Klodders op de kop
Maandag 07 Juli 2008 in categorie Milieu, flora, fauna
Als er een vogel op je kop schijt is het negen van de tien keer een meeuw. Volgens de overlevering van oude eigenwijze grootmoeders brengt dat geluk, maar ik moet de eerste nog tegenkomen die daarna de staatsloterij won. Het nut van een meeuw blijft in mijn ogen dan ook beperkt tot een opleukend effect bij strandfoto's.Daarom was ik verbaasd dat ik vorige week in de krant las dat meeuwen behoren tot de beschermde vogels. Waarom eigenlijk? Ik kan me niet voorstellen dat er te weinig van zijn. Eerder te veel.
Het Rotterdamse Havenbedrijf wilde toestemming om de meeuwen uit de haven weg te jagen. Ze vielen de werknemers aan.
Dat wegjagen mag nu van de rechter, al was Faunabeheer er tegen. In de krant staat ook nog dat er geen jachtvogels mogen worden gebruikt bij dat wegjagen. Een toevallig passerende roofvogel moet dus gaan oppassen, want op overtreding zal vast wel een fikse boete staan.
Fanatisme lijkt op orthodox-religieuze verdwazing
Ik ben altijd erg vóór de bescherming van het milieu, net als een heleboel andere mensen. Maar sommigen slaan daarbij zo door naar een fanatisme dat lijkt op orthodox-religieuze verdwazing. En dat fanatisme werkt eerder contraproductief, want het geeft tegenstanders argumenten in handen om het milieubelang minder nauw te nemen.Zo wordt inmiddels de korenwolf als symbool gebruikt om bezwaren tegen bouwplannen belachelijk te maken en minder serieus te hoeven nemen.
Dierenactivisten lopen het risico op de lijst van terroristische organisaties te belanden omdat sommige lieden uit die kringen zich te buiten gaan aan geweld, vernieling en intimidatie. Dat is niet in het belang van de dieren, want mensen die serieus en integer opkomen voor het dierenwelzijn worden daarmee gecriminaliseerd en monddood gemaakt.
Betrokkenheid is altijd goed. Het verdedigen van het zwakkere ook. Prijzenswaardig is de strijd om te voorkomen dat economische belangen telkens prevaleren boven die van de natuur en een gezonde leefomgeving. Maar het gevaar ligt op de loer dat we ons als volgevreten westerse welvaartsstaat belachelijk maken met maatregelen waarvan arme landen zullen denken: hebben die lui daar niks beters te doen? Dat de strijd voor het milieu het imago krijgt van een luxe hobby voor wereldvreemde types.
Laten we dus zinnig bezig blijven en ons ondertussen praktisch afvragen: wat doen wij met die meeuw? Is dit beest eetbaar en zijn daar recepten voor?
| Tweet |
