Archief: artikelen van

| Home |

 

Typische librisliteratuur

Donderdag 17 Mei 2007 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Dit artikel is uitgezonden bij VPRO's De Avonden en terug te luisteren onder 'Verbal Jam op de radio'.

Nog even over die Libris literatuurprijs. Want het gaat met de Nederlandse literatuur geheel de verkeerde kant op.
Eén van de juryleden hoorde ik vorige week op de radio.
Hij vond het zo prachtig om nu eens in één keer alle vaderlandse literatuur die het afgelopen jaar was verschenen te mogen lezen.

Ja hoor! Daar geloof ik toevallig niks van! Zó'n lolletje is de Nederlandse literatuur meestal niet! Menig geinig verhaaltje is al om zeep geholpen doordat het zo nodig in letterkundig verantwoorde bewoordingen moest worden opgeschreven. Dat is volgens mij de schuld van al die auteurs die vroeger Nederlands hebben gestudeerd. Zo'n studie is de dood in de pot, want dan mogen ineens allerlei woorden niet meer. Dit leidt tot kommaneuken en benepen gevit op de collega schrijvers. Vorige week hoorde ik nog een schrijver die zelfs het woord muntjes te banaal vond. Nou, wacht maar tot zo'n man de AKO- of de Librisprijs wint. Eens kijken of hij dan nóg z'n neus optrekt voor al die muntjes.

Typische librisliteratuur Lees verder...

Ooievaar door de voorruit

Maandag 30 April 2007 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Toen ik gisteren arriveerde bij mijn datcha op het Friese platteland, stond er bij de buren een ooievaar in de tuin. Hij had een luier in z'n bek met een plastic pop erin.

Zo'n houten ooievaar is om de rest van het dorp te laten weten dat er een kind is geboren. Dan heeft het dorp weer wat te doen, want ze kunnen fijn op kraambezoek en veel cadeautjes geven. Daarna is het onbeperkt bekken trekken en infantiele geluidjes maken boven de baby.
Tip aan de jonggeborene: doe of je slaapt.
Tip aan de ouders: hang een briefje boven het kind met de tekst 'Niet in het wiegje kwijlen!'.

De buren hebben zich gelukkig nog ingehouden. Qua ooievaar dan.
Het had veel erger gekund, zie ik op internet.

Ooievaar door de voorruit Lees verder...

met blijdschap geven wij kennis...

Zaterdag 24 Maart 2007 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Vandaag overleed Florentine ('Florrie') Rost van Tonningen, de weduwe van de SS-er Meinoud Rost van Tonningen. De man was tijdens de bezettingsjaren president van de Nederlandse Bank.
Florrie wist zich op haar beurt berucht te maken door de rest van haar leven overtuigd nazi te blijven. Zij bood onderdak en actieve steun aan neo-nazistische groeperingen en verwierf de bijnaam 'zwarte weduwe'.

Maar de naam 'zwarte weduwe' is veel teveel eer. Zo krijgt zij toch nog iets statigs, iets mysterieus. Het zou zowaar een geuzennaam kunnen zijn.
Iemand die de holocaust ontkent en Hitler vereert is niet statig. En het tegendeel van mysterieus.

Nee, de bruine weduwe moet zij heten, bruin, de kleur van stank en stront en NSB-verraders, de bruinhemden. Werp haar lijk in een diepe beerput van verachting. De kleur daar past bij haar. met blijdschap geven wij kennis...

Vloeken in de kerk van Komrij

Dinsdag 13 Februari 2007 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

In de wereld van kunst en cultuur heeft de jonge generatie de functie rebels en vernieuwend te zijn. Want van wie moet anders de (r)evolutie komen? Niet van de gevestigde orde, van oude heren en grijze dames die met regelmaat hun zwaarwichtig oordeel mogen ventileren in kwaliteitskranten en muffe neuzelprogramma's op de televisie. De hemel ingeprezen worden door een afgetakelde cultuurpaus zou het ergste moeten zijn dat de jonge ambitieuze kunstenaar of scribent kan overkomen. Het is 't doorslaggevend bewijs dat je op de verkeerde weg bent. Die bedorven geur van pijptabak of eau-de-cologne krijg je nooit meer van je af. Tenzij duidelijk wordt dat je bejaarde bewonderaar blijkbaar geestelijk ietwat in de versukkeling is geraakt. Dat is dan nog je enige redding. Dan mag je hopen dat hij niet langer serieus genomen wordt en je opstandig imago er niet al te zeer onder geleden heeft.

Vloeken in de kerk van Komrij Lees verder...

De administratie van de holocaust

Dinsdag 30 Januari 2007 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Afgelopen zaterdag werd de holocaust herdacht. Minder aandacht kreeg het feit dat vorige maand de holocaustarchieven werden opgengesteld. In de Duitse stad Bad Arolsen liggen namelijk al meer dan zestig jaar de dossiers opgeslagen van alle holocaustslachtoffers. De nazi's waren berucht om hun administratieve grondigheid.
De archieven bleven meer dan zestig jaar gesloten voor het publiek, behalve voor directe verwanten van de slachtoffers. Historici hadden bijvoorbeeld geen toegang.
In Bad Arolsen bevindt zich bijna 26 kilometer aan dossiers met samen zo'n zestig miljoen bladzijden. Ook het dossier van Anne Frank is er te vinden. De administratie van de holocaust Lees verder...

drankmisbruik

Maandag 29 Januari 2007 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Elke fatsoenlijke baas zou een werknemer met een drankprobleem met ziekteverlof sturen en erop aandringen hulp te zoeken. Zo niet de vaderlandse omroep. Allereerst gaf de mollenzender Tien zangeres Bonnie St Clair nog een tijdje de gelegenheid om samen met Viola Holt eens lekker door te zakken in het programma 'Het Glas is Halfvol'.
Daarna mocht BNN het karwei afmaken door haar mee te laten doen aan de Nationale IQ-test 2006, waar zij een iq van 52 scoorde. Bonnie St Clair maakte vervolgens bekend de test te willen overdoen omdat volgens haar het stemkastje niet deugde.
Kortom, de afgelopen weken beleefde onze vaderlandse cultuur weer ongekende hoogtepunten! drankmisbruik Lees verder...

Even dissen...

Zondag 21 Januari 2007 in categorie Het vaderlandsch cultuurgoed

Al geruime tijd heerst er verontwaardiging over het belabberde taalniveau van instromers bij diverse soorten onderwijs. Vorige week waren de HBO-ers aan de beurt om een taalachterstand op hun bord te krijgen. De aspirant leraren van de Pabo hadden geloof ik al eerder op hun donder gehad.

Ja, dat krijg je als je decennia lang het proza van types als Ali B., Lange Frans en Def P ongelimiteerd blijft verheerlijken. Niemand heeft in de kwart eeuw dat de rapcultuur ons nu teistert het volslagen onbenul ervan aan de kaak durven stellen.

Noem mij gerust een ouwe lul die er niets van begrijpt, want betere tegenargumenten zijn er toch niet. Sinds schrijver Adriaan van Dis live op televisie rapper Ali B. qua rijmvaardigheid volkomen in de schaduw stelde, weet ik het gelijk aan mijn kant. Van Dis (what's in a name) kan zó een extra s achter z'n naam zetten.

Even dissen... Lees verder...