Kom mee naar buiten

Maandag 26 April 2004 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Bij dit mooie weer neurie ik altijd meteen spontaan de klassieke wandeldeun van Andries Hartsuiker:

Kom mee naar buiten allemaal, dan zoeken wij de wielewaal!

Maar als ik dan eenmaal de daad bij het lied heb gevoegd en rustig ergens in de natuur zit, slaat de twijfel toe of ik mijzelf niet al te gemakkelijk het bos in heb laten sturen.

Want what the fuck is eigenlijk een wielewaal?? Nooit van gehoord. En waarom zou ik die willen zoeken? Hoe herken ik 'm trouwens?

Dudeljo klinkt zijn lied, dudeljo klinkt zijn lied, zo leert de tekst.

Dudeljo??? Kom mee naar buiten Lees verder...

Drugsdealer

Woensdag 26 Februari 2003 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Nederland wordt door de het narcoticabureau van de Verenigde Naties (INCB) bestempeld als de wereldmarktleider in de XTC-sector.

Dat heeft Nederland dan ook weer onhandig aangepakt. Men had toch wel een piepklein Heineken-labeltje op die pilletjes kunnen zetten? Had er geen haan naar gekraaid.

Drugsdealer

Taalkracht

Vrijdag 21 Februari 2003 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

In tegenstelling tot gisteren nu eens over taalkracht in plaats van taalzwakte. Want zo'n zinnetje als "wat trekt u in deze functie aan" zet toch de gedachten in gang.
Er loopt iemand met z'n hele been in het verband moeizaam over straat en ik denk meteen: dat is een behoorlijk ingewikkeld been! Dat soort dingen.
Ik zit hier aan de lay-out te werken, ik wil een goede aanduiding voor het kalendertje en ik noem het 'per dag kalender'. Mmm, toevallig is deze jongen nog helemaal niet kaal, ook niet kalend en zeker niet per dag. Dus ja... Ik twijfel nog even of ik dat laat staan.

Ander puntje. Waar veel taalpuristen vreselijk moeilijk over doen zijn woorden uit andere talen die het Nederlands binnensluipen. Je kunt het inderdaad overdrijven door allerlei Angelsaksische taal te gaan uitslaan waar goede Nederlandse woorden paraat staan. Het is nergens voor nodig om kijk-mij-eens-modern-zijn kreetjes te gaan slaken als 'de kids' en 'mijn fijne nieuwe job'. Veel leuker is het dan om originele vertalingen te maken. Bijvoorbeeld door een 'blowjob' voortaan een 'blaasbaantje' of desnoods 'blaasklusje' te noemen in plaats van altijd maar dat suffe gepijp.

Maar toch zijn er in andere talen soms gewoon woorden die iets veel beter uitdrukken dan een Nederlands woord, voorzover dat al beschikbaar is. Neem Duitse woorden als 'überhaupt' en 'sowieso'. We hebben er niet eens een goed Nederlands alternatief voor, dus daarom raken dergelijke woorden rap ingeburgerd. Immers, ze drukken toch een gevoel uit, ze voorzien in een behoefte.
Een mooi Engels woord vind ik altijd 'to trigger'. Dat moeten we gewoon vernederlandsen. De belangrijkste reden namelijk om een woord bij ons in te burgeren is dat het korter, krachtiger en beter uitdrukt wat we willen zeggen dan het Nederlandse alternatief. Of dat het qua klank beter past bij hetgeen je wilt zeggen. Want 'rücksichtslos' klinkt eigenlijk veel meedogenlozer dan 'meedogenloos'...

Taalkracht

Ouwe edah

Donderdag 19 December 2002 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Een reclame van Edah beweerde dat ze al 85 jaar bestaan. Ik dacht: dat kan niet, toen waren er helemaal nog geen supermarkten!
Ik pleegde buurtonderzoek en sprak willekeurig bejaarden aan: "Bent u als kind wel eens bij de Edah geweest?"
Het antwoord was telkens ontkennend of afwerend. De wijkagent sommeerde mij de buurtbejaarden niet verder lastig te vallen.

Dan maar naar de site van Edah. Daar lees ik: "De Friese kruideniers Ebben, Damen, Aukes en Hettema besloten in 1917 te gaan samenwerken om zo grootschaliger en dus voordeliger te kunnen inkopen."

Zo leer je nog eens wat over de mens achter de kruidenier...
Ik dacht altijd dat Edah betekende: "Erger Dan Albert Heijn".

Ouwe edah

Kerstman heeft er zin in

Vrijdag 06 December 2002 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

De Kerstman is druk doende de laatste punten van zijn 'to-do' lijst af te werken. Hij heeft er zin in. Dit is vooral te danken aan de morele meevaller dat het Suikerfeest dit jaar samenviel met de verjaardag van de concurrent en gelukkig niet met de Kerst. Want in dat geval zou de aandacht van de media geheel zijn uitgegaan naar massale principiële discussies over wie zich aan wie moest aanpassen in plaats van naar het Kerstfeest. Opgelucht kan de Kerstman zich daarom nu fluitend en joho-end aan zijn lijstje wijden, te weten:

• Sint, Piet en Paard afvoeren door de zijdeur.
• Kerstballen poetsen.
• Kaarsen uit het vet halen.
• Kerststal uitmesten.
• Wim Duisenberg bellen hoe die Euro werkt. *)
• Gretta Duisenberg en Sharon bellen wie dit jaar de Geboortekerk heeft geboekt.
• Kerstboom van vorig jaar uit het vriesvak halen en ontdooien.
• Nieuwe Nikes kopen voor rendieren.
• Dealer bellen voor afspraak APK arreslee.
• Baard naar stomerij brengen.

Kerstman heeft er zin in

Water

Zaterdag 24 Augustus 2002 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Het spreekwoord "dat is water naar de zee dragen" betekent: onnodig werk doen.
Vandaag kwam er heel wat water naar beneden. Dat moet zo snel mogelijk naar de zee toe, anders zien we op het journaal de wijnkelders onderlopen. En wij wíllen geen water bij de wijn.

Dus wat is dat voor stom spreekwoord? Sinds het bestaan van Nederland doen we niet anders dan water naar de zee dragen! Wij zijn een volk van waterdragers!
Daarmee verdienen wij geld als water.

Water

Helden en martelaren

Donderdag 23 Mei 2002 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Palestijnen willen een eigen staat en blazen zichzelf op temidden van de vijand. Zij worden de martelaren van Allah, de helden van het volk. Daar spreken wij in het Westen schande van. Terecht. Onschuldige burgers opblazen is een laffe oorlogsmisdaad. Wij kunnen daar geen enkel begrip voor opbrengen en kunnen ons niet in hun gedachtengang verplaatsen. Althans niet zonder mentale hulpmiddelen.

Zo'n mentaal hulpmiddel zou het volgende kunnen zijn:
de opstand der Belgen tegen de Nederlanders. Een soort Vlaamse intifada, zeg maar.
Vijf februari 1831. Marinecommandant Jan van Speijk ligt met zijn kanonneerboot in de haven van Antwerpen en dreigt te worden overmeesterd door opstandige Belgen.
"Dan liever de lucht in!" roept hij onversaagd en dit stuk onbenul steekt zijn brandende pijp in het kruitvat.
En hemelwaarts ging hij, met vriend en vijand in zijn slipstream. Sindsdien is hij een held in de Nederlandse geschiedenisboekjes en zijn er vele straten naar hem genoemd.

Kortom, hoe een heel volk de sukkel Jan van Speijk tot held verklaart. En die andere sukkels in Palestina zitten voorlopig ook niet verlegen om straatnamen. Dat blijkt het enige dat een natie eraan overhoudt...

Helden en martelaren