De moord op Michael Jackson
Geschreven voor weblogmagazine about:blank
Woensdag 01 Juli 2009 in categorie Elders gepubliceerd
Vorige week ging Michael Jackson plotseling dood. Het meest teleurstellende daaraan was nog, dat een medium als Twitter het daarbij behoorlijk liet afweten. Ik moest het nieuws nota bene vernemen via de reguliere media.
Ja, achteraf zal er wel een hoop over getwitterd zijn natuurlijk, maar daar hebben we niets aan. Dat is nakaarten. Nee, Twitter is inmiddels dusdanig opgehemeld, dat ik als gebruiker mag verwachten nog dezelfde minuut te worden ingelicht. Liefst nog van te voren! Anders kunnen we net zo goed weer ansichtkaarten naar elkaar gaan sturen.
Kijk, er waren op het fatale moment andere mensen bij Michael, want ze hebben geprobeerd hem te reanimeren. Er is ook met 911 gebeld, de opname daarvan zwerft al op internet. Eén van de aanwezigen had dus óók best even kunnen twitteren wat er aan de hand was.
Voorheen klopte Twitter zich op de borst dat het als eerste een vliegtuig in de Hudson zag plonsen. En het neerstorten van vlucht 1951 van Turkish Airlines werd direct vanuit de kijkersfile van foto's voorzien.
Maar bij het hartfalen van de King of Pop was Twitter de grote afwezige! Zelfs de sappige details over zijn overmatige medicijngebruik moest ik uit de Telegraaf vernemen.
Wist u trouwens dat Michael Jackson geen natuurlijke dood is gestorven? Hij is gewoon vermoord. Ja, twittert u dat maar even, dan bent u er tenminste eerder bij dan de lijkschouwer die pas over drie of vier weken tot die conclusie komt.
De dader is ook al bekend: zijn arts. Want wie een cocktail van drie verschillende antidepressiva, twee pijnstillers, een spierverslapper, een pil tegen huidkanker en een maagzuurmiddeltje aan één patiënt voorschrijft had net zo goed de pil van Drion kunnen geven. Om het even in perspectief te plaatsen: de vrouw uit Badhoevedorp die haar man en dochter met een bijl afslachtte, nam maar één tabletje Seroxat teveel.
Daar is trouwens ook nooit wat over getwitterd, voor zover ik weet.
Hier valt Twitter dus eigenlijk behoorlijk door de mand. Het is een volkomen overgewaardeerd medium. Ga maar na: ondanks heftig revolutionair getwitter vanuit het Westen zijn de ayatolla's in Iran ook nog steeds niet weg. Terwijl die verwachting wél gewekt was!
Nee, ik ga weer lekker verder met mijn blog. Dat heeft tenminste niet de pretentie binnen 140 tekens de wereld te kunnen veranderen.
| Tweet |
