Archief: artikelen van
Vrijdag 10 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over de leraren waar eerst zo'n vreselijk tekort aan was en die nu door bezuinigingen bij duizenden de laan uitgaan.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over hoge onderwijsambtenaren die zichzelf verrijken op kosten van een gemeenschap die de broekriem moet aanhalen.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over de gigantische kostenoverschrijding van een onnodige Betuwelijn.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over het dieptepunt in de zorgkwaliteit van verpleeghuizen, dat ongetwijfeld is veroorzaakt door de bezuinigingen.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over de zo hoogstnoodzakelijke privatisering van het UWV die erin resulteert dat de WAO-premies hoger worden en nu voor de helft moeten worden betaald door de werknemer.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over de
Zembla documentaire die laat zien dat moeilijke meisjes die behandeling nodig hebben worden opgesloten bij criminele meisjes. Binnenkort worden de groepen vergroot, komen jongeren met meerderen op één cel, wordt het aantal groepsleiders verlaagd. Spreek vrijmoedig over normen en waarden, zolang ze maar geen geld kosten.
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over het snijden in de subsidies voor zorg- en welzijnsprojecten.
Anders ontaardt dit stuk in een vreselijk agressieve en bijkans bloedige scheldpartij op het kabinet Balkenende.
Ik geloof dat ik maar eventjes ga liggen...
Zaterdag 04 September 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik ben blij dat ik geen parlementair journalist ben. Er is gewoon geen ene ruk meer aan met een kabinet als dit. De politiek heeft zich verder dan ooit van de burger vervreemd. Er gaat geen week, wat zeg ik: geen dag voorbij of we krijgen wel weer iets negatiefs voor onze kiezen. Het motto van de regering is: bezuinigen, inleveren, afschaffen. Voor al die maatregelen is alleen nog maar draagvlak bij de rijken. Ik ben niet rijk, dus ik verval in somberheid. Ik heb niet het gevoel nog in een democratie te leven, maar onder de dictatuur van CDA en VVD.
Voor het volksvermaak krijgen we uit Den Haag bij tijd en wijle nog een armetierig schandaaltje of relletje voorgeschoteld. Ach gut, Geert Wilders pikt een zetel van de VVD. Mooi, dat weten ze bij die partij ook eens hoe dat voelt, bestolen te worden. Net als de rest van modaal Nederland.
Dit kabinet telt 26 leden. Ik zou zeggen: zet ze met z'n zesentwintigen op één cel, dan redden wij het verder wel.
Sleutel weggooien uiteraard.
Vrijdag 06 Augustus 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ik snap het niet. Dat komt vast doordat ik geen economie in mijn vakkenpakket had. De werknemers in Nederland moeten liefst weer
veertig uur gaan werken. Dat is goed voor de 'arbeidsproduktiviteit' en dus voor onze economie, zeggen de bazen en de regering. Deze redenering kan ik volgen wanneer het om een bouwbedrijf gaat: er wordt langer gewerkt en dus kun je meer klussen aannemen. Je bouwt meer, je verdient meer, je maakt meer winst, je betaalt meer belasting en dus kassa voor onze economie. Bovendien komen er dan nòg meer leegstaande kantoorgebouwen en dat schijnt op een of andere manier óók goed te zijn voor onze economie, anders deden ze het niet. Hoewel ik op dat punt reeds de draad kwijt ben.
Maar dan komt er ineens zo'n hangmappenfabriek. Daarmee gaat het slecht, want de consumenten willen kennelijk niet genoeg hangmappen. De baas spreekt daarom af met zijn personeel dat ze langer gaan werken. Dan denk ik met mijn boerenverstand: nòg meer hangmappen die niemand wil! Maakt niet uit of de werknemers relatief minder verdienen, want daarmee schiet je volgens mij niks op. Ongewenste hangmappen blijven ongewenste hangmappen. Ze hadden dan beter loon kunnen inleveren, opdat de hangmappen goedkoper worden.
Volgens mij moeten de ministers en de directies van Nederland gewoon véél langer gaan werken. Tegen hetzelfde salaris uiteraard. Dan hebben ze tenminste meer tijd om hun logica aan een economische hangjas als ik uit te leggen...
Had u wèl economie op school? Grijp uw kans en onderricht het volk!
Donderdag 05 Augustus 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
“Wat erg hè, voor Neelie! Nee, niet dat ze misschien
eurocommissaris wordt. Dat is erg voor òns, niet voor haar. Nee, ik bedoel: je kent haar niet meer terug! Wat is die achteruit gegaan zeg! En zo plotseling naar mijn idee. Vooral die ogen, dat zijn echt van die bejáárde ogen geworden, helemaal ingevallen. Kan ze zo wel naar Brussel? Je weet 't niet natuurlijk, maar ik heb zo'n idee dat ze er nog snel een faceliftje tegenaan heeft gegooid toen ze dit voorjaar hoorde dat ze misschien eurocommissaris kon worden. Nou, dat is dan een tragisch voorbeeld van hoe zoiets óók kan aflopen. Het zit veuls te strak allemaal! Ze zal toch niet zèlf met de botox aan de gang zijn geweest? Of is ze gewoon ontzettend vermagerd sinds ze bij Bram weg is? In dat geval is het misschien wel goed dat ze naar Brussel gaat. Daar is genoeg te eten, dat is bekend. Kan ze weer een beetje aansterken...
”
Maandag 02 Augustus 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
"Wat zie ik hier meissie, een onvoldoende voor Frans?"
"Ja pa, ik kan er ook niks aan doen!"
"Wat is dat nou voor onzin! Moet je gewoon beter leren!"
"Helpt niks, pa."
"Dit volg ik even niet... Je was toch altijd de beste van de klas met Frans?"
"Ben ik nog steeds. Ik had ook alles goed."
"Zeg lieverd, je pappie heeft natuurlijk alleen maar ambachtsschool, maar probeer 'm dit toch maar voorzichtig uit te leggen dan..."
"Nou, de leraar zegt dat ie per schooljaar een bepaald
quotum aan onvoldoendes moet uitdelen."
De huidige regeerperiode zal ongetwijfeld de geschiedenis ingaan als de periode van Het Absurdisme.
Vrijdag 30 Juli 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Enkele dagen geleden zag ik een aflevering van een detectiveserie op onze nationale kijkbuis. Dat was niet echt een pretje, bij nadere overdenking. Volgens mij dient een beeldbuisdetective geen gezinsleven te hebben. In elk elk geval geen gezinsleven waarmee de kijker lastiggevallen moet worden. Een beeldbuisdetective moet zich met zijn werk bezighouden, een moord, een ontvoering, een gijzeling en met allerlei criminele bendes. Als wederdienst zullen wij als kijker vanaf de veiligheid van onze Ikea-bank bewonderend toezien hoe hij het zaakje snugger oplost.
Lees verder...
Dinsdag 13 Juli 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Van oudsher worden de kantoren in de wereld bevolkt door kantoorratjes. Natuurlijk is niet iedereen die op een kantoor werkt een kantoorratje. Stel je voor zeg! Nee, gelukkig niet! Integendeel, de meeste mensen op een kantoor zijn heel normaal en heel aardig. Maar tussen hen in vind je her en der zo'n kantoorratje. Vanonder een grote berg saaie administratie loert hij vals om zich heen. Het kantoorratje heeft een bureau, een telefoon en een stoel met een doorgesleten zitting. Tien tegen één dat hij ook een stempelmolentje heeft staan. Vanaf die plek teistert hij de buitenwereld met zijn rattigheden.
Lees verder...
Ik moet mij vandaag inhouden om niet te schrijven over de leraren waar eerst zo'n vreselijk tekort aan was en die nu door bezuinigingen bij duizenden de laan uitgaan.
