Woensdag 01 Oktober 2014 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Op het digitale plaatjesboek Pinterest (verslavend) zag ik een screendump van een discussie wat de beste manier is om een lijk te verbergen. Niet dat dit onderwerp mijn speciale interesse heeft, maar mij intrigeert wél de vraag: in hoeverre kun je hierover gedetailleerd schrijven zonder dat er alarmlichtjes en -belletjes afgaan bij veiligheidsdiensten en justitie? Is het niet hier in Nederland, dan toch wel bij de afdeling Benelux van de NSA. In hoeverre worden wij in de gaten gehouden, in hoeverre gaat al onze internetcommunicatie woordelijk door de filters van allerlei opsporingsdiensten?
Want laten we eerlijk zijn, sinds de openbaarmaking van de Amerikaanse afluisterpraktijken is het niet langer paranoïde wanneer je je als burger permanent bespied waant.
Ik kwam eigenlijk op deze gedachte naar aanleiding van de mededeling van onze polderveiligheidsdienst dat zij jihaddisten, Syriëgangers en ander langbaardig tuig in soepjurk nauwgezet volgen. Want hoe moet je er anders achter komen of iemand een jihaddist is? Waarschijnlijk door iedereen die bepaalde moskeeën bezoekt permanent af te tappen.
Lees verder...
Dinsdag 26 Augustus 2014 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Wat ik gemist heb deze zomer was de komkommertijd. Er waren teveel rampen en oorlogen om daar aan toe te komen. Geen poema in het weiland, geen wurgslang in de wc, geen dode wolf in de berm.
Ik wil daarom het gebrek aan komkommernieuws enigszins compenseren met een lullig onderwerp: de historische ontwikkeling van de winkelwagen. Ik heb het daar vreemd genoeg altijd al eens over willen hebben.
Alleen: er ís vrijwel geen historische ontwikkeling van de winkelwagen. Ik laat mij hierdoor niet ontmoedigen. Het is namelijk toch heilzaam om temidden van het grote wereldnieuws af en toe stil te staan bij eenvoudige dagelijkse dingen.
De winkelwagen is bij uitstek geschikt om bij stil te staan. Immers, dat doen wij vanzelf al in de rij bij de kassa. Helaas vergeet ik op zulke momenten om er enkele beschouwende gedachten aan te wijden, want ik moet mij focussen om het verzilveren van mijn flessenbon. Dus dan maar hier.
Lees verder...
Ook gepubliceerd op Amsterdam Centraal
Vrijdag 14 September 2012 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Ik zag een oude man in korte broek. Een korte broek die toch wat al te kort was. En misschien ook wel enigszins te krap. Achteraf had ik over hem zo mijn gedachten.
De oude man kwam mij in een stevig wandeltempo tegemoet, alsof hij nog vele kilometers te gaan had tot zijn bestemming.
Toen hij mij passeerde, vroeg ik mij af of hij die bestemming eigenlijk wel zou kunnen vinden. Naast de te krappe broek van jeugdige spijkerstof, droeg hij een overhemd en een gilet. Hij bewoog zich voort op stevige wandelschoenen. Zijn benen waren flink gebruind, dus dat wandelen deed hij vaker.
Lees verder...
Maandag 26 Maart 2012 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Een vleugje voorjaarsmeligheid.
Soms wou ik dat ik een hond had. Dan kon ik hem Rutte noemen. Je hoort wel vaker dat mensen hun hond noemen naar iemand waar ze een hekel aan hebben. Of iemand die ze op z'n minst niet serieus nemen. Tegenwoordig heten er bijvoorbeeld verdacht veel honden Hero.
Een hond mag je uitmaken voor alles wat mooi en lelijk is. Hij likt je handen toch wel. Je commandeert hem eindeloos in alle standen ('dood liggen, Rutte, dood!'). Het fijnste is dat je dat allemaal ongegeneerd door de straat kunt blèren.
Lees verder...
Zondag 01 Januari 2012 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Het afgelopen jaar zijn wij als 'gewone man' overstelpt met crisis- en onheilstijdingen. Onze welvaart wankelt, de euro kwijnt weg in onze portemonnee, onze pensioenen verdampen en onze banen staan op de tocht. Als je tenminste de verhalen van de regering, de deskundigen en de media gelooft.
Ondertussen kan ik mij niet heugen ooit zoveel miljarden tegelijk door het beeld te hebben zien vliegen. Nooit geweten dat we ons dat als land konden permitteren.
Lees verder...
Donderdag 03 November 2011 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
In de stroom berichten over de eurocrisis vliegen de miljarden ons om de oren. Miljarden waarvan wij als simpele burgerzielen niet eens wisten dat ze bestonden.
Een jaar geleden werd ons door het nieuwe kabinet nog ingeprent dat het onvermijdelijk was om 18 miljard te bezuinigen. Hetgeen Rutte en zijn maten dan ook nu voortvarend doen.
Anderzijds schijnen wij ineens over een veelvoud van dat bedrag te beschikken om Griekenland en de euro overeind te houden. Het kan allemaal niet op. Laat die zielige 18 miljard dan ook maar zitten, zou ik zeggen. Daarmee kunnen we tenminste fijn onze eigen cultuur- en zorgsector netjes overeind houden.
Maar dat zal ik wel weer helemaal verkeerd zien.
Dus ik doe maar geen moeite meer om het allemaal te begrijpen. Ik trek mij terug op het overzichtelijke, het kleine.
Een knopenzakje bijvoorbeeld.
Lees verder...
Maandag 05 Mei 2008 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Het is de slappe tijd. Een meivakantie met mooi weer is funest voor de weblogs. Iedereen zit liever achter een drankje op het terras dan achter z'n computer. Logisch natuurlijk. Het buitenleven trekt. Ik geef de mensen geen ongelijk, sterker nog, ik doe er zelf aan mee.
Ik ben net terug van mijn buitenverblijf in Friesland. Heerlijk gerommeld in de tuin. De zon scheen. De wind waaide maar een beetje. Het rook naar voorjaar.
De grutto's vlogen roepend over. En ook een zwaluw. Eén zwaluw maakt nog geen zomer, temperde ik mijn eigen enthousiasme. Maar al spoedig volgden er meer. Dat zat dus wel goed.
Een spreeuw had een nestplaats gevonden onder de rode dakpannen van een schuur en was zo te zien al druk bezig met inrichten. Drie mussen fladderden vechtend en kwetterend tussen de takken van de appelboom.
Geen slappe tijd voor de vogels.
Morgen reis ik af naar het Midden-Oosten. Dat wordt dus weer twee weken lang lauwe kip en ondefinieerbare salades met ontelbaar veel olijven eten. Daar zijn mijn ingewanden nooit zo weg van. Slappe tijd met slappe hap.
Ik hoop dat die slapjanus van een buurman nog steeds zijn draadloze internetverbinding onbeveiligd open heeft staan. Dan kan ik af en toe een stukje plaatsen. En anders duurt de slappe tijd hier nog eventjes voort.
