Verbouwingsherrie

Maandag 07 November 2011 in categorie Even afreageren

Ik zit in de verbouwingsherrie. Natuurlijk niet mijn eigen verbouwingsherrie. Verbouwingen die je zelf doet maken nooit herrie.
Het is dus altijd verbouwingsherrie van de buren.
Ik woon in een torenflat. Elke keer als daar een nieuwe buur intrekt, krijgen we te maken met verbouwingsherrie.
Dat is het euvel met de appartementen in onze flat: die zijn om een of andere reden nooit geheel naar de zin van de nieuwe bewoners.
Ze willen altijd meteen verbouwen.
En dan te bedenken dat het gewoon huurflats zijn.

Ik heb eens een buurvrouw gehad die voor 60.000 euro verbouwde aan de flat.
Binnen een jaar was ze weer weg, want ze kon hier niet aarden.
Ik stel mij zo voor dat ze nog elk jaar met Nieuwjaar een flesje wijn van de eeuwig dankbare verhuurder krijgt.

Nederlanders vinden Turkse herrie vaak erger dan Nederlandse herrie.

De huidige verbouwingsherrie was aangekondigd met een vriendelijk briefje in alle brievenbussen.
Vandaag van 10 tot 13 uur zou er grondig gesloopt worden.
Waarvoor bij voorbaat excuus.

Het briefje was ondertekend door een mevrouw met een Turkse naam.
Misschien was zij bang dat zij een heel cohort klagende kaaskoppen aan de deur zou krijgen.
Niet geheel onterecht, denk ik. Nederlanders vinden Turkse herrie vaak erger dan Nederlandse herrie.

Er stond één zin in het briefje die mij bijzonder intrigeerde. Ik weet de zin niet meer letterlijk, want mijn vrouw heeft het literaire belang van het briefje niet onderkend en het weggegooid. Ik zal haar hierop nog aanspreken, maar dit terzijde.

De zin ging ongeveer zo: 'Zoals u weet heeft iedere Nederlander het recht zijn huis te verbouwen.'
Een juridische rechtvaardiging als het ware, om de klagers bij voorbaat de mond te snoeren.
Zo was het denk ik niet bedoeld, maar het kwam wél zo over.
Ik vond het grappig. Ik kreeg direct de neiging er nog meer te verzinnen.
'Zoals u weet heeft iedere Nederlander het recht om pindakaas op zijn brood te smeren'.
Nietszeggend in al z'n vanzelfsprekendheid.

Het is nu even stil. Koffiepauze waarschijnlijk.
Of de Poolse slopers een kopje lekkere Turkse koffie willen.
Ja lekker mevrouw! Weer eens wat anders dan die lullige Senseo.
Want zoals u weet heeft iedere Pool in Nederland het recht om tijdens de verbouwing bij een Turk om half elf koffie te drinken.
Kemal Atatürk  zou het zelf zo gezegd kunnen hebben.
Let maar niet op mij. Door al die herrie sla ik inmiddels wartaal uit. In het Turks geloof ik.

Tags: