een dankbaar 2006
Zaterdag 31 December 2005 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Het is vandaag de laatste dag van 2005. Ik geniet er nog maar even van, zolang het nog kan. Want volgend jaar krijg ik het druk met dankbaar zijn. Dat moet namelijk van onze vorstin: dankbaar zijn."Wij leven in een tijd waarin steeds nadruk wordt gelegd op wat ons ontbreekt," hield zij haar onderdanen voor.
Onze minister van financiën zat op dezelfde lijn. "Armoede is betrekkelijk, de onderkant van nu is welvarender dan in de jaren vijftig", sprak hij gewichtig in de krant. Ook de minima moeten dus dankbaar zijn. Want de minister kan ervan meepraten. In de jaren vijftig had hij geen tv, at hij dubbele boterhammen en naaide hij zelf zijn kleren.
Dat wil ik de rijksboekhouder trouwens wel eens zien doen, zelf zijn kleren naaien. Ik wed dat hij nog geen knoop kan aanzetten. Het is in het algemeen helemaal niet slecht om je zegeningen te tellen, positief te kijken naar wat je wél hebt in plaats van te klagen over wat je niet bezit. Maar dergelijke aanmoedigingen willen wij nu juist niet horen uit de mond van mensen die zelf zwemmen in het geld. Dat heeft iets neerbuigends, iets vernederends.
Ik zal dus dankbaar zijn in 2006. Dankbaar als Kamp geen kruisraketten koopt. Hij moet namelijk niet zo de nadruk leggen op wat hem ontbreekt. In de jaren vijftig hadden we geen kruisraketten. Dankbaar als deze ministers afzien van hun loonsverhoging. Ze gaan maar dubbele boterhammen eten. Dankbaar als dit kabinet naar huis gaat. Dat is namelijk absoluut nodig om positief te kunnen blijven kijken naar alles wat ik wél heb. Nóg heb! Want als dit stelletje blijft zitten is het allemaal zó weg!
Ik wens u een gelukkig en gezond 2006. Of u daarvoor dankbaar wilt zijn mag u zelf uitmaken. Voorlopig althans, want ik voorzie dat in de toekomst van rijkswege tollenaars langs de deuren trekken om uw dankbetuigingen te innen. In klinkende munt uiteraard.
Foto links: Armoede in de jaren vijftig...
| Tweet |
