Archief: artikelen van
Vrijdag 15 Oktober 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels
“Da was lachuh, jonge! Had een of andere loser bisonkit in 't slot van ons klubhuis gedaan. Konde we d'r een week nie in. Bale man! Konde we nie internette, niet poole en niet blowe. Maar we wete nou wie 't heb gedaan. Een of andere gore puistekop. Gelijk aangifte gedaan natuurlek. Maar ja, je weet hoe 't is met die woute, as je ze nodig heb zijn ze d'r niet. Dan hebbe ze 't te druk met autoos flitse of met neuspulleke. Dus hebbe we 't zelf maar effe geregeld. We wete waar die fieltige naaier woont, dus die neme we met ze alle effe te graze, ja toch? Tering man, die gast is nou lid van zes boekeklubs, vijf eskortservuzze, geabbeneerd op vierevijfteg teidschrifte en alle omroepverenigginge. En we hebbe natuurlek de hele stad ondergeplakt met 'n foto van die pusspuitende klierasilharses van 'm. Es kijke, verder krijgttie ook elke dag minstes 32 pizzaas, 600 telefoontjes en 14 keer chinees. En proefpakkette hè, honderde proefpakkette. Van tenaleedie enzo. O ja, en ze huissie staat nou ook te koop. En dan heb ie nog mazzel dat we 'm nie voor ze bek ramme, die vuile pukkelkop! Nee, die kan morrege beter voor de intercity springe, ze stake nou toch nie meer. Ja, jonge, wie met ons klubhuis fuckt, fuckt met ons...
”
Woensdag 06 Oktober 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels
“Ja, ziet u edelachtbare, normaal ben ik een errug rustig persoon, maar de afgelopen dagen hebben ze me dus wel met vier man moeten vashouden, zó woest was ik! Voor een normaal mens is het ook niet meer te harden. Eerst zie ik zondag die bekakte stinkworst van een Brinkhorst bij Nova maar overal dwars doorheen zitten tetteren met z'n leugens. Want dat zijn het, edelachtbare! Allemaal leugens! Nú gaattie ineens zogenaamd aan de toekomst denken. Je zou toch zeggen dattie daar tijdens Kok toch ook al ruim de gelegenheid voor had gehad. Toen hadden ze daar ook nog de centen voor, nietwaar? Toen zattie toch óók in 't kabinet?
Tja, en dan gisteren nog dat arrogante, minachtende gewauwel van dat Aartsloch in de Tweede Kamer. Dat deed echt voor mij de deur dicht, edelachtbare! Toen hield ik het gewoon niet meer! Zoals er over ons hardwerkende mensen wordt gepraat door die man! Uit pure woede en frustratie ben ik toen met 180 kilometer per uur naar het Binnenhof gereden! Ik was absoluut niet toerekeningsvatbaar!
Mag ik dus asjeblieft mijn rijbewijs terug, edelachtbare?"
”
Woensdag 15 September 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels, Brutale brieven
Beste Jan Peter,
Met verbijstering heb ik kennis genomen van het feit dat je met een knullige ontsteking aan je voet in het ziekenhuis bent gaan liggen. Je rechtervoet nog wel! De voet die we juist het hardste nodig hebben! Maar goed, het kwaad is nu al geschied, want hiermee geef je natuurlijk een totaal verkeerd signaal af naar de samenleving. Je geloofwaardigheid is aangetast. Straks kom je nog in de WAO! Ik stuur meteen een keuringsarts bij je langs, want dit kan zo niet, laat dat volstrekt helder zijn. Aansteller!
Lees verder...
Serie: flarden vakantie
Woensdag 01 September 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels
Het vliegtuig zet de daling in. Na drie weken afwezigheid ben ik gespannen: in welke staat zal ik ons koninkrijk aantreffen? Is er buiten Schiphol nog een Nederland? Vanuit de lucht is goed te zien dat complete delen van het land zijn wegbezuinigd. Ik vrees het ergste.
Drie weken heb ik het nieuws niet gevolgd. Heerlijk is dat. Heleen van Royen had volkomen gelijk: als je er geen aandacht aan besteedt is er niets aan de hand, gebeurt er niets. En al helemáál niet in Israël.
De limo haalt mij af van het vliegveld. De chauffeur ken ik niet, hij is nieuw.
Ik vraag naar de bekende weg (dat hoort zo bij chauffeurs): "Ben jij nieuw?"
"Ja meneer."
"Hoe heet je?"
"Geert Wilders meneer."
"Zeg, Geert..."
"Ja meneer?"
"Ik weet niet of jouw vorige baas dat pikte, maar ik niet."
"Wat, meneer?"
"Dat lange haar van jou. Zou jij niet eens naar de kapper gaan?"
"Ja meneer."
"Milimeteren dus. Dat linkse gedoe, daar hou ik niet van..."
Serie: flarden vakantie
Maandag 16 Augustus 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels, Op reis, Israël en het Midden-Oosten
“Ik wist eigenlijk niet eens dat ik ze had, maar vanwege een doorgezakte chartervliegtuigstoel kreeg ik toch wel tamelijk last van mijn aambeien. Het eerste dat ik dus zo'n beetje deed na aankomst was een tochtje naar Hammat Gader in de hoop daar enige verlichting voor mijn nieuwverworven ongemak te vinden. De zwavelrijke warmwaterbronnen van Hammat Gader (spreek uit: Chamat Gadèr) liggen in de vallei van de rivier Yarmoek, 21 kilometer ten oosten van Tiberias, aan de grens met Jordanië.
Een waarlijk geneeskrachtige beleving, kan ik u melden! Aan de heerlijke openluchtbaden met een watertemperatuur van 40 graden ontsteeg de verkwikkende lucht van rotte eieren. Door de indringende inweekkracht van de zwavel voelde ik mijn hemorroïden ter plekke verschrompelen. Daar was Biotex niks bij!
Vervolgens had ik ruimschoots tijd over om mijn medepatiënten gade te slaan. Op diverse plaatsen stortten fonteinen hun stinkende stralen krachtig uit over uitzakkende oudere vrouwen. Met een verbeten trek op de lippen, dichtgeknepen ogen en de vingers in hun oren leken zij vastbesloten nog vóór sluitingstijd volledig te genezen van hun jicht in de nekwervels.
Opvallend was ook het bovengemiddeld aantal mannen met haardossen op hun rug, hals, borst en bovenarmen. Hun routineus geslenter door het hete bronnenbad deed vermoeden dat zij hier regelmatig vertoefden. Hadden zij soms ontdekt dat de thermale inwerking van het bronnenbad hun testosteronniveau verhoogde? Het zou zomaar kunnen. Ikzelf voelde mij in de dagen na mijn verblijf in Hammat Gader in elk geval significant geiler. Het aantal borstharen is bij mij nochtans hetzelfde, zijnde drie. Groeten uit Israël.”
Serie: flarden vakantie
Zondag 15 Augustus 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels, Op reis
“Ja, hier zijn we dan eindelijk, test 1-2-3, hallo hier Bandoeng of zo... Gut, dat valt nog niet mee om hier in deze barbarij toegang tot cyberspace te krijgen zeg! In 't plaatselijke internetcafé staat één computer met Windows 3.11 en daarachter zit de stadsranddebiel onder de airco de godganse dag patience te spelen.
Ik kan er tussendoor effetjes bij als hij zit te poepen, maar dan moet ik nòg uitkijken dat ik z'n score niet verpest, want hij is gewapend. Dat is blijkbaar de laatste hippe trend onder de jongeren. In Nederland zijn het giftige skoebidoe-touwtjes, hier hangen ze een automatisch geweer of minstens een doorgeladen pistool om hun nek. Vet cool wel. Zolang je geen ruzie met ze hebt.
Ah, de patiencespeler is uitgekakt. Tot later. O ja, het woord 'kak' komt trouwens uit het Hebreeuws. Altijd nuttig om te weten. Groeten uit Israël.”
Maandag 19 Juli 2004 in categorie Waargebeurde verzinsels
Minister Remkes van Binnenlandse Zaken veroorzaakte commotie door te beweren dat terreurorganisatie Al-Qaida een dreigbrief aan de Verenigde Naties had gestuurd. Deze brief bleek bij nader inzien helemaal niet te bestaan, zo meldden het
NOS-Journaal en de
Volkskrant. Ik vond het al vreemd dat Al-Qaida überhaupt een brief zou gaan schrijven alvorens een aanslag te plegen.
Ons eigen land is sinds 9 juli in verhoogde, maar niettemin nog steeds onduidelijke staat van paraatheid. Waarom eigenlijk? Zou Remkes zelf daarover óók een staatsgeheime brief hebben ontvangen? En hoe zou die brief er dan uit hebben gezien? Ik stel mij het volgende voor...
Lees verder...