Woensdag 30 Juli 2014 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Een regerings- of rebellenleider uit Afrika of Oost-Europa die tijdens zijn carrière de mensenrechten op grove wijze aan zijn laars heeft gelapt en duizenden doden op zijn geweten heeft, loopt de kans vroeg of laat voor een tribunaal of strafhof te worden gesleept. Er moet immers recht worden gedaan.
Het zal de Israëlische premier Netanyahu niet overkomen. Onder zijn verantwoordelijkheid gebruikt het Israëlische leger buitenproportioneel geweld tegen burgers (men spreekt zelfs van oorlogsmisdaden), maar op een of andere manier zit het internationale rechtssysteem zodanig in elkaar dat westerse leiders weinig te vrezen hebben.
Ik weet eigenlijk niet hoe mijn schoonfamilie en mijn vrienden in Israël precies denken over de bombardementen op Gaza. Heel verschillend vermoedelijk, maar ik vraag er niet naar. Terwille van een gezonde bloeddruk vermijd ik meestal gesprekken waarin de woorden 'Israël' en 'Palestijnen' tegelijk voorkomen.
Die discussie is niet te winnen. Volgens hen begrijpt de rest van de wereld Israël gewoon niet. En ik dus ook niet.
Lees verder...
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Maandag 21 Juli 2014 in categorie Amsterdam Centraal
Wanneer mensen in de verte iemand kennen die is omgekomen bij een ramp, hoor je ze vaak zeggen: "Zo komt het wel héél dichtbij!" Maar dat 'dichtbij' is dan gelukkig nog niet zo dichtbij dat ze er persoonlijk door getroffen zijn. Ze zijn geschokt en in het besef dat het ongeluk henzelf had kunnen treffen, leggen ze bloemen neer en tekenen condoleanceregisters.
Afgelopen vrijdag kwam de ramp met vlucht MH17 ook voor mij een beetje dichterbij. Ik ging naar 'mijn' Albert Heijn in Amstelveen. Voor de ingang stond een condoleanceregister met een brandend kaarsje en een foto van een vrolijk lachende vrouw. Een caissière had in het neergeschoten toestel gezeten.
Lees verder...
Dinsdag 15 Juli 2014 in categorie Beeld en Geluid
Het is alweer drie jaar geleden dat ik een aflevering toevoegde aan de serie 'Spannende hobby's', maar nu heb ik er toch weer eentje! Op de Amsterdamseweg in Amstelveen, tegenover de molen, is een tuin die stikvol staat met beeldjes van overwegend zwarte (mag niet meer) Afro-Amerikaanse musici. Het zijn er zoveel dat je er bijna niet op uitgekeken raakt. Alleen de torso met de grote borsten kan ik even niet plaatsen, maar wellicht is het de afgegoten voorgevel van een beroemde jazz-zangeres. Wie zal het zeggen?
[Klik voor gehele afbeelding]
Lees verder...
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Maandag 14 Juli 2014 in categorie Amsterdam Centraal
Het nieuwe Amsterdamse gemeentebestuur heeft te kennen gegeven om de Noordzuidlijn graag naar Amstelveen te willen doortrekken. Dit zou een betere oplossing zijn dan het huidige halfslachtige plan van een tramverbinding tussen station Zuid en Westwijk. Wat mij betreft een zinnig en logisch voorstel.
Maar juich niet te vroeg, inmiddels is de Amsterdamse verkeerswethouder Pieter Litjens (VVD) alweer tegen. Hij vreest dat bij een wijziging van de plannen de rijksbijdragen aan de herinrichting van de Zuidas op losse schroeven komen te staan. Voor de gewone burger onbegrijpelijk, want waarom zou het rijk tegen een plan zijn dat de belangen van de reiziger beter dient?
Lees verder...
Woensdag 02 Juli 2014 in categorie Persoonlijke notities
Ik ben een boerenloper. Nee, geen hoerenloper als u daarop had gehoopt, het is geen typefout en ik zal mij dan ook direct nader verklaren. Het boerenlopen is voor mij van start gegaan bij de geboorte van mijn zoon, ZKH de Kleine Prins. Aan zijn bewind is sindsdien alles in het leven ondergeschikt gemaakt.
Een baby wordt zoals u weet na fles- of borstvoeding altijd even over de schouder gelegd om te zorgen dat hij een boertje laat. Onze Kleine Prins heeft echter besloten dat hij meerdere boeren wil laten en dat pappa hem daarbij moet helpen. Pappa moet net zo lang met stampende tred heen en weer lopen totdat deze boeren van stevig en luid kaliber (van wie heeft hij dat toch?) aan het koninklijke keeltje zijn ontsnapt. De zachtere aanpak van enkele klopjes op het ruggetje werkt bij hem niet.
De hele exercitie duurt over het algemeen minstens een half uur. Het wordt daarbij door Zijne Koninklijke Hoogheid op prijs gesteld dat pappa met bolle wangen een fanfare imiteert en marsmuziek ten beste geeft.
Ziehier het ontstaan van het boerenlopen.
Lees verder...