Archief: artikelen van
Dinsdag 26 September 2006 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten, Politiek & Maatschappij
Tijdens een plotselinge opwelling van zelfkritiek stelde ik mijzelf de vraag of ik in mijn stukjes soms niet al te oneerbiedig over politieke hoogwaardigheidsbekleders schreef. Zo vergeleek ik onlangs heel baldadig het bonkige hoofd van een minister met dat van een eland.
Gelukkig kreeg ik mijzelf al spoedig weer in de hand. Ik riep mezelf tot de orde. Immers, in cartoons worden identieke methodes toegepast. Wat ik schrijf zijn eigenlijk verbale cartoons, redeneerde ik ter geruststelling van het geweten. En zolang een minister geen moslim is, kan dat weinig kwaad.
Lees verder...
Maandag 10 Juli 2006 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Ik was op bezoek bij mijn oude oom. Hij ligt in het hospitaal. Nogal wat levenslust was uit hem weggevloeid en hij was vermagerd tot een zielig hoopje mens, dat het eigenlijk niet meer zo zag zitten. Altijd was hij lief en opgewekt, maar nu moest hij toch regelmatig huilen. Want hij had een herseninfarct gehad en kon nu geen geinige praatjes meer maken. Van de ene dag op de andere was hij weer een kind. Een kind dat letterlijk en figuurlijk niets meer te vertellen heeft.
Het kan best nog goed komen als hij zijn best doet en blijft eten. Maar heb je nog wel zin om je best te doen en te blijven eten als je dik negentig bent?
"Wil je soms even lekker naar buiten?" vroeg mijn tante zorgzaam.
Hij knikte langzaam. Dat wilde hij wel.
Temidden van wat andere familie zat hij even later in de zomerzon, in zijn rolstoel. Wij zaten om hem heen, maar praatten dikwijls noodgedwongen lángs hem heen. Hij likte van een kinderijsje. Hij hield het bibberig vast met de ene hand die hij nog wél bewegen kon. In sommige stiltes vroegen we ons af of dit ons allemáál te wachten stond, uiteindelijk.
Lees verder...
Woensdag 18 Januari 2006 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Er zijn van die dagen dat er niets uit je handen komt. Werken is bij voorbaat nutteloos. Je zit wat wazig rond te klikken op internet, een beetje zinloos te zappen langs de tv-kanalen. En het frappante is, dat uit het internet en uit de televisie op zo'n moment eigenlijk óók helemaal niks komt. Die voelen zoiets perfect aan, lijkt wel.
Aan het eind van de dag vraag je je onvermijdelijk af: "Wat heb ik nou eigenlijk gedáán vandaag?"
Mja, een beetje willekeurig zitten klikken en knoppen drukken.
Op zo'n moment ben je blij dat je niet bij een lanceerinstallatie voor kernraketten werkt.
Want dan had de wereld er nu beslist héél anders uitgezien.
Nietsdoen kan dus wel degelijk nuttig zijn...
Genummerde Gedachten
Maandag 16 Januari 2006 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Toen iemand op de radio de zinsnede 'direct taalgebruik' een beetje te snel uitsprak, pikte mijn brein in eerste instantie alleen het gedeelte 'rectaal gebruik' op.
Ik ben niet anaal gefixeerd, dus men moet op de radio voortaan gewoon zorgvuldiger articuleren.
Zaterdag 31 December 2005 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Het is vandaag de laatste dag van 2005. Ik geniet er nog maar even van, zolang het nog kan. Want volgend jaar krijg ik het druk met dankbaar zijn. Dat moet namelijk van onze
vorstin: dankbaar zijn.
"Wij leven in een tijd waarin steeds nadruk wordt gelegd op wat ons ontbreekt," hield zij haar onderdanen voor.
Onze minister van financiën zat op dezelfde lijn. "Armoede is betrekkelijk, de onderkant van nu is welvarender dan in de jaren vijftig", sprak hij gewichtig in de
krant. Ook de minima moeten dus dankbaar zijn. Want de minister kan ervan meepraten. In de jaren vijftig had hij geen tv, at hij dubbele boterhammen en naaide hij zelf zijn kleren.
Dat wil ik de rijksboekhouder trouwens wel eens zien doen, zelf zijn kleren naaien. Ik wed dat hij nog geen knoop kan aanzetten.
Lees verder...
Vrijdag 07 Oktober 2005 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik krijg het idee dat sommige steden in Nederland steeds meer grote projecten ontwikkelen die tientallen jaren gaan duren. Neem bijvoorbeeld
Utrecht, waar het stadshart op de schop genomen wordt in een project dat pas over twintig jaar af is.
Zijn ze daar niet goed bij hun hoofd? Dan zitten je burgers een kwart van hun gemiddeld mensenleven in de verbouwingsbende! Dat is toch regelrecht ontmoedigend voor de levensvreugde? Het roept allerlei gedachten op als "Nou, dat ga ik niet meer meemaken", of "Dan ben ik al..." met het bijbehorende gevoel van oud zijn. En denken aan het moment dat ze oud zijn willen de meeste mensen niet.
Psychologisch gesproken dus heel slecht, dat soort plannen. Projecten moeten overzienbaar zijn in de tijd, zodat een mens zich op het resultaat en dus de toekomst kan verheugen...
Dán maar wat minder ambitieus en megalomaan...
Woensdag 18 Mei 2005 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Al een aantal dagen ben ik op reces, in retraite, even weg van de digitale snelweg. Onder uiterst primitieve omstandigheden, te weten een ouderwets trage modemverbinding, zit ik teruggetrokken op mijn Friese landgoed.
Maar voor de rest is het hier een stuk luxer dan in de grote stad. Zo hebben wij hier bijvoorbeeld de nieuwste snufjes op het gebied van schone lucht, water en stilte. Daar komen ze in de Randstad de eerstkomende decennia nog niet aan toe. Ook de flora- en faunatechnologie ligt hier járen voor op die van het westen. Wat je hier allemaal aan biologische gadgets ziet rondvliegen, fladderen, kruipen, zwemmen en zoemen, daar kunnen ze in de stedelijke regio's alleen maar van dromen. Best sneu eigenlijk.
