Schaamte voor Nederland

Donderdag 18 Oktober 2007 in categorie Politiek & Maatschappij

Hoe kan ik nou trots zijn op Nederland wanneer daar een politieke beweging bestaat die 'Trots op Nederland' heet? Dat is een paradox, een innerlijke tegenstrijdigheid.
Rita Verdonk wil de kiezers voor zich winnen met haar simpele gedachtegoed. Zij trekt het land in om te horen wat de 'gewone mensen' voor ideeën hebben over files, integratie, veiligheid, ouderenzorg en onderwijs.
Ik krijg daarbij sterk het gevoel dat die 'gewone mensen' dezelfde zijn als de 'hardwerkende mensen' van Geert Wilders. Waarom is het gedachtegoed van Rita Verdonk te simpel? Omdat zij zich bedient van onwaarheden en mensen oplossingen voorspiegelt die niet te realiseren zijn. Het klinkt allemaal aanlokkelijk, maar het zijn gebakken luchtkastelen.
Rita gaat bijvoorbeeld de files aanpakken. Daartoe moet er méér asfalt komen, daar moeten wij niet moeilijk over doen. En wie dat wél doet wordt bijkans gecriminaliseerd. In de Volkskrant zegt ze kordaat: 'Het kan niet dat 0,01 procent van de Nederlanders die wat tegen asfalt heeft de aanleg van een paar kilometer weg veertig jaar ophoudt.'
Daarmee bedoelt ze de milieubeweging. Een schande natuurlijk! Zestienhonderd mensen die de vooruitgang traineren! Want 0,01 procent van zestien miljoen Nederlanders is maar zestienhonderd, zegt mijn zakjapanner.

Rita liegt om haar gelijk te halen: er vanuit gaande dat leden van een milieuorganisatie geen voorstander zijn van meer asfalt, kan ik Rita meedelen dat er ruim vier miljoen mensen in Nederland lid of donateur zijn van een milieuorganisatie (bron: onderzoek Vroege Vogels). Dat is dus zo'n 25 procent van de Nederlanders, geen 0,01 procent. Bovendien maken milieubewegingen gewoon gebruik van hun wettelijk recht op inspraak en bezwaar.
Laat 'inspraak' nu eigenlijk precies hetzelfde zijn wat Rita zélf ook graag wil: de mogelijkheid voor 'gewone mensen' om aan bestuurders te laten weten wat voor ideeën zij hebben.

Mensen moeten zelf het fileprobleem oplossen
De werkelijkheid is, dat niet de overheid, maar de mensen zelf het fileprobleem moeten oplossen. Ieder voor zich. In de file gaan staan is uiteindelijk een keuze. Het is dezelfde keuze als op een drukke dag in de rij voor de Python bij de Efteling gaan staan. Je hebt het er voor over of niet. Vreemd eigenlijk dat mensen daarbij wél klagen over de files buiten de poort, maar niet over de files daarbinnen.
Er zijn alternatieven voor de file. Thuisblijven, telewerken, op een ander moment gaan, een ander vervoermiddel kiezen. Toegegeven, veel alternatieven zijn nog verre van perfect, maar als Rita Verdonk zijnde kun je ook nastreven die alternatieven te verbeteren, zodat de reizende mens gespreid raakt over verschillende vervoermiddelen.

Ik heb niet zo'n hoge pet op van de 'gewone mensen' van Rita Verdonk, wie dat ook mogen zijn. Ik heb namelijk sterk de indruk dat die 'gewone mensen' in alles op hun persoonlijke wenken bediend willen worden. Ze willen nergens last van hebben: niet van andere auto's, niet van allochtone medelanders, niet van snelheidscontroles, niet van de jeugd, niet van de belastingen en niet van idealen. Ze willen trots kunnen zijn op Nederland, zolang ze er zelf maar niets voor hoeven te doen.

Tags: