Donderdag 25 Oktober 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Op internet kun je van alles beweren. Daar wordt dan ook gretig gebruik van gemaakt. Nu ik een beetje thuis ben in het verschijnsel weblog ga ik de virtuele werkelijkheid oprekken: ik ga de kinderen ook mee laten doen. Of ik ze nu heb of niet. Dat laat ik in het midden.
Een goed idee van mezelf, dacht ik vannacht. Dit wordt een mooi experiment.
Als ik wel kinderen heb, kan ik ze hiermee creatief stimuleren. Hen betrekken in de bezigheden van hun vader. Of ze daarentegen juist van deelname aan dit project uitsluiten en ze naar eigen goeddunken virtueel verbeteren. Want kinderen zijn nooit wat je ervan had verwacht.
Wanneer ik geen kinderen heb is het een goede gelegenheid voor een proefrit. Een soort 'child-simulator'. Eens zien of zo'n koter eigenlijk wel bevalt. Want wat ik om me heen zie aan kindergedrag stemt mij niet vrolijk. Iedere ouder verdraagt het in de hoop op een liefdevol verzorgde oude dag.
Hoe het ook zij, virtuele kinderen hebben vele voordelen, of ze nu een afspiegeling zijn van de werkelijkheid of slechts fantasie. Het scala aan pedagogische middelen is gewoon veel uitgebreider. Dit biedt de opvoeder in elk geval een uitlaatklep. Waar hij of zij in de dagelijkse werkelijkheid steeds verder juridisch wordt ingeperkt, biedt het internet soelaas. Daar kijkt men niet op een oorvijg meer of minder. Uiteindelijk zal dit het welzijn van de 'echte' kinderen ten goede komen: vader kruipt gewoon achter het toetsenbord als zijn handen gaan jeuken.
Kortom: aan de slag! Ik maak in dit weblog een speciale pagina voor mijn (virtuele) kinderen. De naam ligt voor de hand: Virtual Kids.
Houd mijn weblog dus in de gaten, want binnenkort kunt u hier getuige zijn van de eeuwig durende strijd tussen ouder en kind.
Als Cats dit nog eens had mogen meemaken!
Donderdag 25 Oktober 2001 in categorie Gozertje
De vis is weer weg. Door de plee, weg ermee. Mijn vader zet alle dingen op de pagina die ik wil. Ik mocht vandaag opschrijven wat ik in het menu wilde. Om naar zijn eigen pagina terug te gaan heb ik gezet: Terug naar Ouwelul. Jammer, hij zei niks maar zette het er gewoon in.
Het is vandaag weer wintertijd. Op school heeft Kramer het voor de herfstvakantie uitgelegd. Ik snap het nog steeds niet. Dat zal wel aan Kramer liggen. Want mijn vader zegt dat als je iets niet snapt het altijd aan de leraar ligt. Kramer is mijn leraar. We mogen hem niet bij zijn voornaam noemen. Bij vorige meesters mocht dat wel. Maar hij is ouwerwets. En streng. En te oud om goed te voetballen. De andere meesters zijn veel jonger. En onze groep moet weer net Kramer krijgen.
Woensdag 24 Oktober 2001 in categorie Incrowd: over webloggen
Alleen tekst vinden sommige mensen maar saai. Een plaatje zegt meer dan duizend woorden, is hun excuus. Lees eens een goed boek, zou ik zeggen. Dan praat je wel anders. Maar goed, ik ben hun toch tegemoet gekomen, anders ben je meteen een deel van je publiek kwijt.
Onder de rubriek 'vermaak en zo' (ja, even een stukje naar rechts kijken) heb ik enkele dia-shows opgenomen. Dat viel nog niet mee. Een enkel Javascript voor een diashow is nog te doen, maar twee of meer valt niet mee. Die zitten elkaar in de weg. Ik maak die scripts natuurlijk niet zelf, want ik ben een dummy in programmeren.
Lees verder...
Woensdag 24 Oktober 2001 in categorie Gozertje
Hij heeft vandaag een vis op mijn pagina gezet. Om mij een plezier te doen zeker. Ik lust helemaal geen vis. En nou gaat ook niemand meer lezen. Zitten ze alleen maar naar die vis te koekeloeren. Ik hoop dat ie snel verzuipt.
Woensdag 24 Oktober 2001 in categorie Gozertje
Mijn vader vroeg of ik soms een hekel aan hem had. Helemaal niet, zei ik. Ik vind het gewoon leuk om hem te jennen. Hij zag er wel een beetje ongerust uit. Ik zal wel schrijven dat ik hem cool vind. Krijg ik misschien een Playstation 2.
Dinsdag 23 Oktober 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Ik heb mijn eigen weblogpagina gemaakt. Dat werkt een stuk beter. Er moet nog wel een aantal zaken aan worden toegevoegd, maar de essentie staat overeind.
Van het rare datumformaat ben ik nu ook af. Toch is er nog wel een dillemma: zet ik de nieuwste stukken bovenaan of onderaan? Beide opties hebben voor en nadelen. Het nieuwste bovenaan is het meest actueel, maar chronologisch kan je het niet noemen. Het is alsof je eerst het laatste hoofdstuk van een boek leest.
Andersom werkt het voor de lezer niet motiverend wanneer hij of zij zich eerst door de rijstebrij van oude kost moet heenlezen.
Hier ga ik dus iets op verzinnen! Het beste lijkt mij toch om het chronologisch te doen. Daarnaast maak ik dan een apart vak waarin de laatst toegevoegde bijdrage staat.
Dikwijls sta ik versteld van mijn eigen slimheid!
Dinsdag 23 Oktober 2001 in categorie Gozertje
Waarom moet hij de dingen nou weer net zo neerzetten als bij hem? Met zo'n streep eronder?
Dat staat leuk, zegt hij. Hij moet altijd z'n zin hebben. Mijn moeder zegt dat hij soms net een kind is. Dat vind ik een belediging. Voor mij, bedoel ik.
Mijn vader zegt dat ik veel te bijdehand doe. Altijd als ik wat terug zeg noemt hij me bijdehand. Moet ik soms m'n kop houden? Dan denkt ie weer dat het op school slecht gaat. Het is ook nooit goed.
