Dinsdag 12 Februari 2008 in categorie Waargebeurde verzinsels
Gisteren was het 150 jaar geleden dat in het Zuid-Franse plaatsje Lourdes de heilige Maria verscheen. Niet zomaar op straat, waar iedereen ervan had kunnen meegenieten, maar bij de grot van Massabielle. En dan alleen nog aan het veertienjarige meisje Bernadette Soubirous. Daarmee waren de optredens niet afgelopen, want Bernadette heeft Maria vervolgens nog achttien keer aanschouwd.
Ik begrijp die Bernadette niet. Ze heeft alles lekker voor zichzelf gehouden. Goed, de eerste keer ben je op zoiets niet voorbereid, maar één van die opvolgende achttien keren had ze toch wel wat publiek kunnen uitnodigen. Dan was het straatarme wicht er misschien financieel ook nog wat op vooruit gegaan.
Helaas, het heeft niet zo mogen zijn en dus moeten we zoals gebruikelijk alles maar weer gewoon geloven.
Lees verder...
Vrijdag 01 Februari 2008 in categorie Waargebeurde verzinsels
Gisteren liep ik over de Leidsestraatweg in Den Haag. Ik kom daar bijna nooit, dus ik was daar niet bekend.
Ik moest ineens ontzettend pissen.
Bij de ingang van een groot huis stond een soort politieagent, dus ik vroeg: "Kan ik hier even naar de wc?"
"Is dat nodig?" informeerde hij.
"Ja, héél nodig! Ontzettend nodig! En ik wil in deze omgeving natuurlijk niet wildplassen!"
Het vooruitzicht dat ik anders een overtreding zou begaan trok hem over de streep. Preventie vóór alles, tenslotte.
"Nou vooruit dan maar..."
Ik moest me legitimeren en werd grondig gefouilleerd. Dit leek me wat overdreven voor alleen het plegen van een plasje, maar ik durfde niet te protesteren. De plas ging voor de principes!
Toen hij uitgefouilleerd was sprak hij streng: "Denk erom: niet naast de pot pissen en geen remsporen!"
"Nee, agent. Ik zal erom denken, agent! En dank u wel!"
Lees verder...
Maandag 14 Januari 2008 in categorie Waargebeurde verzinsels
In Amsterdam werden dit weekend enkele actievoerders opgepakt. Zij droegen borden met de tekst: 'Geert Wilders. Extremist. Brengt u en de samenleving ernstige schade toe.'
Nu kun je als ordehandhavers op je klompen aanvoelen dat het gedonder gaat geven als je voor zoiets onbenulligs mensen arresteert. Maar politieagenten dragen geen klompen. Eens kijken hoe die beslissing tot stand gekomen is...
"Bromsnor voor HB, Bromsnor voor HB, over!"
"Hier HB. Zegt u 't maar, Bromsnor. Over!"
"Wij surveilleren hier op de Dappermarkt, HB, en daar lopen drie actievoerders met borden, over!"
"En wat staat er op die borden, Bromsnor? Over."
"Dat Geert Wilders een extremist is, over."
"Een wat? Over?"
"Een extremist, HB. Over."
"Kunt u dat even spellen, Bromsnor? Over..."
"Niet uit mijn hoofd, HB. Ze lopen nu net een eindje verderop, dus dat leest wat moeilijk. Over."
"Erop af dan, Bromsnor! Laat ze niet ontsnappen! Over!"
"Wat is eigenlijk een extremist, HB? Over!"
"Geen idee, Bromsnor, ik ken wel een drogist, een bloemist of een violist, maar geen extremist. Over."
"Misschien een soort communist, HB? Over..."
"Nou ja, als het op zo'n bord staat is het vast een belediging! En dat mag niet bij een kamerlid. Over."
"Zal ik ze vragen wat het betekent, HB? Over."
"Ben je gek geworden, Bromsnor? Wij laten ons niet in de kaart kijken! Dat ondermijnt het gezag van het korps! Over."
"Wat dan, HB? Over."
"Oppakken dat tuig natuurlijk! Sla ze in de boeien! Over."
"Begrepen, HB. Over en uit!"
Zondag 07 Oktober 2007 in categorie Waargebeurde verzinsels
Alexander Rinnooy Kan is de invloedrijkste Nederlander. De Erasmus Universiteit heeft een 'netwerkanalyse' gemaakt waaruit dat blijkt. En de Volkskrant maakte er meteen een 'Top 200' van. Want wij kunnen in dit land niet meer zonder lijstjes.
Daaruit blijkt onze nationale pikorde op velerlei gebied.
Zelf zou ik het veel interessanter vinden om nu eens te weten wie de minst invloedrijke Nederlander is. De ultieme loser, zeg maar. De personificatie van de onderkant van de samenleving. Dan weten wij tenminste eindelijk wie het absolute dieptepunt van Nederland vormt.
Lees verder...
Vrijdag 30 Maart 2007 in categorie Waargebeurde verzinsels
Ik sta op de dijk omringd door dikke mist. Beneden ligt het weiland, weet ik, maar ik zie het niet. Ik ruik het wél! In mijn neus dringt de scherpe stank van gier.
Een ploffend motorgeluid komt zwoegend naderbij. Even later doemt een oude Russische tractor op, met daarachter een giertank.
Dat zou zomaar boer Jansma kunnen zijn. Boer Jansma en zijn legendarische Russische tractor. Ik herken de gestalte achter het stuur, gekromd door het levenslange zware werk.
De tractor keert bij de sloot onderaan de dijk om het volgende baantje te gaan gieren.
Ik roep de naam van de boer luid de mist in. Hij steekt zijn hand op als groet.
"Wacht, Jansma!" Mijn stem klinkt vlak en benepen in die mist.
Boer Jansma zet de motor af. Er heerst nu doodse stilte. Van ergens ver boven klinkt de roep van een grutto.
"Jansma! Bent u het Jansma? Wat doet u hier?"
"Ik gier, dat zie je toch wel?" Hij spuugt tegen een van de grote tractorbanden.
"Maar Jansma," roep ik hakkelend, "U bent al zes jaar dood!"
"Dat kan best wezen, maar het werk gaat door, m'n jongen. Die gier moet uitgereden worden. Anders komt het er niet van..."
Tja, daar valt weinig tegenin te brengen. De gier moet op de grond. Het is er best weer voor waarschijnlijk. Ik heb daar geen verstand van.
"Maar..."
Ik krijg geen tijd voor verdere vragen. Ik zou ze ook niet weten.
Boer Jansma start zijn Russische tractor weer. Hij verdwijnt met pruttelende motor langzaam in de mist.
Die middag zie ik de tractor geparkeerd staan in het dorp. Voor het huis van een van z'n zonen.
Na lang aarzelen bel ik aan. De zoon doet open.
"Is de oude Jansma thuis?"
"Er is geen oude Jansma. Die is al zes jaar dood. Dat wéét u toch wel?"
"Eh, ja, maar niet zo zéker meer..."
Zaterdag 03 Maart 2007 in categorie Waargebeurde verzinsels
Soms heb ik van die zonderlinge invallen. U moet me dat maar vergeven. Zo dacht ik laatst: had dat ene zaadje dat er pal naast zwom nou nét niet even beter z'n best kunnen doen? Dan hadden we nu Geert Wilders niet gehad! Nou ja, wel een Geert natuurlijk -die naam hadden die ouders toch al in gedachten- maar een andere Geert. Een aardigere. Of natuurlijk een Geertje, een gezellig en vrolijk meisje. Dat blonde haar had dan meteen ook een stuk leuker gestaan. Ja toch?
Kijk, bij Inge de Bruin of Pieter van den Hoogenband kan ik me voorstellen dat precies het juiste zaadje heeft gewonnen. Dat zwemmen zat er al vroeg in. Maar bij het zaadje van Wilders begrijp ik het niet. Dat zie ik toch meer als een zaadje met een zwembandje en een Bart Smit snorkeltje in het ploeterbadje. De concurrentie moet hebben bestaan uit superlui zaad, van die types van ga jij maar vast, wij komen straks wel, eerst nog even dit potje afmaken.
Nou, dat laat zo'n zaadje met een mateloze ambitie in het DNA zich natuurlijk geen tweede keer zeggen. Dat is streberssperma. Dat plonst en spettert al hoestend en snuivend richting de hoofdprijs.
Lees verder...
