek heeft zich verder dan ooit van de burger vervreemd. Er gaat geen week, wat zeg ik: geen dag voorbij of we krijgen wel weer iets negatiefs voor onze kiezen. Het motto van de regering is: bezuinigen, inleveren, afschaffen. Voor al die maatregelen is alleen nog maar draagvlak bij de rijken. Ik ben niet rijk, dus ik verval in somberheid. Ik heb niet het gevoel nog in een democratie te leven, maar onder de dictatuur van CDA en VVD.
Voor het volksvermaak krijgen we uit Den Haag bij tijd en wijle nog een armetierig schandaaltje of relletje voorgeschoteld. Ach gut, Geert Wilders pikt een zetel van de VVD. Mooi, dat weten ze bij die partij ook eens hoe dat voelt, bestolen te worden. Net als de rest van modaal Nederland.
Dit kabinet telt 26 leden. Ik zou zeggen: zet ze met z'n zesentwintigen op één cel, dan redden wij het verder wel.
Sleutel weggooien uiteraard.
Vrijdag 03 September 2004 in categorie Baanbrekende denkbeelden
Zo langzamerhand moeten er inmiddels vele miljarden mensen in de hemel zitten. Wanneer ze met z'n allen naar beneden spugen regent het. Vreest niet: alles dat uit de hemel komt is zuiver en gewijd. Het slechte nieuws is dat ze opvallend vaker op Nederland spugen dan op pakweg het Midden-Oosten. Het goede nieuws is dat de hemel zich dan blijkbaar recht boven Nederland bevindt. Dat is wel zo eerlijk. Mozes en Mohammed ontvingen namelijk instructies van God op een berg. Wij hebben geen bergen en liepen daardoor de kans mis een heilig land te worden. Het had zo mooi kunnen zijn: bijbelverhalen van eigen bodem! De keerzijde is dat we hiermee Balkenende wel héél erg in de kaart gespeeld zouden hebben. Achteraf bezien was God dus een verstandig mens.
Mijn verlepte brein kan wel weer een drupje regen gebruiken geloof ik...
Donderdag 02 September 2004 in categorie Klein Proza
Jankman had zich er vreselijk op verheugd: eindelijk weer eens naar de volkstuin om zich daar in alle rust in het tuinhuisje te kunnen aftrekken. Maar die vlieger ging niet op. Tot zijn verbijstering bleek hij daar ook nog drie huisdieren te hebben rondlopen die al drie weken geen eten hadden gehad. Een kat, een hond en een cavia. Het was overigens een godswonder dat de laatste zich aan de honger van zijn twee medebewoners had weten te onttrekken.
Lees verder...
Serie: flarden vakantie
Woensdag 01 September 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels
Het vliegtuig zet de daling in. Na drie weken afwezigheid ben ik gespannen: in welke staat zal ik ons koninkrijk aantreffen? Is er buiten Schiphol nog een Nederland? Vanuit de lucht is goed te zien dat complete delen van het land zijn wegbezuinigd. Ik vrees het ergste.
Drie weken heb ik het nieuws niet gevolgd. Heerlijk is dat. Heleen van Royen had volkomen gelijk: als je er geen aandacht aan besteedt is er niets aan de hand, gebeurt er niets. En al helemáál niet in Israël.
De limo haalt mij af van het vliegveld. De chauffeur ken ik niet, hij is nieuw.
Ik vraag naar de bekende weg (dat hoort zo bij chauffeurs): "Ben jij nieuw?"
"Ja meneer."
"Hoe heet je?"
"Geert Wilders meneer."
"Zeg, Geert..."
"Ja meneer?"
"Ik weet niet of jouw vorige baas dat pikte, maar ik niet."
"Wat, meneer?"
"Dat lange haar van jou. Zou jij niet eens naar de kapper gaan?"
"Ja meneer."
"Milimeteren dus. Dat linkse gedoe, daar hou ik niet van..."
Uit de Algemene Beschouwingen concludeer ik dat het kabinet ons maar een stelletje egoïsten vindt. Wij zijn alleen geïnteresseerd in de korte termijn en we denken niet aan de latere generaties. Onze ministers gelukkig wèl. Zij hebben er de mond van vol en brengen grote groepen bijkans aan de bedelstaf opdat de 'latere generaties' ook nog kunnen profiteren van de zegeningen van onze verzorgingsstaat. 
