De gemeenten hebben eindelijk het licht gezien: zij gaan nu zélf pasfoto's maken voor paspoorten en identiteitsbewijzen. In juni 2009 zullen ze er naar verwachting helemaal klaar voor zijn. Dat is dus nog twee jaar wachten.
Waarom kost het toch altijd zoveel moeite en tijd om dergelijke voor de hand liggende ideeën te bedenken en uit te voeren? Een volledig nieuw zorgstelsel werd ons binnen één jaar door de strot geramd omdat het de regering beter uitkwam. Ook de invoering van het verplichte identiteitsbewijs voor elke burger boven de veertien jaar heeft Donner destijds niet zoveel tijd gekost. Maar even een kiekje schieten bij de balie vergt blijkbaar jaren van voorbereiding.gemeenten gaan rotfoto's nu zelf makenLees verder...
Het onderstaande stuk is uitgezonden in Het Radiolog bij VPRO's De Avonden. Het is terug te luisteren bij 'verbal jam op de radio' (zie rechterkolom; doorspoelen tot de laatste 15 minuten).
Elke keer als ik in Israël ben, bespeur ik de behoefte om het land aan mezelf uit te leggen, erover na te denken, mijn gedachten erover op te schrijven. Anders raak ik de draad kwijt. Het is namelijk een intrigerend land, een land van uitersten en tegenstrijdigheden.
Enerzijds beleefd, hartelijk en vol warmte, anderzijds onbeschoft en ongeduldig. Braaf en keurig stopt men voor zebra en voorrangskruising, maar wie bij het groene stoplicht 1/100ste van een seconde te laat optrekt, krijgt een windhoos van verontwaardigd getoeter over zich heen. De ware Israëliër haat het om in de rij te staan, althans zolang hij niet vooraan staat. En dus is hij voortdurend en onbeschaamd bezig die koppositie te veroveren. Bij de bank, in de winkel of bij het instappen van de bus, het bijna ziekelijke voordringen kent geen grenzen.
Ik was nog herstellende van van mijn mini-jetlag toen ik deze morgen wakker werd gebeld door een mevrouw van Hoog-ennogwat Uitvaart. Fris en fruitig wilde zij mij informeren over de nieuwe mogelijkheden op het gebied van de uitvaart.
"Uitvaart??? Volgens mij ben ik nog niet dood!"
Nee, nee, natuurlijk niet, hihi, dat was ook niet aan de orde en bla-bla, maar toch, het kon best interessant voor mij... En toen interrumpeerde ik dat ik niet gediend was van telefonische reclame. De mevrouw deelde netjes mee dat ze dan maar zou ophangen en dat deed ze.
Ik vloekte stevig van godverdedit-en-dat want je gelooft het toch niet dat je tegenwoordig al vóór tienen je eigen uitvaart door je strot geduwd krijgt. Is er dan niets meer heilig?nieuwe uitvaartmogelijkhedenLees verder...
Tonie Blair gaat zich bekeren tot het katholicisme. Dat lijkt mij een verkeerde keuze. Want President Bush ziet hem ook nog eens graag vredesgezant voor het Midden-Oosten worden. En als Islamiet heb je in dat gebied nu eenmaal méér krediet. Voor Israël hoef je het niet te laten, daar doen ze gewoon wat Bush wil, daar staat religie helemaal buiten.
Ik zou zeggen: Tony, niet doen! Geen katholiek worden en geen vredesgezant. Er is een tamelijk grote kans dat de Amerikaanse president je straks gigantisch een oor gaat aannaaien. Dat maak ik althans op uit de berichten die hier in Israël rondgaan. Alom leeft hier de overtuiging, dat er binnen enkele maanden nog een veel grotere oorlog dan vorig jaar zal uitbreken. Daarbij zullen zeker Amerika, Israël, Syrië en Iran betrokken zijn.
Ik heb natuurlijk gevraagd: hoe dát zo?Israël verwacht opnieuw oorlogLees verder...
Het Radiolog vanuit Israël, woensdag 20 juni 2007. - Expositie voor gijzelaars. Interview met kunstenares Lee Rimon over een expositie die uitgroeide tot een nationale actie voor drie ontvoerde soldaten waarvan al een jaar lang niets is vernomen.
Aflevering van Het Radiolog op Radio 6 in het cultureel radioprogramma De Avonden van de VPRO.
Update: inmiddels is gebleken dat van de drie gijzelaars alleen Gilad Shalit vermoedelijk nog leeft.
Een stukje over Israël roept in discussies hier en elders altijd uiteenlopende reacties op. Dat is niet verwonderlijk, want het Midden-Oostenprobleem is dermate complex, dat het bijna onmogelijk is om een afgewogen oordeel te vormen. Temeer omdat de situatie voortdurend verandert. Een scala van componenten speelt in dit conflict een dominante rol, zoals zelfbehoud, nationale en internationale machtspolitiek, religie in meer of minder fanatieke vorm, historie en niet te vergeten een flinke dosis mediterraan machismo.de aardbeving als oplossingLees verder...
De afgelopen week trokken in de journaals over de hele wereld de beelden voorbij van de bloedige machtsovername door Hamas in de Gazastrook. Er zijn nu twee verschillende Palestina's, eentje op de Westoever en eentje in de Gazastrook. Israël lacht waarschijnlijk in z'n vuistje, want zolang de Palestijnen onderling vechten is er minder aandacht voor de Israëlische vijand.
De Palestijnen hebben recht op hun eigen staat. Israël moet weg uit de bezette gebieden en ophouden de mensenrechten van Palestijnen te schenden. Daar zijn al mijn vrienden in Israël het over eens. Dat zijn dan ook progressieve vrienden.
Maar recht hebben op een eigen staat en er eentje kunnen besturen zijn twee verschillende dingen. De afgelopen decennia hebben de Palestijnse machthebbers op dit gebied weinig veelbelovends laten zien. Machtswellust en corruptie voerden de boventoon. Uiteraard is dat hun eigen zaak en moeten buitenstaanders in principe niet willen beoordelen of ze er wel of niet aan toe zijn. Maar soms moet je ook realistisch durven zijn. De recente beelden uit Gaza tonen genadeloos aan: ze zijn er niet aan toe. Hier worden alleen maar gewone, onschuldige Palestijnse burgers het slachtoffer van.de palestijnse staat is nog ver wegLees verder...
Als ik het huis uitloop, kijk ik vrijwel recht in de loop van een tank. Hij staat in de tuin van het hotel aan de overkant, althans de geschutskoepel. Het is een realistisch gedenkteken voor de zoon van de hoteleigenaar, die omkwam in de oorlog. Welke oorlog weet ik niet, maar waarschijnlijk de laatste. Het wapentuig in de hoteltuin is me namelijk nog niet eerder opgevallen. De hoteleigenaar is inmiddels zelf ook al dood, heb ik gehoord.
In Israël hebben ze kennelijk een voorliefde voor dit soort bizarre monumenten. Wie door de heuvels Jeruzalem binnenrijdt komt onderweg ook nog het nodige oorlogsschroot uit vroegere vechtpartijen tegen.
Hier in Nahariya heb ik me een tijdje verwonderd over een opzichtig monument dat bestond uit het frame van een motorfiets. Op de sokkel zat een foto van een motorrijder geschroefd die daar omgekomen was.
U merkt, een bosje bloemen met een waxinelichtje volstaat hier niet. Het moet confronterend zijn.de loop van een tankLees verder...
In Israël zijn veel vogels. Dat komt doordat het land op een trekroute ligt. Elke morgen wordt ik heel vroeg wakker van gefluit en gepiep. Dat komt echter niet van de vogels, maar van de eerste mensen die naar hun werk gaan. Met hun slaperige kop vergeten ze de alarminstallatie van hun auto uit te schakelen. Nu ik dan toch eenmaal wreed uit de slaap ben gerukt ga ik maar op het balkon zitten. Dat is goed te doen, want de temperatuur is hier 's zomers altijd aangenaam bij het ochtendgloren.
Het is zondag, realiseer ik mij. Maar het lijkt maandag. Want zondag is een gewone werkdag, met als gevolg dat ik de rest van de week een dag te ver vooruit denk.
De vogels -al dan niet van de vogeltrek- kwetteren, fladderen en flierefluiten in de opkomende zon. Geen idee wat ze allemaal uitvreten. Men scharrelt zo te zien maar wat tussen de takken. Er zitten uiterst vreemde exemplaren bij. Die zouden in Nederland waarschijnlijk worden verboden, of hooguit met tegenzin worden gedoogd. Temeer omdat ze ook rare geluiden maken. Geen touw aan vast te knopen.
Er is echter één vogel die zich netjes Nederlands gedraagt. Het is een grote zwarte raaf of kraai, ik heb daar geen verstand van. Vrijwel elke morgen vliegt hij steevast in een rechte lijn van noord naar zuid, met kalme vleugelslagen, een duidelijk doel voor ogen. Hij is goed waarneembaar, want hij neemt niet de moeite hoger te vliegen dan de boomkruinen of de daken van de huizen. Het is net een ambtenaar op weg naar zijn werk, de zwarte aktetas onder z'n oksel. Een soort minister Donner op de fiets, met z'n broodtrommeltje op de bagagedrager.
Wat een toonbeeld van degelijkheid en plichtsbesef voor de andere vogels is die raafkraai!
Ja, de natuur is hier prachtig! de israëlische raafkraai
Op Verbal Jam geldt een paar weken de zomerdienstregeling. Ik bevind mij namelijk ongeveer twintig kilometer ten zuiden van de Libanese grens en mijn internettoegang is daar niet zo zeker als thuis. De plaatsingsregelmaat is daarom niet gegarandeerd.
Afgezien van mijn eigen aanwezigheid is het hier verder rustig, dus maakt u zich geen zorgen. Ik verblijf bij aangename temperaturen op een schaduwrijk balkon en heb tot op heden nog niets verdachts zien overvliegen. Het enige ongemak bestaat uit het feit dat een laptop op schoot toch wat zweterig aanvoelt in dit klimaat.
Alles in dit land is op en top beveiligd. Behalve het draadloze netwerk van de buurman. Gelukkig.zomerdienstregeling
Alle onderdelen van VVD-kamerlid Anouchka van Miltenburg kunnen per direct beschikbaar worden gesteld voor orgaandonatie. Deze mevrouw heeft namelijk verder toch geen enkele waarde meer voor de samenleving, laat staan voor ons parlement. Ik maak dit op uit een bericht dat ik het Parool lees. Volgens het artikel stelt zij voor om de verplichting tot het dragen van de autogordel voor volwassenen af te schaffen. Op die manier gaan er meer mensen dood en komen er vanzelf meer donororganen beschikbaar. Probeert de VVD-dame hiermee dezelfde mondiale media-aandacht te genereren als BNN? Of is ze écht het spoor volledig bijster?
Ik heb regelmatig briljante ideeën. U kent dat wel, want u heeft ze zelf waarschijnlijk ook. Zo schreef ik meer dan drie jaar geleden een stukje in een literair tijdschrift over het inzetten van fitness-apparaten voor de stroomvoorziening. Onder het motto: Doe meer met vet! Nu is een literair tijdschrift misschien niet de plaats om briljante ideeën wereldkundig te maken, zeker wanneer ze van technische aard zijn. Het idee werd dan ook niet opgepakt.
Tot vandaag! In het Algemeen Dagblad staat een artikeltje over snackbarhoudster Jackie Simons uit Amsterdam, die fitness-apparatuur gebruikt om de frieten te verhitten. De bezoekers trappen hun zojuist genuttigde vet weg op de apparatuur in haar zaak en leveren daarmee tegelijk stroom aan de keuken.
Mevrouw Simons spreekt van een 'energietechnische innovatie'. Dank u voor dit compliment, mevrouw Simons!
De overheid streeft ernaar om ouderen zo lang mogelijk zelfstandig te laten wonen. Dat is een goed streven, want de meeste mensen leven toch het lekkerst in hun eigen bedoeninkje. Met het klimmen der jaren raken de ouderen echter steeds meer afhankelijk van de thuiszorg. Dat is op zichzelf niet erg, het is juist prachtig dat wij deze voorzieningen in dit land hebben. Het probleem is alleen dat méér thuiszorg tevens gepaard gaat met steeds meer gedoe en bureaucratie. En hoe hoger de leeftijd, des te minder snappen de oudjes wat ze allemaal over zich heen krijgen.
Ik zie het aan mijn eigen ouders. Ze kunnen het niet meer volgen. Erger is: ik óók niet! En dan ben ik nog niet eens bejaard.
Wat staat ons nog te wachten in de toekomst? Zijn wij aan liefdevolle zorg of aan de heidenen overgeleverd?zorgen om de thuiszorgLees verder...
Ik vraag mij altijd af waarom men in het spraakgebruik altijd achter een computer zit en niet ervóór. U kent het wel: "Zit je nu alwéér achter die computer?" Daar moet de Taalunie toch eens wat aan doen. Want zodra je om het ding heen loopt om een snoertje aan te sluiten ben je toch óók weer achter de computer bezig. Dat klopt niet. Een mens kan niet op twee plaatsen tegelijk zijn.
Nog vreemder wordt het wanneer de computeraar tevens een webcam heeft. Dan zit hij op hetzelfde moment achter de computer en voor de webcam. Terwijl die dingen toch allebei met hun gezicht naar hem toe staan. Welke onbenul was hier in het verleden de kluts kwijt?
Als een computer wieltjes had kon ik me er nog iets bij voorstellen. Dan ga je met je gezicht in de rijrichting zitten. Zoals je loopt achter de kinderwagen of de rollator, om maar even twee uitersten te noemen. Of zoals je zit achter het stuur van je auto. Maar een computer heeft in 't algemeen geen wieltjes. En dus is er geen enkele reden om te zeggen dat je áchter de computer zit. Een mens zit immers ook vóór de televisie en niet erachter.
Nee, over dit soort problemen wordt veel te weinig nagedacht in deze wereld.
O, o, o, wat een stunt zeg! Daar zijn we toch met z'n allen gigantisch ingetuind! Dat had ik nou nooit kunnen denken dat BNN de wereld op die manier voor het lapje zou houden! Zelfs een doorgewinterde wetenschapper als Ronald Plasterk was geheel op het verkeerde been gezet en moest de actie noodgedwongen 'een fantastische stunt' vinden. En dan die Joop Atsma, die ging toch mooi voor schut met z'n kamervragen!
Maar goed, ik zat safe, ik heb al jáááren een donorcodicil. Dus ik hoefde me niet echt aangesproken te voelen door BNN. Ik zal je nog sterker vertellen: ik ga het weer intrekken. Want dat al die mensen die zogenaamd op een donornier zitten te wachten is natuurlijk óók allemaal nep! Het is pure aandachttrekkerij van BNN, een publiciteitsstunt.
En die Bart de Graaff blijkt óók helemaal niet dood te zijn. Welnee, dat was gewoon een acteur die in die kist lag!bnn
Over dit blog
Het weblog Verbal Jam bestaat sinds 10 oktober 2001.
De naam van het blog refereert aan een verbale jam-sessie.
Er staan inmiddels duizenden artikelen, foto's, video's en audio-producties in. Bij elkaar zóveel vertier, dat het een wonder mag heten dat er nog geen vermakelijkheidsbelasting over wordt geheven.
De gemeenten hebben eindelijk het licht gezien: zij gaan nu zélf pasfoto's maken voor paspoorten en identiteitsbewijzen. In juni 2009 zullen ze er naar verwachting helemaal klaar voor zijn. Dat is dus nog twee jaar wachten.
Het Radiolog vanuit Israël, woensdag 20 juni 2007. 
