Kapsalon

Soms voel ik mij een beetje een onnozele sukkel.
Met de nadruk op soms en een beetje.
Anders krijg je weer dat andere mensen misbruik maken van de gelegenheid en je hierin enthousiast gaan bijvallen.

"Inderdaad, je bent meestal een ontzettend onnozele sukkel!"
Met de nadruk op meestal en ontzettend.
Dergelijke laffe hyena's moet je mijden als de pest.

Ik liep argeloos over straat.
Ik kon niet vermoeden dat ik op het punt stond weer zo'n zeldzaam moment van onnozele sukkeligheid mee te maken.

Het beveiligingsmannetje

Ik was in Den Haag en liep door de stad.
Onderweg zag ik de Klantenservicewinkel van de HTM, de Haagsche Tramweg Maatschappij.
Het was er opvallend gigantisch druk.
Gezien alle recente commotie rondom de OV-chipkaart, leek het mij nuttig om er een foto van te maken.
Je weet maar nooit, zo'n plaatje kan altijd van pas komen bij een stukje voor mijn weblog.
Dacht ik nog.

[Klik voor vergroting]

Dat stukje diende zich tien meter verderop al aan.
Daar werd ik verbaal in de nek gesprongen door een beveiligingsmannetje.
"Hallo meneer!"
Mijn blik werd direct naar zijn stoere 'oortje' getrokken.
Het hing los langs zijn nek.
Onwillekeurig loerde ik of er oorsmeer aan zat.
Er ontspon zich de volgende conversatie...

Lief Digitaal Dagboek

Geschreven voor online weblogmagazine about:blank

Een weblog wordt wel eens omschreven als 'een online dagboek'.
Inderdaad is dit één van de toepassingsmogelijkheden.
Maar je moet wel een bijzonder hardcore lifelogger zijn om je weblog écht als dagboek te willen gebruiken.
Zelfs een extreme lifelogger als Luna van Maanisch.com deelt wel veel, maar niet de allerintiemste details met de wereld.
Een weblog is dus nooit een dagboek in de oorspronkelijke betekenis.
Op het originele dagboek zit een slot en het is meestal niet bedoeld om door anderen te worden gelezen.

Een mooi 2011 toegewenst!

[Klik voor vergroting]

Ach, ik dacht: laat ik nu eens gewoon een aardige foto nemen om het begin van 2011 te markeren.

De voltallige redactie (ik dus) van Verbal Jam wenst u bij deze een gelukkig, voorspoedig en gezond 2011!

Weer zo'n jaaroverzicht

Het is weer het moment voor de jaaroverzichten.
Gelukkig stelt dit weblog automatisch zijn eigen jaaroverzicht samen, dus daar heb ik geen omkijken naar.
En teveel omkijken doe ik ook liever niet.

Maar andere media doen hun uiterste best om ons in de laatste week van het jaar nog eventjes in te wrijven wat wij het afgelopen jaar weer aan ergernissen en ellende te verduren hebben gehad.

De honderdste verjaardag van mijn vader

Vandaag zou mijn vader honderd jaar geworden zijn. Hij heeft het net niet gehaald, want op 17 maart van dit jaar is hij er in het zicht van deze mijlpaal tussenuit geknepen.
Toch gaan we dit feit natuurlijk wel gedenken, vieren zelfs.
Met hachee en rode kool, want daar hield hij van.

Hij mag dan zijn honderdste verjaardag misgelopen zijn, misschien heeft hij toch wel degelijk honderd jaar geleefd.
Ik had het namelijk aldus bedacht: tussen maart en december zitten negen maanden.
Wat hij tekort kwam zouden we kunnen verrekenen met de zwangerschap.
Ik kan zelfs fantaseren dat hij op dezelfde datum is verwekt als dat hij is overleden.

Een inspirerende avond

Ik was gisteravond bij een 'eindejaarsconference' van Maarten van Rossem in het Amsterdamse Paradiso.
Ik zag hem binnenkomen door een zijdeurtje bij de coulissen.
Hij trok zijn jas uit en legde die samen met een rood plastic tasje van de supermarkt aan de zijkant op het toneel.
Het zag er meteen al aandoenlijk eenvoudig en pretentieloos uit.

In een betoog van ruim anderhalf uur legde hij onder meer uit hoe ons wordt aangepraat dat het slecht gaat met dit land, terwijl het sinds het begin van de jaren tachtig alsmaar beter is gegaan, met een gemiddelde jaarlijkse economische groeit van 3 procent.
Er is maar één land in Europa waar het momenteel nóg beter gaat en dat is Luxemburg.