Ik koop een villa in Griekenland

Willem-Alexander en Maxima kochten weer eens een villa. Dit keer in Griekenland. Een aardige middelvinger-geste naar de Grieken, die net aan de bedelstaf zijn geraakt. Met het invoelend vermogen van onze kroonprins zit het wel snor, dat merkt u. Dit doet het ergste vrezen voor de toekomst. Het is dus maar goed dat hij straks alleen nog cermoniële pijpendansjes mag doen.

Ik vroeg mij af waarom ons koningshuis zo rijk moet zijn. Zo'n gekke vraag is dat niet. Bij het royaltyprogramma Blauw Bloed van de EO doen ze echter alsof die rijkdom de normaalste zaak van de wereld is. Want alle koningshuizen zijn rijk en dus hoort het zo. In de loop der eeuwen is die rijkdom geplunderd van het plebs, maar dat valt buiten het 'format' van het programma.

Toch verdient het aanbeveling om de rijkdom van vorstenhuizen eens flink af te romen. Het liefst in Europees verband. Dat heeft veel voordelen. Ten eerste helpt het ons in één klap uit de crisis en ten tweede uit de ellende. Want koningshuizen met geld geven steevast ellende. Ze raken betrokken bij Lockheedschandalen, fraudezaken, snelheidsovertredingen, ski-ongelukken, buitenechtelijke escapades of het doodschieten van beschermde diersoorten.

De vuiltolerantiegrens in Nieuw-West

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Stadsdeel Nieuw-West gaat de straatvervuiling voortaan 'op zicht' controleren. Dat is goedkoper. Niet meer zoals tot dusver volgens een strak schema schoonmaken, nee, gewoon kijken of het er nog een beetje mee door kan. Waarschijnlijk zoals wij stiekem thuis ook allemaal doen, maar dat vertellen we natuurlijk nooit zo openlijk als het stadsdeel doet.
U ziet de bui al hangen: dat wordt een zootje straks. Daar komt volop discussie over: wat is vuil en wat is niet vuil?

Inzicht in zorgkosten is wassen neus

Ik wilde wel eens wat inzicht in mijn zorgkosten. Immers, wij moeten een steeds groter portie daarvan zelf betalen.
De zorgkosten rijzen de pan uit. Daarom bestaat het systeem van het eigen risico. Dit zal de zorgeloze zorgverzekerde wel eens even leren op de kleintjes te letten. Opdat men niet voor ieder wissewasje naar de doktor loopt. Opdat men inzicht krijgt in de kosten van de eigen zorg en medicijnen.
Althans, dat is het verhaal dat men voortdurend ophangt. De praktijk is anders, merk ik nu.

Het oproer kraait

Kijk, als ik adviseur van het kabinet was, zou ik zeggen: zet het leger in! Als we dat nog ergens hebben tenminste... Het gaat namelijk van kwaad tot erger. Er is in dit land geen enkel respect meer voor de regering. Steeds meer lokale overheden rebelleren openlijk tegen de ministers. Dat moet afgelopen zijn! Zo kun je geen land besturen. Dit land valt ten prooi aan anarchie!

Neem die burgemeester van Giessenlanden. Dat mens (natuurlijk weer PvdA), weigert een Afghaan uit te zetten. Omdat z'n vrouw ziek is. Minister Leers, toegegeven, een slapjanus, maar toch: een minister, minister Leers dus, roept die burgemeester op het matje. Mevrouw neemt het voor kennisgeving aan, declareert haar reiskosten en gaat doodleuk op de ingeslagen weg voort!

Chinese massage loopt uit de hand

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Stadsdeel West wordt overspoeld door Chinese en Thaise massagesalons. De PvdA in West maakt zich daar zorgen over, want dikwijls is zo'n toko een dekmantel voor prostitutie en vrouwenhandel. De partij verzoekt daarom het dagelijks bestuur om in kaart te brengen wat er zich nu eigenlijk precies in de massagesalons afspeelt.
Het lijkt mij dat de vrijwilligers staan te dringen om deze inventarisatie uit te voeren.

In stadsdeel Centrum worden de massagesalons al zoveel mogelijk geweerd. Toch is het moeilijk om grip op het probleem te krijgen, omdat de branche (nog) niet valt onder de wet Bibop, waarmee de overheid kan checken of de onderneming niet door criminelen wordt gerund of met zwart geld wordt gefinancierd.

De zesjescultuur in de media

Media in allerlei verschijningsvormen strijden voortdurend om mijn aandacht. Als ik ze die aandacht geef, moet daar wel wat tegenover staan: een kwalitatief goed product. Ik heb nu eenmaal tijd noch geduld voor visuele of verbale rotzooi. Helaas word ik daarmee wél steeds vaker geconfronteerd bij het doornemen van het nieuws.
Het mooie vak van journalist lijkt zwaar geïnfecteerd te zijn door de zesjescultuur. Menigeen is niet meer in staat een behoorlijke zin op papier of beeldscherm te krijgen.
Wanneer je alle linguïstische bagger zou bijhouden, zou je daar op zichzelf al een weekblad mee kunnen vullen.

Soms wou ik dat ik een hond had

Een vleugje voorjaarsmeligheid.
Soms wou ik dat ik een hond had. Dan kon ik hem Rutte noemen. Je hoort wel vaker dat mensen hun hond noemen naar iemand waar ze een hekel aan hebben. Of iemand die ze op z'n minst niet serieus nemen. Tegenwoordig heten er bijvoorbeeld verdacht veel honden Hero.

Een hond mag je uitmaken voor alles wat mooi en lelijk is. Hij likt je handen toch wel. Je commandeert hem eindeloos in alle standen ('dood liggen, Rutte, dood!'). Het fijnste is dat je dat allemaal ongegeneerd door de straat kunt blèren.