Sluikreclame bij publieke omroep
Donderdag 21 Februari 2008 in categorie Kunst en Cultuur
De gemiddelde wasmiddelenfabrikant zal het knarsetandend aanzien: de sluikreclame bij de publieke omroep. Hij zou immers bij De Wereld Draait Door of Pauw en Witteman óók wel eens lekker een babbeltje van tien minuten willen houden over zijn mooie product. Het wast witter dan Witteman, maar dat mag dan weer niet, want het is geen cultuur en al helemáál geen kunst.Zodra het echter wél zogenaamd kunst of cultuur is, gaan bij de omroep alle remmen los. Joost Zwagerman krijgt steevast tien minuten gratis reclamezendtijd voor elk nieuw boek van zijn hand. Buiten dat mag hij minstens één keer per maand ook nog eens zijn eigen ego promoten. Idem Martin Bril, die zelfs niet schroomt om z'n eigen dochters voor de camera te slepen. Er moet immers brood op de plank bij het armlastige Bril-gezinnetje.
Zelfs Windows Vista is blijkbaar kunst, want ook Microsoft kreeg vorig jaar uitgebreid aandacht van Matthijs van Nieuwkerk. Nieuwe film van Paul Verhoeven? Hij krijgt niet minder dan een uur de tijd om zijn product omstandig uit te venten. Onze grote internationale filmster Carice van Houten staat weer eens gewoon op het toneel, dus dat moet nationaal worden omgeroepen. Anders komt er ondanks haar sterrenstatus natuurlijk geen hond. Ondertussen ploeteren de mindere goden voort in achteraf theatertjes en zijn ze blij wanneer ze de eerste rij vol krijgen. Dat is óók kunst en cultuur, maar zij behoren blijkbaar niet tot de inner circle van Matthijs, Jeroen of Paul.
Zelfs de collega's van de commerciële omroep mogen bij de Vara uitgebreid hun nieuwe programma's komen promoten. Terwijl die programma's toch voornamelijk worden uitgezonden om daar via de reclameblokken de nodige winst mee te genereren.
Vriendjespolitiek, persoonsverheerlijking en koehandel
Het begint eigenlijk wel een beetje op te vallen, al die onbeschaamde promotie van boeken, cd's, dvd's, toneelstukken, films, bandjes en televisieprogramma's. Net als de af en toe ronduit gênante vriendjespolitiek, persoonsverheerlijking en commerciële koehandel.Van dat laatste kreeg de kijker vorige week nog onbedoeld een droevig staaltje voorgeschoteld. Bij De Wereld Draait Door uitte Peter R. de Vries zijn ongenoegen over het feit dat de uitzending afgelopen was voordat hij het boek 'Achter de schermen bij Peter R. de Vries' van zijn vriend en collega Kees van der Spek had kunnen aanprijzen. De Vries had volgens zijn zeggen een 'keiharde afspraak, zwart op wit', dat hij alleen zou komen wanneer hij vier minuten over het boek mocht praten.
Ik weet niet wat vier minuten reclamezendtijd op prime time moeten kosten, maar mogelijk boorde Matthijs hier onze crimefighter toch al gauw een tonnetje euro's door de neus.
Matthijs werd hierdoor zichtbaar in verlegenheid gebracht en kapte de discussie zwetend af met de woorden: dit is niks voor op televisie.
Handjeklap achter de schermen
Inderdaad, dit was handjeklap voor achter de schermen. Dit hadden wij als onnozele kijkers natuurlijk allemaal niet mogen weten! Onder de noemer 'kunst en cultuur' krijgen wij de producten van de grote uitgevers, de film- en televisieproducenten en de platenbazen door de strot geduwd.Giel Beelen mag elke week ("Hartstikke illegaal natuurlijk!") alvast het nieuwste nummer van een mega-artiest laten horen. Wat gek toch dat hij hierover nou nooit last krijgt met de anders toch zo ijverige Buma/Stemra! Of een proces aan z'n broek van Madonna.
Zo gaat dat dus, beste kijkers. U wordt in de maling genomen waar u bij zit. Het is allemaal zogenaamd 'kunst en cultuur' en daarom gaan we lekker net doen alsof daar géén grof geld mee wordt verdiend! Natuurlijk zijn er in dit land massa's kunstenaars die moeten sappelen om aan een redelijk inkomen te komen. Maar comfortabel drijvend op dit armlastig imago van de kunst- en cultuursector krijgen vooral de grote spelers in de mediawereld de kans om hun producties ongebreideld onder de aandacht te brengen.
| Tweet |
