return of the griffith

Vrijdag 19 Mei 2006 in categorie Waargebeurde verzinsels

Het was een briljant plan. Jammer dat ze het niet in het openbaar konden toegeven. Dan had vriend en vijand beaamd: inderdaad, een briljant plan.

Het was begonnen bij Laetitia. Die kwijnde weg in de Amsterdamse gemeenteraad, terwijl ze eigenlijk wethouder had moeten zijn. Woedend zat ze daar nu haar ambities te verbijten.
Maar hoe kreeg je haar weer met goed fatsoen naar Den Haag? Wanneer ze na het verlies van de hoofdstedelijke verkiezingen meteen weer haar biezen pakte, zou haar opportunisme teveel opvallen.
Nee, er moest een dusdanige constructie worden verzonnen dat het logisch was dat Laetitia weer naar Den Haag ging... return of the griffith Lees verder...

De campagneleider

Woensdag 19 April 2006 in categorie Waargebeurde verzinsels

De campagneleider vergewiste zich ervan dat het bankje schoon was voordat hij ging zitten. Niets stond belachelijker dan een smeer vogelpoep op de kont van een duur maatpak. Behalve de gebruikelijke viltstiftkreten zag hij echter geen ongerechtigheden op het hout.
Hij nam plaats en hief zijn gezicht iets op naar de eerste lentezon. Vanonder zijn half gesloten ogen tuurde hij nadenkend over de uitgestrekte vijver voor hem. Het wateroppervlak was vrijwel rimpelloos, slechts doorsneden door het zwemspoor van een eendenpaar.
Campagneleider! Hij had het graag permanent op z'n business card gezet, maar het was helaas een incidentele bezigheid. Jammer, want hij voelde zich een campagneleider in hart en nieren. Hij zou wel continu campagneleider willen zijn. Maar hij was het nu dus niet. Hij vloekte binnensmonds en wipte kort met een van zijn schoenen. Er zat een zonnende vlieg op de glimmend gepoetste neus. Doorvliegen jij!

De campagneleider Lees verder...

Staatsbezoek

Vrijdag 31 Maart 2006 in categorie Waargebeurde verzinsels, Verhelderende Gesprekken

“Nou zeg, ik zal nóg eens op staatsbezoek gaan hierzo! Ik word hier compleet genegeerd! Geen enkel gevoel voor royalty. 't Is dat m'n schoondochter zo'n hoop fun heeft, maar anders was ik allang weer vertrokken.
Die president -hoe heet die man-, Kirchner ja, die heeft geeneens tijd voor me. Voor de vorm kreeg ik een cadeautje van meneer. Een zilveren tulp. Gut, gut, origineel hoor! Echt zo'n ordinaire bloembollenkwekersprijs. Later kwamen de ondernemers daar met nóg zo'n ding aanzetten. Wisten ze niet van elkaar, haha! Stonden ze daar bedremmeld voor schut met hun tulpje.

Staatsbezoek Lees verder...

Wilders spreekt de kiezer aan

Dinsdag 21 Maart 2006 in categorie Waargebeurde verzinsels, Politiek & Maatschappij

“Beste meneer Wilders,

Geweldig, dat nieuwe verkiezingsprogramma van u! Eindelijk iemand die dat linkse tuig van CDA, VVD en PvdA eens een poepie laat ruiken! En wát voor poepie! Het moet nou maar eens afgelopen zijn met die terreur uit Den Haag. U durft tenminste te zeggen waar het op staat. Nederland moet weer fatsoenlijk worden! Ook mijn vrouw is het daar helemaal mee eens. Al vindt zij het laten ruiken van poepies nog niet echt fatsoenlijk. Maar dat zijn kinderziekten zullen we maar zeggen.

Wilders spreekt de kiezer aan Lees verder...

een rat aan de vergadertafel

Maandag 27 Februari 2006 in categorie Waargebeurde verzinsels

Wij kregen een nieuwe interimmanager op ons dak. Dit hadden wij pas in de gaten toen het boven ons hoofd begon door te buigen en te lekken. Vreemde oekazes en verordeningen druppelden van bovenaf op ons bureau. Die moesten allemaal strikt worden opgevolgd en nageleefd, want van nu af aan moest alles anders. De toon was resoluut en voortvarend. Tegenspraak werd niet geduld, laat staan inspraak. Het roer van de oude bedrijfscultuur moest radicaal om, zoveel was duidelijk.

Op een dag liep hij de afdelingsvergadering binnen, tijdens het voorlezen van de notulen. Hij zette zich aan het hoofd van de tafel en in één moeite door aan dat van de afdeling. Op de afdeling zelf had hij zich nog nooit vertoond. Hij had niet eens een eigen bureau. Dat was ook niet nodig. Hij was 'financieel specialist' en nu dus de baas. Van iets waar hij geen verstand van had. een rat aan de vergadertafel Lees verder...

Erfelijke herinneringen

Woensdag 25 Januari 2006 in categorie Waargebeurde verzinsels

Zouden herinneringen erfelijk kunnen zijn? Althans flarden van herinneringen? Ik wil mij niet begeven in het zweefgebied van vorige levens of reïncarnatie, maar soms krijg ik wel eens beelden voor mijn geestesoog waaraan een sterk gevoel is gekoppeld. Een warm en vertrouwd gevoel meestal. Ze lijken afkomstig uit een andere wereld, met een ander landschap, andere huizen, maar zelden met mensen erbij.
Wanneer ze zich voordoen bevinden de beelden en het bijbehorend gevoel zich altijd aan de rand van mijn gedachten, net op de horizon van mijn bewustzijn. Alsof je op de radio naar een zender luistert, terwijl tegelijk de muziek van een andere frequentie er zachtjes op de verre achtergrond doorheen lispelt.

Erfelijke herinneringen Lees verder...

even bijkomen...

Maandag 26 December 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels

Verbal Jam wenst alle lezers een rustige en genoeglijke Tweede Kerstdag. Kijk, die eerste dag komt iedereen wel door, ook zonder wensen. Maar die tweede, die is het zwaarst. Nog brak van alcoholica, allerlei exotisch wild dat te hoog in het spijsverteringskanaal is blijven hangen en maar niet zakken wil, koppijn van het gejengel van de kinderen, uitgeput van de schoonouders die om half drie nóg niet vertrokken waren, neef Jaap die dronken in de kerstboom hing en... verrek, hij hangt er nog steeds! Wacht even...

Geen beweging in te krijgen, nog altijd loenst hij laveloos tussen wat kerstballen door, lalt met het engelenhaar in zijn neusgaten iets over 'in de mensen een welbehagen' en laat een boer die de kerstklokjes zachtkens doet klingelen.
In het licht van de mistroostig knipperende lampjes ontwaar ik opgedroogde resten gekotste kalkoen tussen de takken van de dennenboom, die ineens niet meer zo wonderschoon zijn als het lied ons wil doen geloven.
Ik heb voorlopig maar wat kunstsneeuw over neef Jaap heen gespoten, dan valt hij minder op. Want het ziet ernaar uit dat wij hem dit jaar pas tegelijk met de kerstboom de deur uit kunnen doen.

Maar goed, waar was ik? O ja, u begrijpt: ik wens u allen veel sterkte deze dag. Rust vooral goed uit, want we krijgen óók nog oud en nieuw. Ik kan op voorhand al geen oliebollen meer zien. even bijkomen...