Rij voor de Apple Store is nep
Zaterdag 02 November 2013 in categorie Technologie, Persoonlijke notities
Voor mijn verjaardag mocht ik een iPad kopen. Mócht, want zoals elke getrouwde man weet, is hiervoor de toestemming van de directie nodig. Maar die iPad lag nog niet in de winkels. Ik moest tot afgelopen vrijdag wachten op het nieuwste model: de iPad Air. In de dagen ervoor had ik intensief de berichtgeving in de media doorgevlooid hoe het zou staan met de voorraad in de winkels. Die was bij de Amsterdamse Apple Store het grootst. Ik erheen.
De winkel ging voor de gelegenheid al om acht uur open. Dat was me te vroeg. Bovendien zou de rij voor de winkel dan waarschijnlijk het langst zijn. Op de eerste verkoopdag staat er namelijk altijd een rij voor de Apple Store. Ik begrijp nu hoe dat komt. Of beter: ik begrijp nu hoe het komt dat er nog steeds een rij staat als ik om half tien nog een keertje kom aankakken.
Apple creëert die rij bewust om de hype zo lang mogelijk op straat zichtbaar te houden.
Ik haat wachtrijen, maar ik vond het weinig zinvol om na drie kwartier reizen weer onverrichter zake terug te keren. Dus sloot ik maar aan. Opgewekte Apple-jongelui in blauwe shirtjes heetten mij van harte welkom in de druilerige rij en vroegen welk model ik wilde kopen. Ik kreeg een kaartje met daarop de gegevens van de door mij gewenste iPad Air. Zo was ik er zeker van dat mijn wachten niet vergeefs zou zijn. De orde werd bewaakt door een flink aantal ingehuurde beveiligingsmedewerkers.
Ondertussen kwam er telkens een Apple-jongetje of -meisje naar buiten om de voorste in de rij persoonlijk op te halen. Die kreeg een hand en de medewerker stelde zich voor. Vervolgens werd de gelukkige naar binnen geleid waar hij door een haag van ongeveer zes tot acht medewerkers met gejuich werd ontvangen. En zo ging dat met elke klant.
Tijdens het wachten keek ik door de etalageruit. Achter een balie stond één medewerker telkens één iPad uit te reiken uit een gigantische voorraad.
Het begon mij te dagen. De rij werd kunstmatig in stand gehouden! Want al die juichende medewerkers hadden natuurlijk net zo goed iPads kunnen uitreiken en afrekenen. Dan was de verkoop acht keer zo snel gegaan.
Na drie kwartier was ik aan de beurt. Ik kreeg een hand, een iPad, ik rekende af en na vijf minuten stond ik weer buiten.
Maar ik heb nu wél een keer deel uitgemaakt van die echte Apple-belevenis. U weet wel, de ervaring dat je dankbaar mag zijn dat je een product van hen mag kopen.
Tweet |