Donderdag 06 Oktober 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels
Het thema van de kinderboekenweek is 'Tovenarij en magie'. De meeste scholen besteden daar aandacht aan. Nogal wat streng gelovige ouders willen hun kinderen echter niet blootstellen aan dit soort dubieuze praktijken en houden ze thuis.
Ze hebben groot gelijk. Je wilt natuurlijk niet het risico lopen dat de kleintjes helemaal tot in de godsdienstles worden geconfronteerd met allerlei wonderbaarlijke vertellingen, zoals over een man die over water loopt. Weliswaar is het allemaal al tweeduizend jaar geleden, maar zelfs diens volgelingen raakten indertijd behoorlijk van slag toen ze dat zagen. Stoere volwassen mannen nota bene! Ruige vissers die heus wel wat gewend waren. Zo schreef zijn vriend Markus:
"En zij, ziende Hem wandelen op de zee, meenden, dat het een spooksel was, en schreeuwden zeer."
Kun je nagaan wat zo'n verhaal dan met kinderen doet...
Lees verder...
Donderdag 06 Oktober 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels
Het thema van de Kinderboekenweek is 'Tovenarij en magie'. De meeste scholen besteden daar aandacht aan.
Nogal wat streng gelovige ouders willen hun kinderen echter niet blootstellen aan dit soort dubieuze praktijken en houden ze thuis.
Ze hebben groot gelijk. Je wilt natuurlijk niet het risico lopen dat de kleintjes helemaal tot in de godsdienstles worden geconfronteerd met allerlei wonderbaarlijke vertellingen, zoals over een man die over water loopt.
Weliswaar is het allemaal al tweeduizend jaar geleden, maar zelfs diens volgelingen raakten indertijd behoorlijk van slag toen ze dat zagen. Stoere volwassen mannen nota bene! Ruige vissers die heus wel wat gewend waren.
Zo schreef zijn vriend Markus: "En zij, ziende Hem wandelen op de zee, meenden, dat het een spooksel was, en schreeuwden zeer."
Kun je nagaan wat zo'n verhaal dan met kinderen doet...
Lees verder...
Maandag 03 Oktober 2005 in categorie Royalty, Waargebeurde verzinsels
In de stallen van paleis Het Loo werd zoals u weet gisteren de olifantenverzameling van wijlen Prins Bernhard geveild. Voor de gewone man is zo'n olifantje natuurlijk niet weggelegd, want die moet zijn zuurverdiende centjes apart houden voor het nieuwe ziektenkostenstelsel en de hogere energierekening. Waarom moeten die dingen trouwens zo nodig worden verkocht? Hij heeft ze merendeels toch zelf ook voor niks gekregen? Ik zou zeggen: verdeel ze willekeurig onder het volk. Of stuur de kleine Amalia ermee naar de koninginnedagvrijmarkt.
Zelf had ik trouwens nog een mazzeltje. Ik hád al een olifantje van Bernhard. Een week na zijn overlijden reed ik langs Soestdijk en wat lag daar bij het vorstelijke vuilnis? Precies, een olifantje! Het was het koninklijke knuffeldier! Het beest was vast en zeker nog door 'mammie' Juliana voor hem gebreid.
De prins-gemaal had er zo te zien decennia lang mee geslapen, want het olifantje was danig verfomfaaid. Het zat bovendien vol vlekken van pijptabakssap en kwijl. Ik kon mij niet aan de indruk onttrekken dat Bernard de gewoonte had om met het slurfje in z'n mond te slapen.
Maar goed, na vier keer in de wasmachine en de nodige liters Robijntje (dat schijnt speciaal voor knuffeldieren te zijn) was het olifantje weer aardig toonbaar. Voorwaar een uniek collector's item en helemaal gratis voor niets. Zoals het hoort natuurlijk...
Donderdag 21 Juli 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels
Ik vind dat de minister van Verkeer en Waterstaat groot gelijk heeft dat zij losliggende voorwerpen in de auto wil verbieden. Ik ben één van die mensen bij wie het een zootje in de auto is, dus voor mij is zo'n verbod wel eens goed.
Eigenlijk sta je er nooit bij stil wat een vuilnisbelt zo'n wagen in de loop der jaren kan worden. Een paar maanden geleden moest ik keihard remmen voor een opdoemende file. Toen kwam er in de auto plots het kadaver van een poedel naarvoren vliegen. Geen idee waar dat beest vandaan kwam. Ja, ergens van achter natuurlijk, maar ik bedoel: ik heb nooit een hond gehad. Ik heb die auto tweedehands, dus dat beest moet nog van de vorige eigenaar geweest zijn. Ik heb hem toen maar op de hoedenplank gezet. Zo kon hij met zijn inmiddels loshangend kopje leutig naar de achterliggers knikken. Zo'n geinig ding heb ik altijd willen hebben. Maar ja, dat mag dus straks niet meer van de minister. Misschien moet ik die dooie hond maar aanlijnen dan?
Lees verder...
Maandag 11 Juli 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels
Door de dramatische gebeurtenissen van de afgelopen week vergeet iedereen verdorie op die loslopende poema te letten!
Gelukkig had ik hem dit weekend in de gaten en ik kan u meedelen dat hij nu in Friesland zit.
Op de Veluwe werd de grond hem te heet onder de voeten en veiligheidshalve heeft hij kennelijk besloten om zich dan maar zélf vrijwillig te gaan melden bij het opvangcentrum van de stichting Pantera.
Dat zit namelijk in Nijeberkoop.
Lees verder...
Donderdag 28 April 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels
Toen het opperwezen het gedrag van de mensheid weer eens helemaal zat was besloot hij voor straf de wereld onder water te laten lopen. Het hele zootje moest verzuipen. Behalve Noach, want die was altijd braaf geweest. Noach kreeg daarom van hogerhand opdracht een boot te bouwen voor zichzelf en zijn gezin. Zo konden zij de komende zondvloed overleven. Bovendien moest hij op het schip van elk dier een mannetje en een vrouwtje meenemen. Dan kregen die de kans zich later weer fijn te vermenigvuldigen. Zij konden er tenslotte ook niets aan doen.
Nadat hij de benodigde bouwvergunning had geregeld ging Noach aan de slag. Volgens bestek moest het gevaarte honderdvijftig meter lang, vijfentwintig meter breed en vijftien meter hoog zijn. Een mammoettanker was er niks bij, maar het staat in de bijbel, dus het is waar. Tevens staat geschreven dat Noach al zeshonderd jaar oud was. Niettemin schijnt de krasse doehetzelver de klus te hebben geklaard. De schuit was op tijd gereed.
Lees verder...
Maandag 18 April 2005 in categorie Waargebeurde verzinsels
Uit het dagboek van minister Remkes:
“Wat heb ik mij hedenweekend weer zitten verbijten! Het is godgeklaagd wat de zogenaamde supporters van Ajax en Feyenoord hebben aangericht in ons land. Wat is het toch eeuwig zonde dat het geen islamieten zijn. Dan kon ik er tenminste de anti-terrorisme wetgeving op loslaten, dan mocht ik tenminste gewoon op ze schieten! Maar nee hoor, hooligans moeten zo nodig weer een aparte categorie zijn. Dat stelletje tuig van Ajax heeft zelfs de vuige brutaliteit om zichzelf 'joden' te noemen. Dan sta je als minister meteen machteloos, want wie wil nu de geschiedenis ingaan als degene... Eh, laat ik deze zin maar niet afmaken, want dat ligt allemaal veel te gevoelig. Ik wil niet degene zijn die straks aan de Israëlische ambassadeur moet uitleggen dat die joden van Ajax geen joden zijn en hoe het komt dat ze zich dan toch joden noemen. Dat weet ik trouwens niet eens.
Laat ik me liever bezinnen op een keiharde aanpak van dat gajes. O shit, uitkijken nou Johan, gajes is een een joods woord. Breng jezelf nou niet in de problemen. Geteisem dan? Even opzoeken... Ja hoor, als ik het niet dacht: komt van het jiddische chatteisem. Uitvaagsel dan maar, dat klinkt veilig genoeg. Godallejezus nogantoe, wat moet je als minister toch altijd op je woorden passen! Voor je het weet beledig je weer iemand.
Hup, terzake Johan! Je dwaalt af. Concentreer je op je beleid! Dat is al warrig genoeg. En ga weer in de ik-vorm schrijven in plaats van tegen jezelf te mompelen. Hoezo, ik mag toch wel in mezelf praten? Nee, Johan, kop dicht nu, je leidt de boel af. Ja hoor eens, wie is hier nou de minister? Dat ben ik. Nee, Johan, dat ben ik. Maar we zouden 't toch samen doen? Dat kan niet in dit geval Johan, want jij bent voor Feyenoord en ik voor Ajax. En volgens mij zijn we vanmorgen vergeten onze pillen te nemen. Dan krijg je dit soort interne discussies waar wij als minister van Binnenlandse Zaken helemaal niet op zitten te wachten...
”
Het thema van de kinderboekenweek is 'Tovenarij en magie'. De meeste scholen besteden daar aandacht aan. Nogal wat streng gelovige ouders willen hun kinderen echter niet blootstellen aan dit soort dubieuze praktijken en houden ze thuis. 
