Kapsalon
Dinsdag 01 Februari 2011 in categorie Persoonlijke notities
Soms voel ik mij een beetje een onnozele sukkel.
Met de nadruk op soms en een beetje.
Anders krijg je weer dat andere mensen misbruik maken van de gelegenheid en je hierin enthousiast gaan bijvallen.
"Inderdaad, je bent meestal een ontzettend onnozele sukkel!"
Met de nadruk op meestal en ontzettend.
Dergelijke laffe hyena's moet je mijden als de pest.
Ik liep argeloos over straat.
Ik kon niet vermoeden dat ik op het punt stond weer zo'n zeldzaam moment van onnozele sukkeligheid mee te maken.
Het was koud en winderig.
Hierdoor liepen de tranen mij uit de ogen.
Daar heb ik altijd last van met zulk weer.
Voorbijgangers denken 'wat loopt die vent nou weer te janken?'.
Dat beeld ik mij althans in.
Wanneer ik mijn hoofd schud vliegen de druppels in het rond.
Ik zie hierdoor ook bijna niks.
In de winkelstraat stond een Hindoestaans mannetje kaartjes uit te delen.
Ik pakte het kaartje aan.
[Klik voor gehele afbeelding]
'Kapsalon', stond er in grote letters op. Die kon ik nog lezen. De kleine letters eromheen niet.
"Hier meneer, kapsalon," zei het Hindoestaanse mannetje er ten overvloede bij.
"Ik ben net naar de kapper geweest en om het nou nog korter te knippen met die kou..." grapte ik.
Pas twintig meter verderop besefte ik dat het hier niet om een kapsalon ging, maar om een kapsalon.
Dat zijn sinds enige tijd twee verschillende dingen.
Ik had het kunnen weten.
Ik had ervan gehoord, het was mij verteld, maar de kennis was nog onvoldoende ingedaald.
Een kapsalon is de naam van een gerecht uit de snackbar.
Ik was niet voldoende up to date, ik was blijven steken bij het patatje oorlog.
Sukkel die ik ben. Soms!
| Tweet |
