Maandag 06 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Toen een tijdje geleden Rob Oudkerk zijn 'kutmarokkaantjes' van de tong liet slippen, had ik daar een stukje over geschreven. Ik heb het echter niet gepubliceerd, want ik kreeg ineens een heel vermoeid gevoel over me.
Maar goed, het maakt nogal wat los, dus dan toch maar even de kutmarokkaantjes in perspectief plaatsen (waarom moet ik dat trouwens steeds doen?). Zucht...
Eigenlijk zijn het geen kutmarokkaantjes, maar gewoon meer of minder criminele rotjochies. Intussen is men daar ook in bredere kring achter. Of het rotjochies zijn wordt meestal uitgemaakt door een andere generatie dan de hunne. En van welke herkomst ze zijn is eveneens generatiegebonden, maar dan op een andere manier. Kijk maar...
Lees verder...
Zondag 05 Mei 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
- Stem nooit op dezelfde partij als je baas. Anders heb je de werkelijke verhoudingen in dit land niet begrepen.
- In dit land ben je vrij. Zolang je maar niet aan die ketting trekt waaraan je vastzit.
- Stem op je eigen overtuiging, kies de partij die met jouw stem spreekt.
- Zwevende kiezers hebben te weinig in hun hoofd om met beide benen op de grond te blijven staan.
Hiermee moet je een heel eind kunnen komen
Vrijdag 19 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Dat heeft Israël dus helemaal verkeerd aangepakt in die Palestijnse steden. Ze hebben er flinke puinhoop van gemaakt. Letterlijk. En nu valt bijkans de hele wereld over ze heen. Terecht natuurlijk, want zo'n slooppartij met tanks en bulldozers was helemaal niet nodig. Dat had veel netter gekund.
Ze hadden bij vader Bush op cursus moeten gaan hoe je een schone oorlog moet voeren. Ze hadden kunnen leren dat je de hele zaak gewoon vanuit de lucht moet platgooien. Met 'precisiebombardementen'. En de beelden daarvan vervolgens aan CNN doorgeven. Uiteraard een CNN-correspondent posteren aan de rand van elke stad. Met een vage videocam, want de 'collateral damage' mag natuurlijk niet te scherp in beeld komen. De gemiddelde CNN-kijker is al dik tevreden met een in donker langsrijdende auto in een verder verlaten straat. Zoals toen in Bagdad, voor het hotel. Dát waren nog eens tijden!
Zo houd je de oorlog tenminste technisch steriel, kun je blijven spreken van een met 'chirurgische precisie uitgevoerde operatie'. Blijven de beelden beperkt tot het kruisje van een F16-vizier met een hooguit nog een lichtflits in zwart-wit. Blijft het oog van de wereld verschoond van lijken in de straten en allerlei aanstellerige burgers voor de camera. Heb je geen gezeur aan je kop over 'oorlogs-misdaden'. Daar hoorde je ze toch ook niet over bij Bagdad, Belgrado, Kosovo en Afghanistan? Nou dan! Nee Sharon, niet slim. Zo krijg je nóóit vrede.
geloof alleen je eigen ogen, niet die van de camera
Woensdag 17 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Wat zien we de laatste week toch vaak de generaal b.d. A. van Vuren op de buis!
Van Vuren, generaal, what's in a name?
Bij zulke mensen ga je in predestinatie geloven.
Gelukkig is hij b.d., buiten dienst. Want dat kan behoorlijk riskant zijn, zo'n man in het leger.
Iedereen weet zo'n beetje hoe dat gaat bij de krijgsmacht.
De generaal Van Vuren komt ter inspectie aanlopen, de sergeant ziet hem komen en blèrt waarschuwend naar de troepen: Van VUREN!!! Kortom, voor je het weet vliegen de kogels om je oren.
Vergezocht? Niks hoor, het zal niet het eerste geval zijn van knullige miscommunicatie bij de Landmacht.
Maar goed. Zolang Van Vuren op de buis te zien is kunnen we hem tenminste in de gaten houden...
Luitenant-Generaal Ad van Baal... Nog zo'n naam die niet toevallig kan zijn.
Kan ons hele leger niet gewoon b.d.?
Dinsdag 16 April 2002 in categorie Overpeinzingen & andere gedachten, Politiek & Maatschappij
Als de premier opstapt, valt het hele kabinet. Kok is dus de personificatie van de totale ministersclub.
Ik zie Kok de hoge trappen van de Koninklijke woning afdalen. Heel voorzichtig. Want als hij valt, valt dus het hele kabinet. Voor de tweede maal vandaag. En dit keer zou het dan écht zeer doen. En dát moeten we natuurlijk niet hebben! Want dat zou staatsrechtelijk onjuist zijn. Dat zou niet de chique weg zijn.
Je moet iedereen recht in de ogen kunnen kijken. Maar beter niet als je een hoge trap af loopt. Anders val je.
De val was van hoge symbolische waarde
Dinsdag 16 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij
Verantwoordelijkheid, het meest genoemde woord vandaag bij de gesprekken over het Sebrenica-rapport van het Niod.
1. De plicht rekenschap te geven.
2. De taak, plicht voor iemand te zorgen.
Wat gebeurt er wanneer je iets verknalt waar je
verantwoordelijk voor was? In de opvoeding word je uit de ouderlijke macht ontzet. In het verkeer moet je betalen of krijg je straf. Als je werknemer bent word je ontslagen. Als je directeur bent krijg je daarvoor dik betaald en ontsla je ondergeschikten. Als je in de politiek zit treed je af en ga je over naar de volgende goed beloonde bezigheid.
Om geen leeg begrip te zijn moet
'verantwoordelijkheid dragen' altijd een sanctie in zich bergen wanneer de zaken fout gelopen zijn. Een sanctie van welke aard dan ook. Dat kan op zijn minst 'schuldgevoel' zijn.
"Ik neem mijn verantwoordelijkheid en ik treed af."
Mooi. En nu?
Ga je een schadevergoeding betalen? Ga je je salaris terugstorten? Knaagt het de rest van je leven aan je geweten? Ga je sorry zeggen?
En daar worden leidinggevenden nu altijd vorstelijk voor beloond: want ze dragen zoveel
verantwoordelijkheid.
Geen misverstanden, het zal mensen als Kok en Pronk allemaal zeer emotioneel bezig houden. Maar bij verantwoordelijkheid hoort een element van schuldbesef. Geen schuld aan moorden, maar schuld aan de dingen waar je invloed op had en die misgingen. En daar hoort op z'n minst een vorm van
wiedergutmachung bij.
Wij wachten dus af of politici het nog gaan begrijpen...
Dinsdag 16 April 2002 in categorie Politiek & Maatschappij, Persoonlijke notities
"Ik heb de race-kak. Ik ga dus nu meteen richting..." En weg is hij al.
Kijk, dat zou de politiek nu een stuk interessanter maken!
Heeft Kok nooit de race-kak? En wat moet je doen wanneer een kabinetscrisis en de race-kak zich tegelijk voordoen? Welke prioriteiten stel je in zo'n geval? Ik durf te wedden dat Kok in zo'n geval het kabinet nog maar even overeind laat staan en eerst richting het parlementaire privaat spurt.
De Rijksvoorlichtingsdienst zegt in zo'n geval: "De premier staat onder grote druk."
Nou, ik ook. Uw verslaggever zit met zijn notebook op de pot, met zijn nieuwspoort bovenop het crisisgebeuren...
Regelrechte riooljournalistiek, dat is het!
