genocide en hypocrisie
Donderdag 05 Oktober 2006 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen
In het jaar 1969 onthulde psycholoog en Indië-veteraan Joop Hueting in het Vara-actualiteitenprogramma Achter het Nieuws hoe beestachtig het Nederlandse leger tekeer was gegaan vóór en tijdens de politionele acties (1947-1949) in het voormalig Nederlands-Indië. Hij maakte melding van martelingen, massamoorden in kampongs en het executeren van tegenstanders die op patrouille krijgsgevangenen werden gemaakt. Hueting was erbij en had er soms zelf aan deelgenomen.Later officieel onderzoek, vastgelegd in de zogeheten Excessennota, maakte nog melding van het in brand steken van verdachten, verkrachting van vrouwen en kinderen en zware mishandeling. Deze zwarte bladzij in de Nederlandse geschiedenis wordt heden ten dage schuldbewust erkend, maar na de televisie-uitzending in 1969 was dat wel anders. Toen viel heel Nederland in uitzinnige woede over meneer Hueting heen. Hij werd ondermeer uitgemaakt voor verrader, nestbevuiler, fascist en 'besmeurder van onze doden'. Uiteraard liet ook de Telegraaf -zelf fout tijdens de Duitse bezetting- zich niet onbetuigd en sprak van 'een misselijke en zinloze daad door de heer Hueting'. De arme man moest onderduiken.
Het zou nog jaren duren voordat Nederland in staat was om het eigen verleden realistisch onder ogen te zien.
En dan sta je als Nederlander van Turkse afkomst op de kandidatenlijst van PvdA of CDA. Jarenlang heb je je verdienstelijk gemaakt voor de partij en nu is het zover: je mag misschien de Tweede Kamer in.
Maar het lot beschikt anders, want ineens duikt daar de Armeense kwestie op. Turkije zou rond 1915 genocide hebben gepleegd op honderdduizenden Armeniërs. Er wordt van je geëist dat je de genocide erkent. Want naast onderwijs, zorg en veiligheid is de Armeense genocide in 1915 tenslotte het belangrijkste issue in de actuele Nederlandse politiek!
Maar je kijkt als halve Turk natuurlijk wel uit om die genocide te erkennen. Want in het moederland kun je daarvoor in het gevang belanden en je wilt toch ook nog wel eens naar je familie toe. Turkije is nog lang niet klaar met dat verleden.
De Nederlandse politiek is wél klaar met het verleden. Het is onderzocht, afgedaan en vervolgens netjes vergeten. Inclusief de hysterische reacties op de harde confrontatie met onze eigen oorlogsmisdaden. Dat is tenslotte de makkelijkste manier: vergeten. Daarna kun je weer fijn de brave jongen uithangen en anderen op hun schandelijke tekortkomingen wijzen.
De aspirant kamerleden werden onverbiddelijk afgevoerd van de kandidatenlijst. Ons geweten tegenover de Armeniërs is weer zuiver. Nu nog afrekenen met onze eigen hypocrisie.
Meer informatie:
Wikipedia over de politionele acties.
Rob Ruggenberg over o.a. Dr. Hueting.
VPRO's Andere Tijden over de Excessennota.
Volkskrant: Kandidaten weg om mening genocide.
Mark Ponte over de ontkenning van de Armeense genocide door PvdA-kamerlid Erdinç Saçan.
| Tweet |
