Een dictatuur is wel zo goedkoop

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Wanneer de nieuwe regering er komt, is men van plan om onze stadsdelen op te heffen. Want zo'n extra bestuurslaag kost volgens Rutte en kompanen veel te veel centjes. 
Al die ambtenaren, weg ermee. Veel te duur.
Inmiddels is het plan afgedaan als onhaalbare symboolpolitiek. Men schijnt er de gemeentewet ervoor te moeten veranderen en dat duurt waarschijnlijk langer dan de termijn van deze regering.

Toch krijg je als recalcitrante Amsterdammer de neiging om je over zoiets op te winden. Of je nu voor of tegen de stadsdelen bent, Amsterdammers willen zoiets graag zelf uitmaken. Daar moet Den Haag zich niet mee willen bemoeien. 
Ik moet hier helaas bij aantekenen dat de kiezers in Amsterdam zelf ook nooit ene moer over die stadsdelen te vertellen hebben gehad. Zowel de instelling als de vermindering ervan is over hun hoofden heen besloten. Maar toch, nu we ze eenmaal hebben: geen inmenging in onze aangelegenheden!

De logica in het plan is ook ver te zoeken. Het motto van de aspirant regering is: vrijheid en verantwoordelijkheid.
Getuigt het van verantwoordelijkheid om de stadsdelen in Amsterdam te willen afschaffen? Nee, want hiermee wordt een heleboel geld over de balk gesmeten. Er is namelijk net een grote en operatie achter de rug om het aantal stadsdelen met de helft te verminderen. 
Dat was niet goedkoop. 
Als het namelijk wél goedkoop was geweest, had ons stadsbestuur zichzelf hierover uitgebreid op de borst geklopt. Zo werken die dingen.
Het volledig afschaffen van de stadsdelen zou een totale reorganisatie van het stadsbestuur en de ambtelijke diensten vergen. 
Over verspilling van belastinggeld gesproken.

Opschalen
Maar wat steekt hier nu achter? Voor de gewone burger als u en ik zijn de gevolgen van zo'nregeerakkoord (PDF) soms moeilijk te begrijpen. Ik doe een kleine poging, als ik fout zit hoor ik het wel.

'Het kabinet komt met een voorstel tot opschaling van het provinciaal bestuur in de Randstad (Noord-Holland, Zuid-Holland, Utrecht en Flevoland), ook om nieuwe bestuurlijke hulpstructuren te voorkomen,' staat in het regeerakkoord.

Ik begrijp hieruit dat genoemde provincies worden samengevoegd tot één grote Randstandprovincie. Vanuit een dergelijke schaalvergroting gedacht kan ik me voorstellen dat men die extra bestuurslaag van de stadsdelen maar lastig vindt.
Maar voor de burger zijn ze juist handig: dichtbij de bestuurders.

Nog erger
Zo'n provincie zal machtiger zijn dan hij nu is. Dat is niet iets om blij van te worden. Aan het hoofd staat namelijk nog altijd de Commissaris van de Koningin. Dat is een benoemde (!) bestuurder. Meestal een uitgerangeerde politicus die zijn riante salaris nog eens aanvult met tientallen nevenfuncties en slapend de vergaderingen voorzit.

Het wordt nog erger: 'Het kabinet komt met voorstellen tot vermindering van het aantal volksvertegenwoordigers in gemeenteraden, waterschapsbesturen, provinciale staten en de Staten-Generaal. Bij het aantal leden van de Tweede Kamer en de Eerste Kamer gaat het om vermindering met een derde van elke Kamer.'
De consequentie: minder mensen hebben meer macht. Dit gaat ten koste van de pluriformiteit van democratische invloed.
De burger staat verder weg van het bestuur dan ooit. Gaat Amsterdam straks zuchten onder de tirannie van een machtige Randstadprovincie?

Waarom roepen Rutte en Verhagen zichzelf voor het gemak niet maar meteen uit tot dictator? Scheelt een hoop bestuurslagen. 
Het is niet al te democratisch, maar goedkoop is het zeker.

Tags:
afschaffen amsterdam amsterdamcentraal regeerakkoord rutte stadsdelen verhagen

Geef een reactie: