grijze golfslag 3: kont tegen de krib

Maandag 05 Juli 2004 in categorie Grijze Golfslag

deel 3: de kont tegen de krib

Cornelis had hier niet direct van terug en dus zette ik door.
"Waar zie je nu eigenlijk tegenop? Tegen het feit dat je moet verkassen of tegen de rompslomp?"
Tegen de rompslomp. Ik maakte duidelijk dat de enige rompslomp voor hem bestond uit: opstaan uit zijn leunstoel, zich laten vervoeren naar het nieuwe adres en zich aldaar weer comfortabel in de volgende leunstoel laten zakken. Dat viel dus mee.
"Nou ja, dan moeten we het maar doen," sprak hij tot onze verbijstering. Ik zag Johanna op slag tien jaar jonger worden. Ze geloofde haar oren niet.

grijze golfslag 3: kont tegen de krib Lees verder...

grijze golfslag 2: het taboe

Maandag 19 April 2004 in categorie Grijze Golfslag


≈ Deel 2: het taboe ≈

Als er één woord taboe was binnen het huishouden van Cornelis en Johanna was het wel het woord 'verhuizen'. Johanna wilde graag verhuizen sinds de kinderen de deur uit waren, maar Cornelis zag dit om een of andere reden totaal niet zitten. Wèlke reden dat was bleef altijd verborgen binnen de beslotenheid van zijn karakter.
Al vijfenveertig jaar wonen Cornelis en Johanna op dezelfde flat met vijf kamers. Al meer dan twintig jaar gebruiken zij er daarvan maar drie. Johanna wilde dolgraag kleiner wonen, want vanwege haar artrose viel het huishoudelijk werk haar steeds zwaarder. Het trappenlopen was een gevaarlijke en pijnlijke onderneming.
Ook werden de oudjes de laatste decennia steeds meer een vreemdeling in eigen buurt en portiek. Er was bijna niemand meer die de historie van de buurt met hen deelde, de buurt waarin zij woonden sinds hij was gebouwd.

grijze golfslag 2: het taboe Lees verder...

grijze golfslag 1: de beslagname

Woensdag 31 Maart 2004 in categorie Grijze Golfslag



≈ Deel 1: administratie in beslag genomen ≈
Kijk, de verhoudingen waren altijd zo: Cornelis was de kostwinner en regelde verder de zogenaamde grote dingen in het leven, zoals de formulieren, de bankrekeningen en wat er verder nog aan administratie was. Johanna deed het huishouden en ons, de kinderen. Johanna was de motor. Sinds hun pensioen is Cornelis met pensioen en is Johanna nog steeds de motor. Johanna loopt inmiddels krom van de artrose en Cornelis zit monter in zijn stoel. Te wachten op wat hem aangedragen wordt. Hij schijnt de opvatting te huldigen dat een mens boven de negentig geen enkele verplichting meer heeft.

grijze golfslag 1: de beslagname Lees verder...

Het oude geheugen

Zaterdag 07 Februari 2004 in categorie Klein Proza, Grijze Golfslag

Hij is drieënnegentig. Hij is nog goed gezond, zit voornamelijk in zijn leunstoel, kijkt wat televisie, leest de krant en doet daar tussendoor zijn dutjes. Voor de rest vindt hij het allemaal wel best. Het is ook geen leeftijd waarop je zegt: “Ik ben toe aan een nieuwe uitdaging!” Tenzij je rotsvast gelooft in het hiernamaals natuurlijk. Maar volgens mij heeft mijn vader zich daar nooit duidelijk over uitgesproken.

Ik heb hem oud zien worden en heb mij verwonderd over het gemak waarmee hij het vorderen der jaren accepteerde, zich niet verzette tegen de beperkingen van de ouderdom. En nu hij héél oud is maakt hij er zelfs misbruik van. Hij is 'al drieënnegentig' en iemand van die leeftijd heeft geen plichten meer. Blijkbaar. Tja, zeg er eens wat van…

Zijn geheugen herschikt zich. Hoe meer de omvang van zijn toekomst statistisch te verwaarlozen is, des te groter wordt het belang van vroeger. Het korte-termijngeheugen ruimt steeds meer plaats in voor de terugblik naar voorbije tijden.
Op zijn verjaardag gaf ik hem een beker, want van andere dingen ziet hij het nut niet meer. Na een half uur vroeg ik hem wat voor fijne cadeaus hij verder nog had gekregen, van de bezoekers die al eerder op de dag waren langsgekomen. Hij tilde trots de beker op en riep: “Een beker!”
“Ja, eh, wèl blijven opletten ouwe! Die heb je net van mij gehad!”
O ja. Hij lacht.

Het oude geheugen Lees verder...

Vraag aan Belastingdienst

Maandag 25 Maart 2002 in categorie Geldkwesties, Grijze Golfslag

De Belastingtelefoon is onbereikbaar, dus daarom maar hier.
Vraag: In welke box moet ik een bejaarde vader douwen met wie ik had afgesproken dat ik zijn formulier nog eens voor hem zou nakijken, voor wie ik nog allerlei informatie heb zitten opzoeken, voor wie ik een uur aan de telefoon heb gehangen en die ondertussen toch eigenwijs en stiekem reeds vanochtend z'n aangifte op de bus gedaan blijkt te hebben?

Vraag aan Belastingdienst