een tripje naar afghanistan

knullige chaos

schamperen

de zorgen van de jeugd

Jack Kerouac

Dichter en biograaf Karel Wasch schreef een biografie over de beroemdste auteur van de 'beat generation', Jack Kerouac (1922-1969). Kennelijk heeft Wasch een fascinatie voor excentrieke types, want eerder al publiceerde hij een biografie over de Welshe dichter Dylan Thomas.

Jack Kerouac vestigde zijn reputatie in 1959 met zijn boek 'On the road' en werd daarmee de leidende figuur van de 'beat generation', een generatie Amerikaanse schrijvers waartoe ook bekende auteurs als William Burroughs, Allen Ginsberg en Gregory Corso behoorden.

Hun levensstijl kenmerkte zich door excessief gebruik van drank en drugs, hun gedachtegoed werd geïnspireerd door het Zen-boeddhisme en zij keerden zich tegen geweld en uitbuiting. Dit stond direct al haaks op de toenmalige Amerikaanse samenleving, die stijf stond van koude oorlog, burgerlijk materialisme en benepen religiositeit. Het waren daarentegen ook de gloriedagen van Charlie Parker, Lester Young, Marlon Brando, James Dean en Elvis Presley.

jack kerouac

Wie is de dief?

Bush bezocht China. Daar protesteerde hij ondermeer tegen grootschalige piraterij van Amerikaanse merkartikelen. U kent ze wel, de namaak Nike sportschoenen en shirtjes. Dat werk. China trekt zich geen bal aan van allerlei patenten en het merkenrecht en daarmee gaan de Amerikanen wereldwijd voor zo'n 512 miljard dollar het schip in. Zeggen ze.

Dus als ik het goed begrijp werkt het dus zo: grote Amerikaanse bedrijven laten tegen een hongerloontje hun sportschoenen en shirtjes maken in China, Indonesië, Malesië, Vietnam of Korea. Dan laten ze er een eigen logootje op plakken en verkopen het spul vervolgens voor vijf keer zoveel. Als de Chinezen vervolgens dezelfde shirtjes maken met hetzelfde logo, maar tegen de échte prijs is dat niet eerlijk. Volgens Bush dan.
Volgens mijzelf is het meer een koekje van eigen deeg.

steun de avonden

de opwindcomputer

omroep om zeep

niets

Verdonk niet adequaat genoeg

Minister van Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie kreeg de afgelopen weken van alle kanten flink onderuit de zak. Hoe terecht is dat eigenlijk, vroeg ik mij af. Want als minister van Vreemdelingenzaken kun je het al jarenlang nooit goed doen. En wat dat betreft wordt Verdonk dus mede afgerekend op de erfenis van al haar voorgangers.
Wat werkt nu precies allemaal in het nadeel van Rita Verdonk? Allereerst lijkt het me een onverstandige zet geweest van dit kabinet om vreemdelingenzaken én integratie in één portefeuille onder te brengen. Het zijn nota bene de meest heikele onderwerpen in onze samenleving, daar mag je best twee verschillende ministers voor over hebben.

Er wordt nogal eens vergeten dat Verdonk een wet uitvoert die in 1999 door toenmalig staatssecretaris Job Cohen op stapel is gezet en die medio 2000 door de Kamer werd aangenomen. Voor deze wet was een ruim draagvlak in de samenleving, want het moest nu maar eens afgelopen zijn met die massale instroom van vreemdelingen.
Rondom deze wet kwam er een 'terugkeerbeleid', werd de IND fors uitgebreid om de grote achterstanden weg te werken, werd de procedure flink bekort en werden alle verschillende 'statussen' -met evenzoveel beroepsmogelijkheden- teruggesnoeid tot één. Samenvattend: de instroom van vreemdelingen moest krachtig worden beperkt tot degenen die het echt nodig hadden.

Diagnose Oudkerk

Ex-politicus Rob Oudkerk plaatste zichzelf deze week nadrukkelijk in het nieuws. Hij heeft namelijk een boek geschreven ('Geen weg terug') en wil weer aan de bak. Eerder dit jaar deed hij al pogingen zich opnieuw in de Amsterdamse PvdA gelederen te voegen, maar deze werden door de huidige fractievoorzitter Lodewijk Asscher vakkundig verijdeld.
Maar de overambitieuze huisarts laat het er niet bij zitten. Hij moet en zal een prominente rol in het politieke krachtenveld vervullen. Bijna elke andere medicus heeft er zijn handen vol aan de mensheid vanuit zijn spreekkamer te dienen, zo niet Rob Oudkerk. Die wil méér, die wil macht. Zo is zijn laatste voorstel om voor de landelijke PvdA een consulentenrol te gaan vervullen. Voor het eind van het jaar moet de partij bekendmaken of zij van dit genereuze aanbod gebruik maakt.

strengere sinterklaas

Verbal Jam als crimefighter

De overheid steekt grote bedragen en veel menskracht in de bestrijding van het terrorisme. Maar ondertussen vallen er tot dusver meer doden door criminele afrekeningen dan door terrorisme. De afgelopen twee weken alleen al werden Evert Hingst, John Mieremet, Kees Houtman en George van Kleef geroepen tot het misdaadmartelaarschap. Als dat zo doorgaat moet de overheid straks overgaan tot het spitten van massagraven.

Sinte Maarten

Het is vandaag 11 november. Normaal is dat helemaal niet erg, ware het niet dat het dan ook Sinte Maarten is. Degenen die op het onzalige idee komen om aan mijn deur te komen leuren, wil ik erop attent maken dat de waarschuwing van twee jaar geleden nog steeds serieus en onverkort van kracht is!

spandoekbeleid

De Franse auto

De Klaagbuurman laat weten:
“Ja! Staat er vandaag ineens een Franse auto in me straat! Zo'n bussie. Er staat anders nóóit een Franse auto in me straat! In die twintig jaar dat ik hier woon hiero hebbik nog nooit één enkele keer een Franse auto in de straat gezien. Ik vin dat maar verdacht!
Dus ik gelijk 112 belle! Ja, want voor 't zellefde geld komme die Franse hiero heen om hun relle te exportere. Of 't benne juist vluchtelinge uit Parijs. Van die illegale vreemdelinge, zeg maar. Of ze parkere hier gewoon hun auto omdattie anders in de fik gestoke wordt. Ja, zeg nou zellef, het ken van alles weze, toch?
Maar bij die 112 zijn 't toch ook een stelletje van die softe reetkevers. Die vonde dat ik me niet zo moest late opfokke door 't nieuws. Nou, ik heb me Skoda voor de zekerheid maar vast op me volkstuin gestald. Tusse de conifere... Ik vertrouw dat namelijk niks met die Fransoze...”

De angst voor Franse toestanden

De rellen in de Franse voorsteden roepen in de Nederlandse media de angstige vraag op: kan dit bij ons óók gebeuren? Niet handig, want je moet de jongelui natuurlijk niet op ideeën brengen. Gelukkig verzekeren diverse deskundigen ons dat het in Nederland zo'n vaart niet loopt. Wij hebben niet zulke grote verpauperde voorsteden, wij hebben buurtregisseurs en allochtone jongeren kunnen bij ons heus nog wel een baantje vinden.

Maar alleen al het opwerpen van de vraag is interessant. Want hebben wij toch niet stiekem reden om bang te zijn dat de Franse rellen naar Nederland overslaan? Immers, wanneer 'onze' immigranten goed zijn geïntegreerd, gelijke kansen op de arbeidsmarkt hebben en daarmee allemaal een goede baan met toekomstperspectief, ja dán zou er toch geen enkele reden tot zorg zijn? Dan zou de vraag niet eens in ons hoofd opkomen!

Wasvoorschrift voor tussen de rails

Ik kom nog even terug op de twee volgelingen van de Profeet (VZMH) die vorige week uit de trein werden gehaald omdat zij in djelaba liepen en zich verdacht gedroegen. Medereizigers belden het alarmnummer en het treinverkeer lag uren stil. Ik ben er een beetje laat mee, maar dat komt omdat ik ben de hele week bezig ben geweest met het zoeken naar een handige oplossing.
Want dit soort incidenten moet natuurlijk worden voorkomen. Heeft de NS eindelijk een oplossing voor de herfstblaadjes, krijgen we dát!

Een monumentale burgemeester

Vannacht zag ik de Amsterdamse burgemeester Job Cohen langs de grachten naar huis wankelen. Luid en lallend liet hij zijn gezang langs de oude geveltjes kaatsen. "We are the champions, oléhé, olééé!" Hij liep met stroop om de mond en veren in zijn kont.
De burgervader was namelijk naar Noordwijk geweest, naar het Binnenlands Bestuur OverheidsBal. Hij was daar door zijn collega's en professionals in het openbaar bestuur uitgeroepen tot Beste Burgemeester in 25 jaar.

Dat is nu al de tweede hommage binnen enkele weken! Precies een maand geleden riep Time Magazine hem ook al uit tot Held! Als die huldeblijken doorgaan in dit tempo is hij straks op 5 december de Zwarte Piet van de Eeuw. Want hij kent ook veel vijanden.

Een projectiel

Ojee, de werkkamer van minister Verdonk is beschoten! Het raam is beschadigd! Waar moet dat naartoe in dit land? Met het zaaien van onrust, bedoel ik dan. Want ik trek de ernst van dit bericht in twijfel.
Justitie laat namelijk weten dat 'de politie onderzoek doet naar de beschadiging van een raam van de werkkamer. De politie wil weten of de beschadiging is veroorzaakt door een projectiel en zo ja, om wat voor voorwerp het dan gaat.' (bron: Volkskrant).

Dat klinkt nu niet bepaald alsof de kogelgaten in het vensterglas zitten, anders hadden wij dit uiteraard direct vernomen via chocoladeletters in de Telegraaf.

De timing van Balkenende

Een goed gevoel voor timing tijdens zijn toespraken kan Balkenende niet worden ontzegd.
Tijdens de herdenking van Theo van Gogh schreeuwde een man uit het publiek:
"Oprotten, Bak Ellende!!"
Precies aansluitend sprak de premier de volgende zin van zijn toespraak uit:
"Daarvoor is ieders persoonlijke inzet nodig."

cocktail

In een cynische bui

Vanmorgen vroeg dus de Theo van Gogh herdenking in de Linaeusstraat. Een paar honderd mensen en vier toespraken, waarvan er drie de gebruikelijke algemeenheden bevatten. De vierde was van een mevrouw uit de buurt en die was zinnig, concreet.

Het paradoxale is, dat het voor een rustig samenleven van de bevolkingsgroepen het misschien wel het beste zou zijn wanneer wij niet herdenken, de zaak zo snel mogelijk vergeten, overgaan tot de orde van de dag. Net zoals we doen met geliquideerde topcriminelen en hun advocaten. Nu wordt de onrust telkens weer opgerakeld en niet iedereen kan daar even goed mee omgaan. We zouden de moord op Van Gogh kunnen typeren als 'een afrekening in het gelijkhebberscircuit'.

de grabbelton van peter r.