De vuiltolerantiegrens in Nieuw-West
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Vrijdag 13 April 2012 in categorie Amsterdam Centraal
Stadsdeel Nieuw-West gaat de straatvervuiling voortaan 'op zicht' controleren. Dat is goedkoper. Niet meer zoals tot dusver volgens een strak schema schoonmaken, nee, gewoon kijken of het er nog een beetje mee door kan. Waarschijnlijk zoals wij stiekem thuis ook allemaal doen, maar dat vertellen we natuurlijk nooit zo openlijk als het stadsdeel doet.
U ziet de bui al hangen: dat wordt een zootje straks. Daar komt volop discussie over: wat is vuil en wat is niet vuil?
Degene die dit heeft bedacht is een ongeëmancipeerde boekhouder, een man die zelf nooit iets in het huishouden doet.
Ik zal u zeggen waarom. Mannen die namelijk wél iets in het huishouden doen, kennen het fenomeen 'vuiltolerantiegrens'. Die ligt bij mannen over het algemeen stukken hoger dan bij vrouwen. Wat een man nog een alleszins acceptabel leefmilieu vindt, is volgens een vrouw een smerige bende.
De boekhouder heeft van dit verschijnsel nog nooit gehoord en kijkt duidelijk alleen maar naar de centjes. En geld is sowieso het slijk der aarde, ik bedoel maar.
Hierdoor gaat de vuiltolerantiegrens nu ook in de publieke ruimte een rol spelen. Want bij onze reinigingsdienst werken merendeels mannen. Ik baseer dit op eigen, onwetenschappelijke waarneming (anders krijg ik daar weer gezeur over). Mannen doen dus de 'visuele inspecties' en bewaken de 'kwaliteitsniveaus'.
Die kwaliteitsniveaus doen op zichzelf al het ergste vrezen. Je hebt kwaliteitsniveau 'basis' voor de woon- en winkelgebieden. Daarnaast is er kwaliteitsniveau 'sober' voor de groene buitengebieden. Nergens dus kwaliteitsniveau 'schoon', 'lekker fris' of 'je kunt hier van de grond eten'.
Hier is duidelijk al rekening gehouden met het niveau dat bij de gemiddelde man het hoogst haalbare is: basis.
Napolitaanse toestanden liggen in het verschiet. Maar de begroting van 2013 is tenminste op orde.
| Tweet |
