Zoek het maar uit met je woning
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Maandag 22 November 2010 in categorie Amsterdam Centraal, Ergernis, Woede of Frustratie
Amsterdam Nieuw-West. Er zijn steeds meer verontrustende berichten dat woningcorporaties geen woningen meer willen bouwen of renoveren. Althans, veel minder.
Dat komt door de recessie, zeggen ze. En ze introduceerden daarbij meteen het (voor mij) nieuwe huiverwoord 'vraaguitval'.
Vorige maand maakte Far West bekend de pijp aan Maarten te geven.
Ze stoppen er doodleuk mee.
Zoiets als: zoek het verder maar lekker uit met je sociale woningbouw.
Far West was opgericht om de stadsvernieuwing in de westelijke tuinsteden te realiseren.
Immers, we willen onze kinderen natuurlijk niet opzadelen met onze krotten.
Het was een megaproject, dat nog tot minstens 2017 zou duren.
Maar helaas. Het mocht niet zo zijn.
Door de ingestorte huizenmarkt konden ze hun koophuizen aan de straatstenen niet kwijt.
Daarmee viel de financiële basis onder de stadsvernieuwing weg, aldus Far West.
Want zo werkt dat tegenwoordig.
De sloop en vervangende nieuwbouw van duizenden sociale huurwoningen gaat nu niet door. Op z'n gunstigst worden woningen gerenoveerd, maar ook dat dikwijls niet eens.
Zo deelden Rochdale en De Key onlangs doodleuk mee dat renovatie van de wijk Jeruzalem voorlopig niet doorgaat. De subsidie van het rijk laten ze lopen.
En zo zijn er meer plekken in de stad die aan hun lot worden overgelaten.
Prachtkrottenwijken
Daar zijn we dus mooi klaar mee. De mensen mogen weer in krotten blijven wonen, de buurten mogen verder verpauperen, met alle maatschappelijke gevolgen van dien.
De 'prachtwijken' zijn van de baan. Maar daar hadden die corporaties toch al geen zin in, heb ik begrepen.
Vroeger had je gezellige woningbouwverenigingen die Jan met de pet aan een fatsoenlijke en betaalbare woning hielpen.
Met vertrouwde namen als Patrimonium, Eigen Haard, Zomers Buiten en Het Oosten.
Geheel zonder winstoogmerk. Het concept heeft het grootste deel van de vorige eeuw probleemloos gewerkt.
Vastgoedbedrijven
Maar de laatste decennia zijn de corporaties sluipenderwijs verworden tot vastgoedbedrijven met eurotekens in de ogen.
Er kwamen Raden van Commissarissen in plaats van ledenvergaderingen.
De overheid liet de touwtjes vieren. Het beleid werd overgelaten aan de 'professionals'.
Ineens mochten de leden geen lid meer zijn en was hun rangnummer geen ruk meer waard.
Alle opgebouwde rechten werden onder hun reet weggetrokken voor ze er erg in hadden.
Een nieuwe woning mochten ze voortaan uit een krantje bij de supermarkt zien te vissen.
Voorzover die woning er was, want de wachttijden zijn tegenwoordig langer dan in de jaren van de ergste woningnood.
Gebakken peren
En nu kunnen we zien waartoe dit alles heeft geleid. We hoeven natuurlijk niet terug naar de tijden van Berlage of Van Eesteren, maar érgens is er de laatste jaren toch iets misgegaan met het systeem waarvan ze vonden dat het zoveel beter was.
Wij zitten met de gebakken peren. Amsterdam en de corporaties kunnen de stadsvernieuwing niet meer betalen.
Tja, dan zit er maar één ding op: stukken Amsterdam afstoten. Kennelijk leeft de stad boven z'n stand.
Wanneer je de boel niet langer kan onderhouden, moet je het maar verkopen.
Of verzelfstandigen. Dat is zo'n geweldig concept uit het liberale gedachtenkronkelgoed, dus dat slaat beslist aan.
Laten we daarom in heel Nieuw-West de onafhankelijkheid uitroepen.
Dat scheelt toch weer een deelraad. Heeft Donner ook zijn zin.
| Tweet |
