Vrijdag 04 Augustus 2006 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Wij denken dat de tijden veranderd zijn, wat oorlog betreft. Maar dat zijn ze niet. De Amerikanen hebben ons tijdens de eerste Golfoorlog wijsgemaakt dat er een 'schone oorlog' mogelijk was. Het enige schone eraan was dat we het vuile niet te zien kregen. Maar we zijn er toch ingetrapt. We geloofden dat bommen en raketten inderdaad heel precies gericht konden worden en daardoor minder 'collateral damage' veroorzaakten. Het onttrok zich grotendeels aan onze waarneming dat de wapens zélf ook stukken gemener waren geworden. Bommen die een heleboel kleine bommetjes uitstrooiden, bommen die alle zuurstof uit de omgeving wegzogen, granaten die een wolk aan metaalsplinters en kogeltjes verspreidden, bommen die zich door bunkers konden boren.
Ik weet daar gelukkig het fijne niet van. Anders was ik nu waarschijnlijk dood geweest. Immers, de meeste ervaringsdeskundigen kunnen niet meer navertellen dat de Amerikaanse schone oorlog een doortrapte leugen is.
Lees verder...
Donderdag 03 Augustus 2006 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Vanmiddag kwamen in het noorden van Israël minstens 160 Katjoesja raketten neer. Daarbij vielen acht doden, waarvan één in de kibboets Sa'ar bij Nahariya. Het was helaas een goede vriend van de ouders van vrienden van mij.
Adi Shifer uit Nahariya stuurde mij nog enkele foto's van een Katjoesja-inslag nabij zijn huis. Gelukkig viel deze op een stuk open land.
Lees verder...
Dinsdag 01 Augustus 2006 in categorie Opinie, Israël en het Midden-Oosten
Er zal wat afgevloekt zijn op het Israëlische Government Press Office na het fatale bombardement in Qana.
"Hoe praten we dát nou weer recht?"
Want in een oorlog gaat het niet zozeer om het aantal burgerslachtoffers dat valt, maar hoe zoiets óverkomt in de media, of je de publieke opinie tegen je krijgt. En wat die publieke sympathie betreft is Israël druk bezig tegelijk met Libanese infrastructuur ook z'n eigen glazen in te gooien.
Lees verder...
Donderdag 27 Juli 2006 in categorie Israël en het Midden-Oosten
proloog
Ik probeer dit stukje te schrijven. Ik word daarin echter mateloos gehinderd door een steekvlieg. Telkens wanneer ik hem heb weggewuifd en mijn laptop weer op schoot hijs, opent hij opnieuw de aanval. Ik besluit er voor eens en voor altijd een eind aan te maken en ga verbeten op jacht met mijn elektrische vliegenmepper. Hierbij moet ik oppassen dat ik mijn laptop niet per ongeluk raak en moet afschrijven als 'collateral damage'.
Ik weet de vlieg uiteindelijk te elektrocuteren. Dit gaat gepaard met veel geknetter en een vonkenregen. Ik hoor de
Lord of the Flies al protesteren dat dit 'buitenproportioneel geweld' is. Dit lap ik uiteraard aan mijn laars. Want ik kan nu tenminste wél mijn stukje schrijven. Daargaattiedan!
Lees verder...
Zondag 23 Juli 2006 in categorie Israël en het Midden-Oosten
De laatste dagen overvalt mij steeds vaker een gevoel van moedeloosheid. De oorlog in Noord-Israël en Libanon sleept zich voort, zonder uitzicht dat hij binnenkort ophoudt. Steeds meer burgerslachtoffers, steeds verder groeiende haat aan beide zijden. Hoe langer de oorlog duurt, des te kleiner de kans dat beide landen nog op afzienbare termijn als normale buren naast elkaar kunnen leven.
Voor het publiek in Nederland beginnen de televisiebeelden al te wennen, want de oorlog is niet in
onze straten. Hier kunnen we dus veilig onze meningen op scherp zetten, de stellingen pro en contra betrekken, voor en tegen demonstreren, schuldigen aanwijzen en alles verklaren vanuit ons alwetende en superieure macroperspectief.
We hebben onze oordelen klaar, terwijl bijna niemand van de Nederlandse naoorlogse generaties weet hoe dapper dat oordeel overeind blijft als je daadwerkelijk onder vuur ligt.
Lees verder...
Vrijdag 21 Juli 2006 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Adi Shifer in Nahariya schrijft: "Hezbollah gebruikt raketten met metalen knikkers erin, om het aantal slachtoffers zo groot mogelijk te maken. Deze raketten zijn van Syrische makelij.
In Libanon heeft Hezbollah roadblocks ingesteld om te voorkomen dat burgers hun dorpen kunnen ontvluchten. De Israëlisch luchtmacht had namelijk pamfletten afgeworpen waarin de burgerbevolking werd opgeroepen de dorpen te verlaten.
Nieuwsreporters worden door Hezbollah uit hun gebieden geweerd."
Het bericht van
Adi Shifer dat er metalen knikkers zitten in de Hezbollah-raketten wordt bevestigd door foto's die
Oren Kavalio (Naharia) mij toestuurde.
Klik 'lees verder' voor meer foto's.
Lees verder...
Woensdag 19 Juli 2006 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Vier jaar geleden heb ik het allemaal eens voor mezelf opgeschreven, in een poging het Midden-Oostenconflict te begrijpen. Ik zat met de laptop op schoot, op een schaduwrijk balkon in Nahariya. Ik keek uit over de zonovergoten daken van de stad. Tussen de huizen door kon ik nog net de Middellandse zee zien, die onverstoorbaar aan het strand lebberde. De zee had het geweld aan haar kusten al vele malen eerder langs zien komen en leek onverschillig geworden.
Ik niet. Ik kon mij de luxe van de onverschilligheid niet permitteren. Mijn Israëlische omgeving verlangde van mij dat ik het begreep. Liefst volgens de lokale logica en principes. Dat ging mij iets te ver. Ik hecht aan mijn eigen eigenwijze oordeel.
Deze week komen die oude essays (laat ik óók eens pretentieus zijn) mij goed van pas. Vooral in het begin van het conflict tussen Israël en Hezbollah, met de dodelijke verwoestingen in Libanon, had ik moeite om de angst en de ontberingen van de bevolking in Noord-Israël aan anderen duidelijk te maken. Want de Nederlandse media waren vooral in Libanon goed vertegenwoordigd. Terecht, maar de bewoners van Noord-Israël kregen pas serieus aandacht toen de raketten op Haifa vielen. Dat was tenminste lekker om de hoek voor onze correspondenten. En dan is het handig wanneer je de zaak al eerder een keer voor jezelf op een rijtje hebt gezet. Want wat
kunnen journaalbeelden manipulatief zijn als een mens voor z'n oordeel alleen dáárvan afhankelijk is...
Voor wie de stukken wil (her)lezen en ook
mijn visie beter wil begrijpen: ze staan
hier (deel 1) en
hier (deel 2).