Archief: artikelen van

| Home |

 

een afknapper

Zondag 11 November 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

Het is natuurlijk idioot, maar ik voelde mij compleet afgesneden van de rest van de wereld. Van zaterdagmiddag tot en met zondagmorgen lag mijn kabelverbinding (UPC natuurlijk) eruit. Ik kon dus mijn weblog niet bijwerken. Daarom excuus aan mijn miljoenen lezers die dagelijks smachten naar mijn hersenspinsels.
Mijn kabelmodem is een afzichtelijk ding. Het lijkt gemaakt in de Oekraïne onder het Stalinistisch bewind, een rechthoekig brok donker antraciet metaal, behoorlijk zwaar en met dikke koelribben. Aan de voorkant vier piepkleine lichtjes. Wanneer die ene rechtsboven staat te knipperen heb je een probleem, weet ik nu. Geen verbinding.
Uiteraard wilde het toeval dat ik net mijn 'kabelcomputersysteem' had voorzien van twee besturingssystemen (laat ik niet technisch worden). Het schijnt in de genen te zitten dat een mens in zo'n geval eerst aan zichzelf gaat twijfelen en niet aan de techniek. Alle instellingen dus nagelopen, kabeltjes gecontroleerd, modem ge-reset en deze procedures voor de zekerheid meermalen herhaald. Vergeefs: het lampje bleef irritant knipperen. Ik begreep nu waarom die kabelmodems zo robuust zijn uitgevoerd. Dit soort dingen vraagt teveel van de frustratietolerantie van de abonnee.
Neefje gebeld. Want hij heeft ook kabelinternet. Hij had wel verbinding. Waarom bel ik dan niet meteen? Hierom: het beschreven kabelmodem is zo afzichtelijk dat iedereen het diep wegwerkt achter het bureau, de boekenkast of het waterbed. Ik wil het iemand niet aandoen om te vragen het ding op te graven en met mij vervolgens een conversatie te hebben over welke lampjes wel en niet aan horen te zijn. Want let wel, dit gesprek wordt gevoerd terwijl beide partijen ergens diep met hun hoofd naar beneden hangen achter stoffig meubilair, zaklantaarn tussen de voortanden geklemd om naar vier lullige lampjes te staren.
Gelukkig, het viel mee. Hij had twee weken geleden hetzelfde gehad, zijn vriend een week later en dus wist hij alles nog uit zijn hoofd. Knipperend lampje rechtsboven = geen verbinding. Het lag dus niet aan mij. Ik had voor niets aan mijzelf getwijfeld.
Hedenmorgen, al bijna lunchtijd, viel mij een kinderlijke blijheid ten deel: het lampje knipperde niet meer! Het werkte allemaal weer!
En dan vindt men het gek dat terroristen zo makkelijk de zwakke plekken in onze samenleving vinden.

heeft bin laden aandelen upc?
een afknapper

Een opsteker

Zondag 11 November 2001 in categorie Incrowd: over webloggen

Eenmaal weer online zijnde ontdekte ik dat collega weblogger Xiffy een leuke reactie had geschreven op mijn weblog. Alweer een reden tot vreugde: iemand heeft de moeite genomen mijn weblog te lezen! Ik dacht al dat ik zelf de enige was en dat webloggen een vorm van schriftelijk masturberen was. Maar nee, vandaag is kennelijk een gelukkige dag.

Eigenlijk dus lekker klaargekomen op de kabel.
Een opsteker

aan het denken gezet

Vrijdag 09 November 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

Bij Misdruk vond ik een link naar buitenplezier (seks langs de snelweg). Daar las ik dat mensen er volgens onderzoek ongeveer tien jaar jonger uitzien als ze minstens drie keer per week seks hebben met hun vaste partner.

Dit zet mij aan het denken. Ik word inderdaad vaak tien jaar jonger geschat. Mag ik hieruit concluderen dat ik het op zijn minst drie keer per week doe?
Mijn vader is 90. Die ziet er minstens twintig jaar jonger uit. Toch eens navragen bij mijn moeder. Bejaarden moeten in beweging blijven, maar ze moeten niet overdrijven.
Betekent het ook dat Bart de Graaff het minstens vijftien keer of daaromtrent per week doet?

Wat is de wetenschap toch boeiend.
aan het denken gezet

was even weg

Vrijdag 09 November 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

Mijn computer ging behoorlijk raar doen van de week. Dat werd dus opnieuw installeren (stom: geen image gemaakt). Vandaar dat ik een paar dagen off-line was qua schrijven. Moet kunnen, maar toch. Ik hoef me echter geen zorgen te maken, want de datum bovenin deze pagina geeft toch altijd de dag van vandaag aan, dus ik ben altijd up to date, ook al heb ik geen donder geschreven.
Ik wil ook nog enkele dingen uitproberen en inbouwen. Dat zal dus weer ten koste gaan van het schrijven. Jammer.

Afreageren: MS Waardeloos 2000
was even weg

In een vreemd pakhuis

Maandag 05 November 2001 in categorie Incrowd: over webloggen

Ik voel me nog een beetje een kat in een vreemd pakhuis. Dat pakhuis staat dan voor het wereldje van webloggers. Want natuurlijk ga je ook andere weblogs lezen wanneer je er zelf mee bezig bent. Het lijkt me een heel speciaal wereldje, waarin diverse mensen al 'communities' hebben gevormd.
Ik ontdekte tot dusver grofweg twee stromen. Ten eerste de mensen die het web afstruinen naar allerlei interessante links. Dat is handig, want zo kom je nog eens ergens. Ten tweede de schrijvers, die in het weblog de vervanging zien van het dagboek of er hun 'pennenvruchten' publiceren. Ik vrees dat ik tot de laatste categorie behoor.
Even tussendoor: dat 'pennenvruchten' heb ik maar efkes in Van Dale opgezocht, want je weet het nooit met die nieuwe spelling. En inderdaad: er moet tegenwoordig een 'n' tussen, kennelijk om het nog verkalkter te laten klinken dan het in de oude spelling al deed.
Maar goed, daar ben ik weer. Het is aangenaam om te zien hoeveel creativiteit er in die weblogs schuilt. Natuurlijk zijn er weblogs die eigenlijk niet meer zijn dan chatrooms vol one-liners, maar je komt ook gewoon goed geschreven stukken tegen, interessante onderwerpen en inspirerende gedachten.
De vormgeving is ook zeer divers. In veel logs wordt de vormgeving gedicteerd door de gebruikte software, maar het is soms verrassend wat mensen daar nog van maken. Een andere groep (en daar reken ik mezelf ook toe) houdt de zaken liever in eigen hand en dat levert dikwijls indrukwekkende sites op.
Ik ben niet zo'n supersurfer, dus het zal me nog wel enige tijd kosten voordat ik een flink aantal weblogs heb doorgenomen. Maar nu al weet ik dat het verschijnsel weblog een aardige aanvulling is op het meer of minder literair gebeuren in Nederland. Zonder de daarmee gepaard gaande dikdoenerij. En dat heeft als voordeel dat je je ook niet telkens in 'De Kring' hoeft te vertonen om erbij te horen.

Nu moet ik niet vergeten een paar weblogs te noemen die bij mij tot dusver wel in de smaak vielen: Francisco van Jole las ik altijd al graag, dus die noem ik eerst (eigenlijk geen weblog, maar in feite doet hij sinds jaar en dag niet anders dan het web loggen, dus die rekenen we mee).
Xiffy is nieuw, net als ik. Leesbaar (voor mij heel belangrijk) en af en toe aardige links. Wordt gebookmarked. Dat hij zich 'autobio blogt' zullen velen niet bijster origineel vinden. De vormgeving valt bij mij minder in de smaak.
Wie had ik nou nog meer gisteren? O ja, Merel Roze mag bij mij ook in de favorietenlijst. Goed geschreven, ziet er mooi en sereen uit. Bij Ecritures leerde ik eindelijk waar PageMaker's onzintekst 'Lorem ipsum dolor sit amet' nu eigenlijk vandaag komt. Dit log geeft me een gezellig cultureel gevoel en dus houd ik ook deze onder surfbereik.
Tot dusver, maar dat is nog nauwelijks ver, heb ik de indruk dat het vooral vrouwen zijn die de mooiste weblogs maken. Maar wij surfen verder, dus wordt vervolgd. Ah, op de valreep ontdek ik nog Misdruk, ook alweer van een dame. Had dus beter Miss Druk kunnen heten, of is dat flauw (net zoals we de staatssecretaris Verstand 'MissVerstand' noemen)? Voor alle duidelijkheid: haar log vind ik geen misdruk, maar lekker rustig en leesbaar.
Kortom, een vreemd pakhuis mag dan onwennig zijn, het zit vaak ook vol spannende verrassingen.

En ik had al nauwelijks tijd voor een goed boek...
In een vreemd pakhuis

fiets gejat

Zondag 04 November 2001 in categorie Gozertje

Mijn fiets is vorige week gejat. We waren aan het voetballen in het park. Ik stond op doel. Mijn fiets lag erachter.
Ahmed kwam met de bal op mij af. Hij riep: je fiets is weg! Ik keek om en toen schoot de vuilak de bal in het doel. Maar mijn fiets was wel echt weg. Ik had zeker vergeten op te letten toen Jerry bij het andere doel begon te vechten met die lul die helemaal op de Westlandgracht woont. Hij woont niet eens in onze buurt. Ik weet ook niet eens hoe hij heet. Hij mag dus blij wezen dat hij mee mag doen. Hij zegt dat hij karate kent, maar Jerry kon hem gewoon een trap tegen z'n zak geven zonder dat hij wat terug deed. Ja, buigen, dat deed ie. Door die trap tegen z'n zakie.
Er moest natuurlijk meteen weer een nieuwe fiets komen, maar dan wel tweedehands. Kostte 300 gulden. Ik had liever die playstation gehad, maar die kan ik nou voorlopig helemaal wel schudden. fiets gejat

Landjepik

Zaterdag 03 November 2001 in categorie Schandelijke taferelen

Wordt dit een slaapverwekkend onderwerp? Alleen op het eerste gezicht. Blijf dus lezen.

In Nederland en daarbuiten zijn talloze bedrijven actief die grote aantallen domeinnamen registreren. Dat doen ze om ze bezet te houden en vervolgens aan de meest biedende te verkopen of te verhuren. Ze staan bekend onder de naam 'domeinkapers'. Op hinderlijke wijze maken ze misbruik van domeinnaam registratie. Want hun enige doel is geld verdienen aan de handel in domeinnamen. Oorspronkelijk komt de uitgifte en registratie van domeinnamen voor Nederland toe aan de Stichting Internet Domein Registratie Nederland. Maar de voorraad wordt opgekocht door dit soort 'zwarthandelaren'. Een domein waarvan de registratie normaal 65 piek per jaar kost wordt rustig verhuurd voor honderd gulden per maand. Alle namen waar maar enigszins vraag naar zou kunnen komen zijn daarom alvast door die bedrijven geregistreerd, met als gevolg dat ze niet meer te gebruiken zijn. Want de meeste gebruikers zijn natuurlijk niet zo dom om meer te gaan betalen dan nodig is. Dan verzinnen ze liever iets anders.

Het zal aldus begonnen zijn: de koffiejuffrouw was zwanger. Ze kreeg van haar collegaatjes (zo heet dat) een Prismapocket met jongens- en meisjesnamen. De manager die erbij stond kreeg een brainwave en confiskeerde onmiddellijk weer de Prismapocket. Vervolgens is hij als een dolle aan het registreren gegaan. Want wat willen ouders straks liever voor hun kind dan een eigen domeinnaam? Nee, wat anticiperen op de markt is hoef je ze in die business niet te vertellen. Stel je toch eens voor: je registreert de jongensnaam Douwe en de koffieboer heeft daar straks goud geld voor over! Kleine misrekening, want Douwe staat nog steeds in de etalage bij de betreffende domeinkaper. Maar dat terzijde.

Landjepik Lees verder...