De Russische tractor
Vrijdag 30 Maart 2007 in categorie Waargebeurde verzinsels
Ik sta op de dijk omringd door dikke mist. Beneden ligt het weiland, weet ik, maar ik zie het niet. Ik ruik het wél! In mijn neus dringt de scherpe stank van gier.Een ploffend motorgeluid komt zwoegend naderbij. Even later doemt een oude Russische tractor op, met daarachter een giertank.
Dat zou zomaar boer Jansma kunnen zijn. Boer Jansma en zijn legendarische Russische tractor. Ik herken de gestalte achter het stuur, gekromd door het levenslange zware werk.
De tractor keert bij de sloot onderaan de dijk om het volgende baantje te gaan gieren.
Ik roep de naam van de boer luid de mist in. Hij steekt zijn hand op als groet.
"Wacht, Jansma!" Mijn stem klinkt vlak en benepen in die mist.
Boer Jansma zet de motor af. Er heerst nu doodse stilte. Van ergens ver boven klinkt de roep van een grutto.
"Jansma! Bent u het Jansma? Wat doet u hier?"
"Ik gier, dat zie je toch wel?" Hij spuugt tegen een van de grote tractorbanden.
"Maar Jansma," roep ik hakkelend, "U bent al zes jaar dood!"
"Dat kan best wezen, maar het werk gaat door, m'n jongen. Die gier moet uitgereden worden. Anders komt het er niet van..."
Tja, daar valt weinig tegenin te brengen. De gier moet op de grond. Het is er best weer voor waarschijnlijk. Ik heb daar geen verstand van.
"Maar..."
Ik krijg geen tijd voor verdere vragen. Ik zou ze ook niet weten.
Boer Jansma start zijn Russische tractor weer. Hij verdwijnt met pruttelende motor langzaam in de mist.
Die middag zie ik de tractor geparkeerd staan in het dorp. Voor het huis van een van z'n zonen.
Na lang aarzelen bel ik aan. De zoon doet open.
"Is de oude Jansma thuis?"
"Er is geen oude Jansma. Die is al zes jaar dood. Dat wéét u toch wel?"
"Eh, ja, maar niet zo zéker meer..."
| Tweet |
