Archief: artikelen van

| Home |

 

Vandaag

Vrijdag 20 December 2002 in categorie Loze praat, Overpeinzingen & andere gedachten

Vandaag moet het maar even met gisteren doen.

Tenzij ik nog tijd vind
Vandaag

De lol van het dictator zijn

Woensdag 13 November 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten

Wat is nu eigenlijk de lol van het dictator zijn? Heb ik nooit begrepen. Je moet in je jeugd wel érg veel aandacht tekort zijn gekomen om zo'n rotbaan te ambiëren. Het beroep heeft niks dan nadelen. Iedereen heeft het op je leven gemunt. Je kunt nooit in hetzelfde paleis blijven slapen. Er is niemand die niet de pest aan je heeft. Men praat je naar de mond, dus niemand zegt je ooit de waarheid.

Eens effe lekker janken is er niet bij. Met de vrouw gezellig uit winkelen gaan tijdens de koopavond zit er niet in.
Je kunt niet uit het raam kijken of je staat oog in oog met het zoveelste amateuristische schilderij van je eigen rotkop. Je handen zijn altijd kleverig van het bloed.
Je hebt zoveel dubbelgangers dat je in een permanente identiteitscrisis verkeert.

Je verveelt je te pletter. Je besluit eens iets geks te doen en je scheert je snor af. De volgende ochtend reeds zijn alle portretten in den lande bijgewerkt. Zelfs als je de snor dan maar weer laat staan wordt het groeiproces op de billboards zorgvuldig bijgehouden.

Je hebt het helemaal gehad. Je bent het zat. Je komt in opstand. O nee, dat kan ook al niet, dat wordt in dit land bestraft met marteling tot de dood erop volgt. En je bent natuurlijk geen masochist. Integendeel, eens een sadist, altijd een sadist!

Heel zielige mensen, dictators.
De lol van het dictator zijn

Beschaafd barbaars

Vrijdag 25 Oktober 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten

Kom ik nu erg chagrijnig over als ik constateer dat wij weer afglijden naar het barbarendom? Voor zover wij dit ooit te boven zijn gekomen dan. Want wij kunnen toch niet met droge ogen volhouden dat wij een beschaafde westerse samenleving zijn wanneer wij bussen bombarderen, Balie opblazen, Palestijnen met de grond gelijk maken, theaters gijzelen, sluipschieten, bejaarden beroven en een onschuldige voorbijganger doodslaan voor de supermarkt. Ik weet dat u nog veel meer voorbeelden weet...

Iets klopt er niet in de evolutieleer...
Beschaafd barbaars

uitvaren

Dinsdag 15 Oktober 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten

[ietwat contemplatief, maar lees nou maar...]

Bij een land met een rijke scheepvaarttraditie horen nautische metaforen. Heden is Prins Claus onder Jezus' hoede uitgevaren en direct naar de kelder gegaan. Hij ging in grootse stijl. Indien u dit met droge ogen heeft aangezien loopt u grote kans dat men later bij uw begrafenis ook geen traan zal laten. Dat is nu eenmaal het lot van een gevoelsarm mens.

U bent getuige geweest van de kracht en de noodzaak van 'het ritueel'. Daar zijn wij tegenwoordig minder sterk in, rituelen. De gemiddelde gewone burger wordt binnen een half uurtje ondergespit of in de oven geschoven. Dat is slecht voor de rouwverwerking.

De kerkelijken hebben het beter geregeld. Tijdens een uitvaartdienst wordt een ritueel opgevoerd dat het verdriet in goede banen leidt, de tranenstroom via een religieus greppeltje netjes afvoert naar de alles absorberende hoopgevendheid van het hiernamaals. Zalvende woorden stellen de nabestaanden gerust: de dode is u slechts vooruitgegaan, u zult hem weer ontmoeten in een beter oord.

Dat hebben ze goed bekeken, daar in huize Gods. Zó krijg je de mensen binnen. De taak van de kerk is een hogere macht te verbeelden en daarom wordt alles uit de kast gehaald om deze verbeelding zo imposant mogelijk gestalte te geven.
In dit kader is het kerkorgel een grote sprong voorwaarts geweest. Muziek beroert de emoties tot in elke vezel van het lichaam.

De ultieme bekeringskracht van het orgel kun je ervaren in St. Paul's Cathedral te Londen. De orgelpijpen aldaar zijn in de koepelvormige kerk quadrafonisch opgesteld, waardoor de orgelmuziek tot in het diepst van de ziel doordringt. Staande op de 'whispering gallery' word je dermate geroerd door de imposantheid van de muziek, dat de tranen vanzelf komen. De klanken overspoelen je emoties. Elk nuchter en rationeel verzet is kansloos. Dit is iets dat je nog nooit hebt gevoeld, nog nooit hebt ervaren. Het emotioneel orgasme door het orgel.

Dan realiseer je je de overtuigingskracht die het orgel in de loop der eeuwen op het gewone volk moet hebben gehad, het magnetisch machtsvertoon van God himself, die als een Superrattenvanger van Hamelen de ongelovige het kerkportaal inlokt.

De tweede indrukwekkende verleiding is het koor. Letterlijk naar goddelijke hoogten gestuwd door de composities van Bach. Heeft u wel eens vlak naast een meerstemmig zingend koor gestaan? De allesomvattende klank lijkt direct verbonden met het binnenste van de emotie, het hart springt op als bij een eerste verliefdheid, de tonen vlinderen door uw maag en buik. De akoestiek neemt bezit van het innerlijk.

En tenslotte is daar de kracht van het woord. De kracht van het woord bestaat alleen bij de gratie van de gave van het woord. Ik spreek hier niet noodzakelijkerwijs over Het Woord, maar over de mens die via het woord troost, vreugde of inspiratie kan bieden. Dat is wat mij betreft dan niet het woord van dominee Terlinden, maar wél dat van Huub Oosterhuis. Hij vindt de juiste woorden, treft de juiste toon. Et c'est le ton qui fait la musique. Waarmee ook het woord weer met muziek verbonden blijkt te zijn.

Maar goed, het kóst dan ook wel een paar centen, zo'n ritueel. Wij gewóne stervelingen zullen het straks met minder moeten doen...

In elk geval ligt Claus er nu weer netjes bij.
uitvaren

Autobiografisch

Zondag 29 September 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten

Er schiet mij een intrigerende vraag te binnen: kan iemand met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis eigenlijk een autobiografie schrijven? Of is het dan weer een gewóne biografie?

Ja, soms dwalen je gedachten wel eens af naar een ander...

 
Autobiografisch

rare taal

Maandag 09 September 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten

Computers hebben onze taal (en andere talen) opgezadeld met allerlei bijzonder vreemde begrippen. Ik heb het niet over gewoon computerjargon, want dat is inherent aan technische ontwikkeling. Nee, gewoon van die rare taal. Vijftig jaar geleden zouden mensen zich er waarschijnlijk heel wat anders bij hebben voorgesteld.

Ik vraag mij daarom het volgende af:
  • Zou Bach bij tijd en wijle wakker hebben gelegen van een ongeldige bewerking in een muziekstuk?
  • Zou schaker Jan Hein Donner wel eens een partij hebben verloren door een vastloper?
  • Hadden Russische schrijvers onder Stalin te maken met niet toegestane tekens?
  • Werd een ongewenste zwangerschap gezien als het gevolg van een algemene beschermingsfout?
  • Heeft de Avro in haar begindagen zich wel eens moeten verontschuldigen bij de luisteraars met de mededeling: dit programma reageert niet?
  • Beschouwde een verslaafde uit de jaren zeventig een brief van zijn moeder als junkmail?
  • Heeft de NS wel eens moeten omroepen "Kan niet lezen van station C" om een vertraging aan de reizigers uit te leggen?
  • Deelde dammer Jannes van der Wal wel eens schijf?
  • Was de Peugeot 404 zijn tijd ver vooruit of ook in 1962 al een error?
  • Werd in streng religieuze kringen de mensheid in feite beschouwd als een fatale uitzondering binnen de schepping?
  • Wie heeft indertijd bij herhaling een ongeldige pagina veroorzaakt in de Bijbel?
  • Was binnen de Roomse kerk het celibaat een synoniem voor de veilige modus?


Ik heb even onvoldoende geheugen beschikbaar om langer door te gaan, maar ik nodig u van harte uit met eigen bijdragen te komen.

Heb ik nog één vraag aan de schoonmakers van het kantoor anno 2002: is het nu zó'n vreselijke moeite om dagelijks ook even die prullenbakken op de desktop te legen?

Heerlijk, die nostalgie!
rare taal

fortune cookies (voorwoord)

Dinsdag 09 Juli 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten

Slordig vertaald: Fortuyn koekies. Koekjes van eigen deeg.
In het begin is het even doorbijten, maar al snel leest u de briefjes met plezier. Want zij vormen als het ware een inburgeringscursus in de multiculturele samenleving. Voor autochtonen en allochtonen.

Ja, professor zaliger: als u de discussie aanzwengelt zullen we hem ook voeren! Maar wel op onze manier.
Na het laatste koekje begrijpt u als lezer misschien een beetje beter waarom het niet wil vlotten met de integratie. Leer meer over multicultureel hanengedrag... fortune cookies (voorwoord)