Op een dag in Medina
Vrijdag 26 April 2002 in categorie Religie
Je heet Mohammad Ibn Abdullah, maar je vrienden noemen je Mo. Slim, jong en ambitieus als je bent wil je wat voor de maatschappij betekenen. O ja: en je leeft pakweg anderhalf millennium geleden. Geeft niks, jongens als jij kunnen we altijd gebruiken! Zelfs hier in de woestijn.
Je kunt direct aan de slag, want het is niet veilig op de weg. Het is een zooitje. Hoe schop je dat stelletje barbaren en dronken schaapherders in het gareel? Eureka: je verzint een godsdienst. Natuurlijk ga je niet het wiel opnieuw uitvinden. Copyright bestaat nog niet en daarom leen je bij de buren enige aartsvaders, profeten en heilige plaatsen. Hun concept heeft zich immers al in de praktijk bewezen, dus wanneer je dat nou als uitgangspunt neem schiet het lekker op.
Het liefst zou je zelf voor God spelen, maar daarmee val je door de mand als je het leven laat. Bovendien is het veiliger om niet zelf de eind-verantwoordelijkheid te hebben. Dus dan maar profeet. Uiteraard wel de laatste en de belangrijkste, anders kunnen ze net zo goed in die God van de buren gaan geloven.
O ja, God moet dus ook anders gaan heten. Het verschil moet goed duidelijk zijn, anders lopen ze straks achter de verkeerde aan. Het moet een beetje pakkende naam zijn... Tja, welke? Denken we nog even over...
Zo, nu nog even ensceneren dat je het hele verhaaltje van God zelf op mysterieuze wijze in ontvangst hebt mogen nemen en klaar. O nee, eerst die naam nog. Shit.
Het lijstje heilige plaatsen rammelt trouwens ook nog een beetje. Dat zijn dezelfde als van de buren.
Nou ja, laat maar, andere zijn er toch niet te vinden. Het zijn zo'n beetje de enige lekkere plekjes in deze dorre negorij, dus dan doen we maar samen. Geeft natuurlijk gedonder in de toekomst, maar allah, dat... Hé! Hebbes!
| Tweet |
