De jacht op de ambtenaar
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Zondag 06 Mei 2012 in categorie Amsterdam CentraalIn het kader van de bezuinigingen is de jacht op de Amsterdamse ambtenaren geopend. Momenteel vliegen ze bij honderden de laan uit en het eind van de ellende is voor hen nog niet in zicht. Weinig burgers zullen de huidige noodzaak tot bezuinigen betwisten, maar of onze bestuurders deze altijd op de meest verantwoorde wijze uitvoeren valt te betwijfelen. Regelmatig dringt het beeld van paniekvoetbal zich op. Daarnaast spelen uiteraard de verschillende inzichten van de politieke partijen een rol.
Zo vindt de één dat er zoveel mogelijk overheidstaken geprivatiseerd en uitbesteed moeten worden, terwijl de ander weer teruggrijpt op de inhuur van blikken externe deskundigen. Enkele jaren geleden werd nog werd geroepen dat al die 'externen' beperkt moesten worden omdat ze ons bakken met geld kostten.
Hoe het ook zij, de geesten moeten rijp worden gemaakt voor zware ingrepen in het personeelsbestand. Vrijdag kopte het Parool op de voorpagina: 'Ambtenaren kosten stad fortuin'. Dit blijkt volgens de schrijver van het artikel 'Uit een nog vertrouwelijk rapport van adviesbureau Berenschot, opgesteld in opdracht van het Amsterdamse stadsbestuur, dat in bezit is van deze krant'.
Een vertrouwelijk rapport. In het bezit van de krant. Hier ruik ik meteen al een opzetje. Want bureau Berenschot gaat natuurlijk niet zelf rapporten naar de krant lekken, dat doen politici die belang hebben bij de uitkomsten ervan. En die uitkomsten vertellen ons dat Amsterdam verhoudingsgewijs meer ambtenaren inzet dan andere grote steden en dat ze ons per inwoner ook nog eens veel meer kosten.
Wij als burgers moeten nu allemaal meteen gaan denken: inderdaad, het is nodig om eens flink te wieden in het ambtenarenkorps. Weg met die gasten!
Elke politieke scheet
Dat is het gevaar als je boekhouders en andere cijferfetisjisten naar het probleem laat kijken: alternatieve invalshoeken blijven dikwijls buiten beschouwing. Dat komt niet erg gedegen over. Het zijn bijvoorbeeld juist de politici die met allerlei ad-hoc ideetjes en beslissingen hele horden ambtenaren aan het werk zetten en houden. Want elke politieke scheet moet weer worden onderzocht en voorbereid. Neem het voortdurend gezeur over wél of niet openbaar aanbesteden van allerlei overheidstaken, zoals het openbaar vervoer en het parkeerbeheer.
Schuldhulpverlening
De openbare aanbesteding van het openbaar vervoer is ons weliswaar opgedrongen vanuit Den Haag, maar de hele kwestie kost onze gemeente bakken met geld. Zo te zien geheel voor niets, want de zaak is inmiddels weer van de baan.
Ook het parkeerbeheer moet openbaar worden aanbesteed, vindt de wethouder. Eerst tuigt de gemeente dus in eigen beheer een heel bedrijf (Cition) op. Daarna worden die investeringen in geld en expertise weer klakkeloos over de balk gesmeten omdat andere partijen in de markt het misschien wel 'goedkoper' kunnen. Als de wethouder haar persoonlijke financiën thuis ook zo regelt, schat ik in dat ze inmiddels rijp is voor de schuldhulpverlening.
Het 'openbaar aanbesteden' is de gruwel van deze tijd. Bestaande, goed functionerende structuren worden van de ene dag op de andere om zeep geholpen terwille van het marktdenken. Met als gevolg dat het wiel telkens weer opnieuw moet worden uitgevonden en er weer allerlei ambtenaren nodig zijn om dit alles voor te koken, te begeleiden en te controleren.
Menselijk kapitaal
Het droevige is, dat 'menselijk kapitaal' in dit soort berekeningen naar mijn indruk geheel buiten beschouwing blijft. Met elke ambtenaar die je ontslaat vertrekt er kennis en ervaring. De afgedankte ambtenaren moeten een uitkering krijgen. Ambtenaren die al lang in dienst waren krijgen zelfs een wachtgelduitkering. Of zij moeten worden begeleid naar nieuw werk. Is dat ingecalculeerd?
Het zijn allemaal mensen die ook nog eens moeten zien rond te komen. Kunnen zij straks hun huur of hypotheek nog wel betalen? Moeten zij straks een beroep gaan doen op allerlei sociale voorzieningen, waarvan de financiering inmiddels heel slim al op het bord van de gemeenten is gelegd?
Is dit wel bezuinigen of is het gewoon het schuiven met potjes, het verleggen van de lasten naar andere instanties?
Ook niet onbelangrijk is de vraag: hoeveel kosten al die onderzoeken eigenlijk? Waren deze cijfers niet al lang bekend bij onze eigen ambtenaren van Onderzoek & Statistiek? Of waren die al ontslagen?
| Tweet |
