een fijne mentaliteit
Woensdag 14 December 2005 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
Elke dinsdagmiddag loopt er zo'n knaapje van een jaar of veertien bij ons door de straat. Knappe jongen wel. "Die moet straks de meisjes van zich af slaan," zei mijn grootmoeder zaliger dan altijd.
Zijn huid is prachtig koffiebruin en hij draagt stoere merkkleding. Eigenlijk is het een vertederend gezicht, hoe hij zo nonchalant en traag met een boodschappenwagentje achter zich aan richting papierbak loopt. Hij gaat het oudpapier voor zijn moeder weggooien. Dat zie je toch niet vaak meer, dat kinderen in die leeftijd zo bereidwillig zijn om voor hun moeder af en toe eens een klusje te doen. Weet je wat? Ik ga hem gewoon eens complimenteren! Meestal krijgen de jongelui allerlei gezeik over zich heen, dus als ze dan een keertje wat goeds doen moet je ook niet kinderachtig wezen! Laat ik dit gedrag eens positief bekrachtigen, zoals dat pedagogisch heet. Dat hij zo'n goede jongen is, zo hulpvaardig en een voorbeeld voor zijn leeftijdgenoten! Of klinkt dat nu een beetje ál te ouwelullig? Nou ja, ik zie wel...
Ik loop naar de papierbak en ik zeg dat hij fijn bezig is! Hij kijkt mij wantrouwend aan. Zie je wel? Die arme jongen is gewoon geen complimentjes gewend! Hij gaat ondertussen onverstoorbaar door met het dumpen van pakken ingesealde reclamefolders in de papierbak.
Ingesealde pakken reclamefolders???
De lieve jongen probeert mij nog te verzekeren dat het allemaal 'oud spul' is.
Zonder mijn leesbril op te hoeven zetten kan ik hem vanaf de bovenste folder voorlezen dat "Geldig van 12 december tot 29 december 2005" inderdaad erg oud spul is.
Hij beseft dat hij door de spreekwoordelijke mand is gevallen en begint weg te lopen, zijn boodschappenwagentje nog half vol.
Het zijn mijn zaken niet, vindt hij.
Enerzijds doet hij natuurlijk bijzonder goed werk. Hij verkort de papierkringloop en bespaart mij al die ellendige folders in de bus. Tevens mogen wij hem prijzen voor het feit dat hij alles netjes in de papierbak doet en zijn handel niet gewoon in de bosjes flikkert. Praktische instelling ook: zo kun je met gemak acht krantenwijken per dag doen!
Anderzijds tilt hij zijn baas en is hij te belazerd om te doen waarvoor hij wordt betaald.
Van veilige afstand roept hij mij toe: "Ik vang gewoon lekker m'n geld. Klaar!"
Het wordt mij tegenwoordig ook wél moeilijk gemaakt om niet voortijdig een moralistische ouwe lul te worden...
| Tweet |
