Windkracht 10
Vrijdag 12 Januari 2007 in categorie Waargebeurde verzinsels
Het KNMI gaf deze week een weeralarm. Vanwege de storm. Er konden rukwinden zijn van wel 120 kilometer per uur! Wat zijn het toch een stelletje softies tegenwoordig.
In mijn kindertijd had je geen weeralarm en ze wisten ook nog niet hoe hard die winden vlogen. Wij werden dus gewoon bij windkracht tien de straat opgeschopt en moesten ons een half uur door de storm naar school vechten. De kindertjes van tegenwoordig worden voor de deur afgeleverd met een vadsige terreinwagen.
Nee, wij moesten maar zien hoe wij de elementen trotseerden, zo klein als we waren. En de allerkleinsten van de kleuterklas zagen we onderweg langsvliegen terwijl ze over het trottoir stuiterden als tumbleweed. Ze riepen om hun moeder, maar verder hoorde je ze niet klagen.
Wanneer we eindelijk op school waren, werden we door de hoofdmeester opnieuw de wijk ingestuurd om de nog ontbrekende kleuters her en der uit bosjes en heggen te vissen. Later zijn ze ertoe overgegaan om die kleintjes een kartonnen label met hun naam erop aan hun pols te binden. Tegen het wegraken. Dat werkte goed bij zo'n storm. Dikwijls kreeg de school nog weken later kleuters opgestuurd uit Lillehammer of Trondheim. Dan waren ze daar ergens geheel verwaaid door een gemeentewerker uit een telefoonpaal gevist of zo. Wie het verst was gekomen kreeg een prijsje van de hoofdmeester. Zo'n plastic windmolentje op een stokje, dat werk. In al die jaren is er maar één kleuter gediskwalificeerd. Omdat hij een lift naar Lapland had geaccepteerd van ene Nils Holgersson.
Eigenlijk wel sneu dat de kindertjes van tegenwoordig dit allemaal moeten missen. Want naar school worden gebracht in pappa's leasebak is gewoon een stuk minder avontuurlijk, dat blijkt wel weer...
| Tweet |
