Woensdag 17 Oktober 2001 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Wat ik toch zo bijzonder irritant vind, is dat op de radio ineens bepaalde dingen anders gezegd worden dan we sinds jaar en dag deden. Berucht voorbeeld van al wat langer geleden is de uitdrukking 'de/het spits afbijten'. Zowat iedereen in Nederland zei altijd 'de spits afbijten', maar nee: op tv en radio werd het opeens 'het spits afbijten'. Heeft daar natuurlijk een redacteur gezeten die het niet zeker wist, het vervolgens in Van Dale opzocht en zag dat het allebei kon. Kortom, laten we dan maar weer eens bijdehand gaan doen en er 'het' van maken. En de rest van journalistiek Nederland begint het prompt na te blaten. Laten ze liever eerst maar eens opletten dat ze de klemtoon van allerlei woorden en uitdrukkingen goed leggen. Ik ben geen taalpurist, maar wat ze af en toe uitkramen...
Laatst weer een reclame op de radio: 'Het prospectus'. Krijg nou wat, denk ik, het is toch de prospectus? Toch maar even opzoeken. Blijkt inderdaad allebei te kunnen. Tientallen jaren heb ik iedereen de prospectus horen zeggen, maar nu gaat er weer een copywriter wijs zitten doen. De reclame valt daardoor op, zul je zeggen, maar ik onthoud alleen 'het prospectus'. De prospectus waarvan? Geen idee meer.
Misschien ben ik wat overgevoelig op dit punt. Thuis moet ik al telkens mijn vriendin verbeteren. Zij weet regelmatig niet of iets 'de' of 'het' moet zijn. Maar zij is een Israëlische allochtoon. Dan mag het.
Woensdag 17 Oktober 2001 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie, Media
Ik moet het tóch even over 'Lekker Weg' hebben: heeft u óók zo de pest aan die reclames op zondag? Die met Meta de Vries?
U weet wel: "Jongens, nog even op Meta wachten en dan..."
Op de achtergrond horen we dan een conducteursfluitje van een op tijd vertrekkende trein!
Nou, voor die trein ruimen wij efkes een hele regel in:
hahahahahahahahahahahaaaaaaaahaaaaaaaaaahaaaaaaaaa!!!
En dan die stem van Meta! Die is het vreselijkst
Lees verder...
Woensdag 17 Oktober 2001 in categorie Politiek & Maatschappij
Wat ik toch zo bijzonder irritant vind, is dat op de radio ineens bepaalde dingen anders gezegd worden dan we sinds jaar en dag deden. Berucht voorbeeld van al wat langer geleden is de uitdrukking 'de/het spits afbijten'. Zowat iedereen in Nederland zei altijd 'de spits afbijten', maar nee: op tv en radio werd het opeens 'het spits afbijten'. Heeft daar natuurlijk een redacteur gezeten die het niet zeker wist, het vervolgens in Van Dale opzocht en zag dat het allebei kon. Kortom, laten we dan maar weer eens bijdehand gaan doen en er 'het' van maken. En de rest van journalistiek Nederland begint het prompt na te blaten. Laten ze liever eerst maar eens opletten dat ze de klemtoon van allerlei woorden en uitdrukkingen goed leggen. Ik ben geen taalpurist, maar wat ze af en toe uitkramen...
Laatst weer een reclame op de radio: 'Het prospectus'. Krijg nou wat, denk ik, het is toch
de prospectus? Toch maar even opzoeken. Blijkt inderdaad allebei te kunnen. Tientallen jaren heb ik iedereen
de prospectus horen zeggen, maar nu gaat er weer een copywriter wijs zitten doen. De reclame valt daardoor op, zul je zeggen, maar ik onthoud alleen 'het prospectus'. De prospectus waarvan? Geen idee meer.
Misschien ben ik wat overgevoelig op dit punt. Thuis moet ik al telkens mijn vriendin verbeteren. Zij weet regelmatig niet of iets de of het moet zijn. Maar zij is een Israëlische allochtoon. Dan mag het.
Wind je niet op, De Jong...
Woensdag 17 Oktober 2001 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten
Dat wordt geen poedersuiker op de oliebollen dit jaar.
Maandag 15 Oktober 2001 in categorie Verhelderende Gesprekken
Ik kreeg een wanhopige mail van de heer V. Hij schreef:
"Geachte heer. Op mijn bedrijf is een reorganisatie gaande!"
Dat klinkt bekend, veel mensen klagen daar de laatste tijd over.
"Het ergste is nog dat je uiterst denigrerend wordt behandeld. Ze hebben een externe interim-manager ingehuurd. Een vrouw in een eng mantelpak. Als ik een voorstel doe krijg ik te horen: 'Het is niet aan jou om...' Als ik op de personeels-vergadering een kritische vraag stel, word ik uitgemaakt voor 'negatief'. Ik slaap slecht. De hele tijd lig ik te draaien en te denken hoe ik een ferm antwoord had kunnen geven. Maar ik kan toch moeilijk ruzie gaan maken. We leven toch niet meer in de jaren dertig van de vorige eeuw? Ik verdom het om nederig met mijn pet in de hand te gaan staan, zogezegd. Alles wordt ver boven ons hoofd beslist vanuit een ivoren toren.
Lees verder...
Woensdag 10 Oktober 2001 in categorie Persoonlijke notities
Lezen van een beeldscherm is geen luxe. Dat is een van de redenen dat het 'papierloze kantoor' nog steeds geen werkelijkheid is. LCD schermen zijn een stap vooruit.
Wanneer je optimaal beeldschermleesgemak wilt, moet je er even wat geld inpompen. Dat is met de meeste dingen in het leven zo, helaas.
Het traject is als volgt:
Lees verder...
Woensdag 10 Oktober 2001 in categorie Voor de Notulen & Ter Kennisname
Het besluit is gevallen: ik doe het toch maar in het Nederlands. Ik heb toch al niet de illusie dat iemand de moeite gaat nemen om dit te lezen en zeker niet van een beeldscherm. Daar krijg je RSI in je nek van, of beeldscherm-staar. Om deze aandoeningen te voorkomen is een aardige investering nodig, maar dan kun je het jezelf erg confortabel maken. Lees hiervoor mijn 'WinterTip' verderop.
Ook heb ik wat zitten experimenteren met de templates, want dat is nog moeilijk kiezen. Een van de templates veranderde telkens automatisch van kleur. Die hebben ze er tussen gezet voor degenen die echt helemáál zeker willen weten dat niemand hun weblog leest. Ik houd wel van een beetje rustig, dus is het deze geworden.
