grafstemming
Vrijdag 11 Mei 2007 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Vandaag zie ik allemaal zwaar gedeprimeerde mensen om mij heen. In de tram hangt een regelrechte grafstemming. In de file zit menigeen zijn traantjes te verbijten. En het sombergrijze weer werkt ook al niet mee. Nee, Nederland is écht aangeslagen! Voor ons is er geen toekomst meer. Want Edsilia is gezakt voor de finale van het songfestival.Weliswaar was het een zwaar kutnummer van dertienhonderd in een dozijn dat ze moest zingen, maar uiteindelijk is het toch de schuld van Oost-Europa. Die landen hebben samengespannen om elkaar de finale in te helpen. Je zou ze allemaal -waar van toepassing- weer zó de Europese Unie uitflikkeren! Dat zal ze leren om ons songfestival te saboteren! Maar eigenlijk heeft Oost-Europa natuurlijk volkomen gelijk. Ik heb ergens opgevangen dat de song van Edsilia is geschreven door haar eigen man. Als ik in haar schoenen stond was dat reden voor een bloederig familiedrama. Of op z'n minst onmiddellijke echtscheiding. Want een béétje liefdevolle echtgenoot laat z'n vrouw toch niet met zo'n onnozel tralalahuppelkutliedje de deur uitgaan?
Nederland lijkt daar het patent op te hebben, op van die ergerlijke 'niets aan de hand-liedjes'. Bij elk songfestival komen ze steevast met lullige deuntjes in de sfeer van 'hopsasa wat is de wereld mooi' en 'hoera wat zijn we heden blij'. Ik kan me best voorstellen dat ze daar in Oost-Europa niet op zitten te wachten. Nog nauwelijks bekomen van het verplicht vlaggetjes zwaaien en synchroonjuichen onder het communisme, krijgen die mensen de geforceerde euforie van ene Edsilia Rombley voor de kiezen.
"Ja, doei," hoor ik ze al denken, "M'n Lada is stuk en er is zojuist weer een jerrycan wodka van me gejat, dus zó'n pretje is het hier nog niet! Donder toch op met je Top of the World!"
Nee, dat oostvolk is daar nog lang niet aan toe. En onder ons gezegd en gezwegen zal het ook nog wel een eeuw duren voordat ze daar het mooie Caribische tintje van Edsilia op waarde weten te schatten.
Ruim anderhalf miljoen mensen in Nederland hebben gekeken naar de halve finale van het songfestival. Die zijn vandaag collectief verminderd arbeidsgeschikt wegens songfestivalneerslachtigheid. Wij moeten dus als Nederland gewoon niet meer meedoen aan deze vocale rampenoefening. Dat is beter voor de volksgezondheid in het algemeen en die andere vijftien miljoen Nederlanders in het bijzonder. Moet u eens zien hoe de polder dan opleeft! Iedereen voelt zich dan meteen weer helemaal toppertje of the world. Met een breezer ananas. En doe er ook maar een dubbele whisky bij!
Kijk, zo kennen we mekaar weer!
| Tweet |
