Zondag 11 April 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Even voor iemand een verhuizing doorgeven via internet. Geen probleem bij KPN, heel makkelijk online te regelen. Het energiebedrijf heeft eveneens de zaken netjes voor elkaar. Ook via TPG Post loopt alles vlekkeloos. Kijk zo hoort het, die weten gewoon hoe je als bedrijf met je tijd meegaat.
Maar bij één van de grootste
internetleveranciers van Nederland, kabelaar UPC, gaat het fout. De verhuizing moet dertig dagen van tevoren worden aangemeld. Nou, nou, dàt is lekker vlot zeg! KPN kan het in drie dagen, dus maar liefst tien keer zo snel.
Maar vooruit, we vullen de postcode en het huisnummer van zowel het oude als het nieuwe adres in. UPC constateert aan de hand daarvan dat beide adressen binnen het verzorgingsgebied vallen. Wij drukken vol goede moed op de knop 'verhuizen' en zitten helemaal klaar om het 'verhuisformulier' in te vullen. Op het moment dat we dit schrijven kan vervolgens
de betreffende pagina niet worden weergegeven. Misschien moet UPC zèlf eerst eens proberen het uiterste uit de kabel te halen, zoals men adverteert. Het is toch wel erg triest om te merken dat UPC blijkbaar nog steeds staat voor Uitermate Primitief en Chaotisch.
Daar wordt een mens zó moe van!
Vrijdag 09 April 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Even een kleine irritatie jegens mijzelf wegwerken. Soms zie ik pas na een dag dat ik iets heb opgeschreven op een manier die ik niet wilde. Iets dat ik onmiddellijk zou hebben verbeterd wanneer het me eerder zou zijn opgevallen. Daar kan ik mij ontzettend aan ergeren. Want ik ben een perfectionist. Hoe komt het dan toch dat ik de fout ondanks een paar keer herlezen in eerste/tweede/derde instantie gewoon
niet zie? Neem het vorige stuk: daar staat het woord 'soms' in twee achtereenvolgende zinnen. Dat zie ik nu nèt pas, weet u dat? Het is lelijk en bovendien je reinste verspilling. Zó dik zit ik nou óók weer niet in mijn somsen.
Wat een raar fenomeen is dat toch, dat een mens gewoon ziende blind is voor zijn eigen fouten! Terwijl ik het toch zo
goed bedoelde! Dan zult u misschien zeggen: maak je niet druk, wat geeft dat nou, zo'n enkel woordje?
Nee, nee, niet bagatelliseren, het gaat mij om het principe! Het ligt er tenslotte maar aan wie je bent en waar je zit als je zo'n foutje maakt. Voor hetzelfde geld had ik Irak aangevallen. Dan hadden we nou goed in de shit gedobberd. Of had ik bezuinigd op de sociale zekerheid. Dan waren wij elkaar eveneens in diezelfde shit tegengekomen. Ik noem maar een paar willekeurige fictieve voorbeelden. Zo ziet u maar: de wereld heeft mazzel dat ik niet op een plek zit waar mijn fouten fatale gevolgen kunnen hebben. Ik kan niet eens op mijn eigen woorden passen, laat staan op mijn tellen! Wat een geluk dat er verstandiger mensen zijn dan ik. Die zouden zulke blunders nooit maken.
Anders stond het er maar slecht voor met de wereld.
Woensdag 17 Maart 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Balkenende was met Ben Bot bij Bush op bezoek. Een zinnetje in de stijl van 'de kat krabt de krullen van de trap'. Misschien iets makkelijker snel uit te spreken, maar de tenen krommen net zo hard als bij een krabbende kat. Heel Nederland moest lijdzaam toezien hoe deze gênante Balkenklucht bij Bush werd opgevoerd.
De klein geschapen grote president ging direct wijdbeens onderuitgezakt in zijn fauteuil zitten en bracht aldus zijn klokkenspel prominent naarvoren. Deze lichaamstaal liet niets aan duidelijkheid te wensen over: ik ben de leider van de roedel.
Lees verder...
Donderdag 11 Maart 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Een man heeft een
pony verkracht en is daarbij betrapt. Dat krijg je nu van dat speelgoed als '
My little Pony'. Ook de electronikafabrikanten gaan niet vrijuit. Het is een kleine stap van '
My first Sony' naar '
My first Pony'. Leverancier (je gelooft het niet): 'Wear me out'.
Midas Dekkers vindt het allemaal prima. Hij schreef indertijd al het boek 'Bestialiteiten'. Toch eens uitzoeken wat die man allemaal in z'n vrije tijd doet...
De Tweede Kamer is tegen de verwachting in niet enthousiast
[met dank aan c/koen voor de Midas-link.]
Zondag 07 Maart 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
De laatste tijd word ik behoorlijk moe van dit land. Er hadden zoveel incidenten plaats dat het gewoon niet meer bij te benen was. Menig columnist zal tot wanhoop zijn gedreven. De ene politieke stommiteit struikelde over de andere, de schandalen marcheerden langs in rotten van vier. Ik kreeg het er benauwd van.
Het Pentagon gaf mij een poosje geleden nog enige hoop door te
voorspellen dat Nederland al in 2007 onder water zou lopen. Met name Den Haag werd genoemd als de stad die ijlings ontruimd zou moeten worden. Juist dit laatste vond ik goed nieuws. Eindelijk zou deze politieke Augiasstal eens flink worden uitgespoeld!
Woensdag 03 Maart 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Valt het u ook op dat je kiespijn altijd in de Krokusvakantie krijgt? Of in een willekeurige andere vakantie, zolang het maar ongelukkig uitkomt? Valt het u verder op dat de tandarts tijdens de Krokusvakantie onafwendbaar toevallig op vakantie is? Dat klinkt wel logisch, maar dat is het natuurlijk niet! De Krokusvakantie is namelijk een schóólvakantie, geen tandartsvakantie.
Maar mijn tandarts trekt zich daar allemaal niets van aan. Hij kan zich blijkbaar permitteren altijd tegelijk met zijn kinderen vakantie te hebben. Heel vermoeiend lijkt me dat voor een kind. Maar goed, net als ik kiespijn heb is hij de hort op. Hij is wèl zo attent om een bandje op het antwoordapparaat te hebben met de tekst dat hij er op maandag en woensdag niet is. Belt u dan net als ik braaf op dinsdag? Krijgt u dan ook datzelfde bandje weer? Vast wel, want zo zijn de wetten van de klantvriendelijkheid.
Lees verder...
Woensdag 28 Januari 2004 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Het debat over normen en waarden had nooit door Balkenende en Donner aangezwengeld moeten worden. Nu neemt niemand, uitgezonderd de CDA-aanhang, het meer serieus. Het was bovendien niet handig om het 'een debat' te noemen. Iedereen kan best eens bij zichzelf te rade gaan of zijn of haar gedrag zich nog binnen de grenzen van het algemeen aanvaardbare beweegt.
Lees verder...
