Er staat ons nog wat te wachten!

Maandag 08 September 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Er staat ons nog wat te wachten. Tegen de tijd dat wij bejaard zijn, bedoel ik. Voor de één is het verder weg dan voor de ander, maar voor die ander zal het dan alleen maar nóg slechter zijn.
En als je chronisch ziek bent of gehandicapt, ben je eveneens zwaar de klos. Dan gaan ze voor je collecteren. Dat is mooi natuurlijk, maar niet als ze je aanspreken als een infantiele zielepoot. Dan val je in handen van de professionele 'ideale kleinkinderen', zoals vroeger Jantje Smit en van oudsher Danny de Munck.
Elk land heeft denk ik wel een paar van die professionele zieken- en bejaarden-entertainers. Jammer dat Jos Brink ons zo vroeg is ontvallen, dan had hij uiteindelijk zelf eens kunnen meemaken wat hij de mensen heeft aangedaan.

Deze week horen we Danny de Munck in een halfzachte bedelreclame van de Zonnebloem.
Gun zieken en gehandicapten ook een dagje uit! Geef ze een zonnedag!
Naar de dierentuin, het pretpark, het museum, op het water of zelfs naar Parijs! Dat laatste is maar tot 45 jaar. We gaan tenslotte niet al die ouwe wrakken de trappen naar de Sacré Coeur op sjorren. Dan komen we straks met minder terug dan we vertrokken zijn.
Doe dán maar een pil van Drion.
Ik zeg het nu maar vast: als ik bejaard ben wil ik niet aangesproken worden door Danny de Munck of welke incontinent lispelende Jos, Jan of Danny ze tegen die tijd dan ook mogen hebben.
Ik wil dat er op een volwassen manier tegen me gepraat wordt, zelfs als ik het niet meer snap.
De eerste die met zo'n braaklust opwekkend toontje tegen me aan gaat lopen kakelen sla ik voor z'n bek met m'n rollator.
Dan maar lastig!

Ik wil ook niet dat er voor mij nota bene per onderdeel gecollecteerd wordt voor mijn dagje uit. Doe dán maar een pil van Drion.

Ik wil niet naar een pretpark of een dierentuin, maar naar de film, het theater, een popconcert, voetballen desnoods of als ze echt niets beters kunnen verzinnen gewoon maar naar de hoeren.
Ik wil géén koffie met gebak om de dag goed te beginnen, maar een neut met bitterballen of eventueel een kaasgarnituurtje. En een fles jonge jenever voor onderweg.
Naar Parijs kan ik verdomme nú al niet meer, want ik ben boven de vijfenveertig. We worden steeds vroeger bejaard verklaard.

O ja, en aan dat stelletje Zonnebloempitten geef ik niks. Met dat geld maken ze alleen maar méér slachtoffers...

Tags: