Terugverdientijd

Woensdag 31 Januari 2007 in categorie Grijze Golfslag

TheezakjeHij kon zich er maar moeilijk toe zetten weer eens bij zijn ouders langs te gaan. Dan moest hij weer een bejaard klaaglied van zijn moeder aanhoren dat het zo stil was in huis. Want vader zei nooit wat.
Ja, hij lééfde nog wél, was vervolgens het ietwat cynische grapje. "Hè pa?" riep ze de oude man toe, als om bevestiging te krijgen. Inderdaad, geen antwoord, slechts een lodderige oogopslag vanuit een middagdutje.

Ze vertelde verontwaardigd over het lawaai op de gang dat hen afgelopen maandagnacht uit hun slaap had gehouden. Dat was weer die taxichauffeur van hiernaast met z'n dronken vrienden. Z'n verloofde was blijkbaar ook nog even komen aanwippen, want vanuit haar bed had ze de buurman duidelijk 'hoerrrr!' horen roepen. Hierop was de verloofde weer scheldend vertrokken.

Kun je om half vijf 's ochtends ergens shoarma krijgen?

Een mens maakt wat mee. Tegen het ochtendgloren was de taxichauffeur op pad gegaan om shoarma te gaan halen. Daar hadden z'n vrienden ineens trek in. Ze had dat meegekregen omdat één van die vrienden luidkeels vanaf het balkon aanwijzingen had staan geven over welke kant hij uit moest lopen met z'n zatte kop. Kun je om half vijf 's ochtends dan ergens shoarma krijgen? Ja, je wéét het niet tegenwoordig...

En vader had zichzelf weer eens bevuild. De thuishulp was net weg, dus ze had de boel helemaal in haar eentje moeten redderen. Als die man nou maar eens meewerkte, maar hij bleef met z'n broek op z'n enkels doodleuk en onwrikbaar in de weg staan. Van die dingen...

Maar dat was allemaal de vorige keer dat hij kwam. Veel te lang geleden alweer, te lang om er zonder berisping vanaf te komen. Ja sorry, druk. Je weet hoe het is moeder. Maar dat wist ze nooit, dat zag je aan haar gezicht.

Hij voelde een schuldgevoel opkomen. Terecht eigenlijk, want ze hadden immers met hém als kind vroeger ook nog wel het nodige te stellen gehad. Nu was het kennelijk terugverdientijd, zo was het leven ingericht. Hij legde zich erbij neer en trok zuchtend zijn jas aan. Vooruit dan maar.
Onderweg pijnigde hij zijn hersens of hij nog een nieuwtje te vertellen had. Dat scheelde weer...

Tags: