Stadsdeel West wordt overspoeld door Chinese en Thaise massagesalons. De PvdA in West maakt zich daar zorgen over, want dikwijls is zo'n toko een dekmantel voor prostitutie en vrouwenhandel. De partij verzoekt daarom het dagelijks bestuur om in kaart te brengen wat er zich nu eigenlijk precies in de massagesalons afspeelt. Het lijkt mij dat de vrijwilligers staan te dringen om deze inventarisatie uit te voeren.
In stadsdeel Centrum worden de massagesalons al zoveel mogelijk geweerd. Toch is het moeilijk om grip op het probleem te krijgen, omdat de branche (nog) niet valt onder de wet Bibop, waarmee de overheid kan checken of de onderneming niet door criminelen wordt gerund of met zwart geld wordt gefinancierd.
Media in allerlei verschijningsvormen strijden voortdurend om mijn aandacht. Als ik ze die aandacht geef, moet daar wel wat tegenover staan: een kwalitatief goed product. Ik heb nu eenmaal tijd noch geduld voor visuele of verbale rotzooi. Helaas word ik daarmee wél steeds vaker geconfronteerd bij het doornemen van het nieuws. Het mooie vak van journalist lijkt zwaar geïnfecteerd te zijn door de zesjescultuur. Menigeen is niet meer in staat een behoorlijke zin op papier of beeldscherm te krijgen. Wanneer je alle linguïstische bagger zou bijhouden, zou je daar op zichzelf al een weekblad mee kunnen vullen.
Een vleugje voorjaarsmeligheid. Soms wou ik dat ik een hond had. Dan kon ik hem Rutte noemen. Je hoort wel vaker dat mensen hun hond noemen naar iemand waar ze een hekel aan hebben. Of iemand die ze op z'n minst niet serieus nemen. Tegenwoordig heten er bijvoorbeeld verdacht veel honden Hero.
Een hond mag je uitmaken voor alles wat mooi en lelijk is. Hij likt je handen toch wel. Je commandeert hem eindeloos in alle standen ('dood liggen, Rutte, dood!'). Het fijnste is dat je dat allemaal ongegeneerd door de straat kunt blèren.
De afgelopen week was ik op de spraakmakende expositie Body Worlds. Wat zal ik er eens van zeggen? Enerzijds een machtig interessante tentoonstelling, anderzijds toch ietwat tegenvallend. Op Body Worlds worden de geplastificeerde en opengewerkte lichamen van dode mensen getoond. Het gerucht gaat dat hiervoor aanvankelijk lichamen werden gebruikt van terechtgestelde misdadigers uit China. Dit gerucht wordt bepaald niet ontkracht op deze tentoonstelling, want vele lichamen zijn opvallend klein.
De lichamen zijn geconserveerd via de plastinatiemethode, een concept dat in 1977 is uitgevonden door dr. Gunther von Hagens en waarbij het lichaamsvocht is vervangen door siliconenrubber. Hele lichamen of onderdelen ervan kunnen op die manier op een zeer realistische en dus instructieve manier worden geëxposeerd. Eng is het niet. Opmerkelijk is dat je je op de tentoonstelling totaal niet realiseert dat het oorspronkelijk om echte mensen gaat.
Het consumenten-vertrouwen is na een periode van stabilisatie deze maand weer flink gedaald. Met drie punten, lees ik. Tot min 39, aldus ons Centraal Bureau voor de Statistiek. De burger is pessimistisch over de economische ontwikkelingen in het komend jaar. De grote aankopen stelt men liever uit. Bij zulke berichten plaatsen ze altijd foto's van winkelend publiek. Terwijl een mens toch best alle vertrouwen in de economie kan hebben zónder meteen geld uit te geven. Maar misschien is dat een naïeve gedachte van mij.
Vanavond in de Stadsschouwburg het Boekenbal, tegelijk aan de overkant in De Balie het Blogbal. Ik ga er ook heen, want als jurylid van de Blogparel moet ik een dingetje doen. Ik bleek ineens ook op de radio te horen te zijn, via een video die Michael Minneboo een paar jaar geleden van mij maakte. Dat is toch altijd weer even flink schrikken.
De invoering van een nieuwe Nationale Politie leidt tot sluiting van de helft van de politiebureaus in Amsterdam. Volgens de korpsleiding kunnen de effecten hiervan onder meer worden opgevangen door 'efficiënter en slimmer te werken'.
Vooral dat 'slimmer' zet mij aan het denken. Deden ze dat nog niet dan?
Het onderwijs staakt en demonstreert tegen de bezuinigingen. Volkomen terecht. Een land dat op z'n kinderen bezuinigt is niet goed wijs, hoe diep de crisis ook mag zijn. En in dit geval worden ook nog vooral de kinderen getroffen die sowieso al moeite hebben met de leerstof, omdat ze gedrags- en/of leerstoornissen hebben.
Zelf werkte ik in een inmiddels tamelijk ver verleden in het speciaal onderwijs. Ik ondervond hoe belangrijk het is dat kinderen met bijvoorbeeld een lichte hersenbeschadiging (maar verder normaal intelligent) veel baat hadden bij de aangepaste en veilige omgeving die dit type onderwijs bood. Ze hadden bijvoorbeeld concentratieproblemen, dyslexie, waren extreem teruggetrokken of juist extra druk. In het reguliere onderwijs waren ze onverbiddelijk de klos, in kleinere klassen met individuele aandacht zag je ze opbloeien, zelfvertrouwen (her)winnen en rustiger worden.
Morgen opent de Apple Store in het Hirsch-gebouw op het Leidseplein. Het wordt zo te zien een religieuze belevenis. Men verwacht dat al in de nacht ervoor een lange rij gelovigen zich voor de deur zal opstellen om als eerste de nieuwe kathedraal van Apple-bisdom Amsterdam in te mogen.
Maandenlang was het Leidseplein ontsierd door hekken met zwarte doeken om het Hirschgebouw te onttrekken aan de nieuwsgierige blikken. Maar nu is het dan toch zover dat we naar binnen kunnen kijken. Wat een pracht en praal! Wat een interieur! En wat een prachtige heilige voorwerpen toch allemaal, de relikwieën van Steve Jobs. Die willen we natuurlijk allemaal hebben. De iPad, de iPhone, de Ipod, de Mac-zus en de Mac-zo.
Toen het gisteren schrikkeldag was, stond ineens de klok stil. Precies om twaalf uur middernacht. Je zag haar denken: klopt dit wel? Hoe nu verder? Om vervolgens als het ware een afwachtende houding aan te nemen.
De klok in kwestie had ik enkele jaren geleden voor mijn moeder gekocht. Door haar plotseling snel voortschrijdende dementie begreep zij de wijzerklok niet meer. Bij een hulpmiddelenwinkel kocht ik een klok die zo duidelijk mogelijk vertelde over dag en tijd.
Het weblog Verbal Jam bestaat sinds 10 oktober 2001.
De naam van het blog refereert aan een verbale jam-sessie.
Er staan inmiddels duizenden artikelen, foto's, video's en audio-producties in. Bij elkaar zóveel vertier, dat het een wonder mag heten dat er nog geen vermakelijkheidsbelasting over wordt geheven.
