weggegooid geld
Maandag 14 Mei 2007 in categorie Kunst en Cultuur
Volgens mij is er in de rijksbegroting een omvangrijke post opgenomen onder de noemer 'weggegooid geld'. Dat is niet per se geld dat slecht besteed is, maar geld waarvan je als overheid vooraf nooit kunt weten of het goed terecht komt. Simpelweg omdat in de samenleving de meningen uiteenlopen over wat goed of slecht is. De post 'weggegooid geld' wordt gebruikt om doelen te financieren waarbij de smaken verschillen. Zo stel ik mij dat voor.Deze eigenaardige fantasie kwam bij mij op doordat de Volkskrant vandaag berichtte over de kunstsubsidies. De toekenning daarvan zou onderhevig zijn aan vriendjespolitiek en leiden tot 'middelmatige kunst'. Althans volgens de directeuren van twee grote kunstfondsen in Nederland, Lex ter Braak en Gitta Luiten.
De kunstfondsdirecteuren vinden dat het stelsel van subsidiëring moet veranderen, want door de verschillende smaken in de beoordelingscommissies krijg je compromissen en excellente kunst valt daardoor buiten de boot. Zij pleiten voor meer geld naar minder kunstenaars. Citaat van Lex ter Braak in de Volkskrant: ‘Het is in deze overdadig rijke tijd niet meer de taak van de overheid iedereen die zich kunstenaar noemt te willen steunen’. Die uitspraak brengt ons weinig verder. Want wie mag zich wél en wie mag zich niet kunstenaar noemen? Karel Appel was dus waarschijnlijk géén kunstenaar, want volgens eigen zeggen 'rotzooide hij maar wat aan'. Hieruit volgt dat Appel geen kunst maakte, maar rotzooi. Gelukkig voor hem waren er genoeg mensen die voor deze rotzooi riante bedragen neertelden. Ook van vele andere mensen die zich kunstenaar noemen is in de loop der jaren heel wat rotzooi als kunst tentoongesteld. Ga er maar aan staan, meneer Ter Braak. Scheid het kaf van het koren!
Hier komen wij niet uit. Misschien moeten wij voortaan alle hedendaagse kunst per definitie als rotzooi bestempelen. Dan kijken we later wel eens welke rotzooi we willen bewaren en welke we weggooien. Dat scheelt in elk geval een hoop pretentieuze lulverhalen over kunstwerken die van alles zouden moeten betekenen.
Ondertussen subsidiëren wij gewoon netjes iedereen die zich kunstenaar noemt. Voor iets anders willen die mensen toch niet deugen, dus laat ze maar lekker aanrotzooien als ze daar behoefte aan hebben. Je moet als samenleving nu eenmaal accepteren dat niet iederéén geschikt is als kunstmest voor de economie. Dezelfde economie die dagelijks bergen nutteloze rotzooi produceert. Wij kopen die allemaal. Nét zo goed weggegooid geld!
| Tweet |
