Met punaises op de zitting
Zondag 30 Mei 2010 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Er werd vanmorgen aan de deur gebeld.
Een normaal mens doet zoiets niet op zondagochtend.
Een groot deel van Nederland is namelijk op zondagochtend met belangrijke dingen bezig.
Zoals uitslapen.
Om van allerlei sociale activiteiten nog maar niet te spreken.
Dan ga je niet storen als je enigszins goed bij je hoofd bent.
Het moest dus iemand zijn die niet goed bij zijn hoofd was.
Of misschien betrof het wel meerdere personen die niet goed bij hun hoofd waren.
Temeer omdat wij een zelfgemaakte sticker op de deur hebben:
'Wij willen géén geleur aan de deur.'
Nu hebben wij de pech dat het opleidings- dan wel inburgeringsniveau in Nederland tegenwoordig dusdanig bedroevend is, dat menigeen niet weet wat 'leuren' is.
Met alle ergerniswekkende gevolgen van dien.
Maar het kan ook een Jehova zijn geweest.
Een Jehova weet maar al te goed wat leuren is. Die doet niet anders. Maar hij of zij laat zich nu eenmaal door niets en niemand tegenhouden.
Wij deden niet open, maar in onze fantasie natuurlijk wél.
Wij nodigden de Jehova vriendelijk binnen.
Daar zetten wij hem op een harde keukenstoel.
Met punaises op de zitting.
Wij bonden zijn bovenlijf vast aan de rugleuning en zijn benen aan de stoelpoten.
Met duct-tape.
Vervolgens bevestigden wij twee grote paperclips aan een sterk stuk elastiek.
In je fantasie heb je dergelijke dingen altijd bij de hand.
Je kunt immers nooit weten.
De paperclips werden iets uitgebogen en in de mondhoeken gehaakt.
Het elastiek werd achter het hoofd langs gespannen.
Zo werden de mondhoeken uitgetrokken tot een kikkerbek.
Ik heb dit even voor u in een schemaatje samengevat.
Voor het geval u het een goed idee vindt.
[Jehova in schema. Klik voor vergroting]
Zo mag de Jehova ons dan langdurig en uitgebreid over de Here Jezus vertellen.
Al kwakend uit een kikkerbek klinkt het evangelie toch weer heel anders, kan ik u zeggen.
Begrijp me goed, ik wil hier natuurlijk geen mensen met religieuze gevoelens beledigen.
Zolang ze mij maar niet storen op de zondagochtend.
Die is als het ware heilig voor mij.
Dus als je dat wél doet is dat een keuze natuurlijk.
Met vérstrekkende gevolgen, dat blijkt maar weer.
| Tweet |
