West-East, the musical

Vrijdag 25 Oktober 2002 in categorie Politiek & Maatschappij, Media

Het zou wel eens kunnen zijn dat wij afstevenen op een nieuwe godsdienstoorlog. Een oorlog tussen 'het westen' en de radicale krachten in de Islam. In zekere zin is deze oorlog sinds 11 september vorig jaar al gaande, maar je ziet hem telkens een stapje verergeren.

De gijzeling in Moskou brengt Tsjetsjenië weer nadrukkelijker in beeld. Tsjetsjeense krijgsheren zijn flink geradicaliseerd in hun Islamitische godsdienstbeleving en onderhouden volgens zeggen banden met Al-Qaida. En wanneer Bush straks Iraq aanvalt is er weer een regio bij waar God en Allah met elkaar in de clinch gaan.

Ondertussen begrijpt de gewone televisiekijker niets meer van dit alles. Ondanks het feit dat we worden overvoerd met informatie weten we vrijwel niets. Wanneer straks de godsdienstoorlog uitbreekt weten we feitelijk niet eens waardoor dat precies komt. Internationale persbureaus bepalen wat nieuws is in de wereld en de media zijn in belangrijke mate afhankelijk van de door hen aangeleverde informatie. Maar is die informatie juist?

Een voorbeeld van verwarring. Als leider van de gijzeling in het theater te Moskou wordt genoemd Mowsar Barajev. De BBC Worldservice meldde op de radio als saillaint detail dat deze Mowsar Barajev verondersteld werd gesneuveld te zijn, maar nu dus toch blijkt te leven. Hij zou een berucht kidnapper zijn die in 1997 vier westerse technici had ontvoerd en omgebracht. Er was tien miljoen dollar losgeld geboden, maar Mowsar ging liever in op het aanbod van Bin Laden, die 30 miljoen bood voor het vermoorden van de technici. Dat is dus een grote boef, een terrorist die alleen op geld uit is en beslist geen vrijheidsstrijder. Nu zal het geen prettige jongen zijn, maar Mowsar wordt iets aangewreven dat hij niet heeft gedaan.

Enig speurwerk levert namelijk op dat niet Mowsar Barajev als dader van deze ontvoering en moord bekend staat, maar de beruchte Arbi Barajev! En dát is degene die gesneuveld is. Dus zitten wij verward bij televisie en radio en vragen ons af: wie is nu wie, gaat het tóch om dezelfde persoon, familie, wie is er nu dood en wie levend? Pas vandaag hebben de persbureaus hun huiswerk af: Moswar is de neef van Arbi. Het NOS journaal brengt het met een vanzelfsprekendheid alsof ze het altijd al geweten hadden.
Hoe het ook zij: de verbinding tussen het drama in Moskou en Al-Qaida is gelegd en of die Tsjetsjeen nu Mowsar of Arbi heet doet eigenlijk niet terzake.

Als Bush nu wegblijft uit Iraq, Israël uit Palestina en Rusland uit Tsjetsjenië, dan kunnen wij ons straks beter concentreren op Venlo. Want we krijgen het nog druk genoeg om daar de katholieken en moslims uit elkaar te houden.

West-East, the musical

een eigen partij

Dinsdag 22 Oktober 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Ik ga een waardeloos stuk schrijven. Moet kunnen. Want dit stuk is net zo waardeloos als Heinsbroek.

Heinsbroek richt een eigen partij op. Da's een waardeloos idee. Dat ga ik dus óók doen. Sterker nog: laat iederéén in Nederland dat doen. Dan kan men op zichzelf stemmen. Het zal de opkomst bij de verkiezingen zeker enorm vergroten.

Heinsbroek is zó rijk dat hij zich kennelijk verveelt. Hij wil iets omhanden hebben en sticht een eigen clubje. Dan weet hij tenminste zeker dat hij de baas kan spelen. Het zal een nieuwe trend worden: amateurpolitiek, gewoon in vrijetijdskleding, zonder stropdas.

Nu denkt Heinsbroek natuurlijk dat hij van Bomhoff af is. Dat zal hem nog tegenvallen: juist om Heinsbroek te jennen zal Bomhoff lid willen worden van diens partijtje. Ook Wijnschenk mag meedoen, want hij wordt door Heinsbroek 'een goede kracht' genoemd.
Een goede kracht... In dergelijke termen wordt doorgaans gesproken over vakkenvullers en magazijnbedienden. Of was het nu zakkenvullers en magazijnbedienden? Misschien mag Adam Curry ook wel op de lijst. Lijkt me er echt een tiep voor. Maar het lijkt mij eigenlijk toch het beste dat ze allemaal hun eigen politieke partij oprichten. Scheelt een hoop ruzie.

Volgens de Volkskrant gaat het nieuwe partijtje Lijst Nieuwe Politiek heten. Tjonge zeg, dat is een stuk origineler dan de namen van de oude politieke partijen! Echt een belofte voor de toekomst! Nee, doe dán iets van 'Besturen vanuit de Bentley', 'Ongeschoren op het Binnenhof' of 'Regeren zonder Stropdas'. Want die Nieuwe Politiek kennen we nou wel.

Stem nou maar op Verbal Jam. Want voor minder dan vijf zeteltjes doe ik het niet. Hoewel, een vijfzitsbank lijkt me nog wel.
een eigen partij

Kabinetscrisiskabinet

Woensdag 16 Oktober 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Minister Bomhoff heeft zojuist zijn ontslag ingediend. Heinsbroek taait ook af. Dat zal een kabinetscrisis betekenen. Hoewel, door de egostrijd binnen de LPF is er al sinds het aantreden van dit kabinet sprake geweest van een kabinetscrisis.
Wie had het ook alweer over de puinhopen van Paars? Lijst Pim Fortuyn begraaft de Grote Leider postuum nog eens een keertje onder de eigen puinhoop, waarvan de omvang die van Paars verre in de schaduw stelt.

Kabinetscrisiskabinet

cursus rijksvoorlichten

Dinsdag 08 Oktober 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

De rijksvoorlichtingsdienst is knudde. Die lui vertellen nooit waarover we werkelijk voorgelicht willen worden. Ze geven zulke summiere communiqués uit dat de roddelbladen de rest er wel bij moeten verzinnen. Wanneer ik vroeger met een opstel van een dergelijke lengte bij de meester kwam, kreeg ik direct een 1 voor de moeite.
Bij de rijksvoorlichtingsdienst denken ze dat ze de privacy van het Koninklijk Huis op die manier het best beschermen. Zo werkt dat niet en zo hoort dat ook niet. Ik zal ze daarom even bijscholen. Wees niet bezorgd: ik houd het door en doorluchtig.

Luister en let op, waarde rijksvoorlichters. De Nederlanders beschouwen het Koninklijk Huis als familie. Vandaar dat de leden van dat KH meestal ook worden aangeduid als 'de Koninklijke Familie'.
Het is niet meer dan menselijk dat men wil weten hoe het met zijn familie gaat. Als er een familielid ziek is of dood gaat wil men dan ook precies weten hoe het er mee is en hoe dat zo is gekomen.
In de normale omgang hoeft men in de familie niet te weten hoe het in de slaapkamer toegaat en wie, wanneer en hoe vaak het met wie doet.
Dát is dus de leidraad die jullie moeten aanhouden: de Koninklijke Familie is ónze familie, of wij of zij dat nu willen of niet. Je zit met elkaar opgescheept.

Neem nu het tragisch verscheiden van oom Claus. Iedereen hield veel van hem en de hele familie wil gewoon weten of hij zacht is heengegaan, of hij daarvoor nog bij kennis was en of hij niet al te zeer heeft geleden. Heel begrijpelijk toch?
En zo'n begrafenis. In de rest van de familie kunnen we alleen maar kiezen tussen begraven en cremeren. Wat blijkt? Oom Claus wordt bijgezet. In een grafkelder onder een kerkvloer te Delft. Daar worden wij als overige familie buiten gehouden.

Dus: wat is dat, bijzetten? Wat gebeurt daar dan precies? Dáár zijn wij toch óók wel eens benieuwd naar! Wordt ome Claus dan op een bijzettafeltje gezet ofzo?
Laat die kelder maar eens van binnen zien op televisie. Want de rest van de familie wil óók wel eens bekijken of Wilhelmina er na veertig jaar nog een beetje netjes bij ligt.
Hoe kan dat eigenlijk: eerst bij gezet worden maar er later ineens zomaar bij liggen? Wat voltrekt zich allemaal in die kelder? Wij hebben het recht te weten hoe de vlag erbij staat. Of staat er geen vlag? En indien wel: moet die zo langzamerhand niet eens gewassen en gestreken worden?

U ziet rijksvoorlichters: vragen te over. Vragen die heel gemakkelijk te beantwoorden zijn en waarvan het heel normaal is dat mensen daar benieuwd naar zijn. Anders krijg je dat gissen, speculeren, roddelen en zelfs kwaadspreken. Want het is een psychologisch feit dat mensen het onbekende invullen met eigen fantasie. Dáár krijg je nou al die praatjes van...

cursus rijksvoorlichten

gretta's geneuzel

Woensdag 25 September 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Gretta Duisenberg-Bedier de Prairie (even mijn tong weer recht leggen) vindt dat wanneer Irak moet voldoen aan VN resoluties, Israël dat ook moet doen. Anders moet het Europese Associatieverdrag met Israël maar worden opgezegd.
Heb je dat met Wim overlegd, Gretta? Dit verdrag omvat namelijk ook relaties met de Europese Investeringsbank en zodra het woord 'bank' ergens in voorkomt zou ik dat toch maar even met manlief kortsluiten.

Dat Israël zich moet terugtrekken uit de Palestijnse gebieden is het grootste deel van de wereld met je eens, zelfs de meerderheid van de Israëlische bevolking. Al op 22 november 1967 werd Israël in VN-resolutie 242 opgeroepen om zich terug te trekken uit de gebieden die werden bezet tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967. Deze resolutie heeft overigens betrekking op de veroverde gebieden in het algemeen, en is niet specifiek gericht op de Palestijnse. Maar is het niet veel constructiever om dit soort polarisatie te vermijden en het probleem Irak gescheiden te houden van het conflict tussen Israëlis en Palestijnen? De resoluties tegen Irak zijn namelijk van een geheel andere orde, leggen Irak verplichtingen op, terwijl het bij de resoluties tegen Israël gaat om oproepen iets te doen of na te laten. Zo werkt dat namelijk wanneer de inhoud van de resoluties is beïnvloed door de belangen van de Verenigde Staten. Niet eerlijk, maar helaas politieke realiteit.

Dat dreigen met opzeggen van het Associatieverdrag gaat niet werken, Gretta. Dat kan ik je nu al vertellen. Daar haalt Sharon zijn schouders over op. Zo is de mentaliteit daar. Europa bestaat in Israëlische ogen uit een stelletje softies dat niet in de gaten heeft hoe complex de problemen werkelijk zijn. Zij huldigen nu eenmaal de opvatting dat je je temidden van een vijandige Arabische wereld geen moment zwak kunt tonen. Dat je hard terug moet rammen bij het minste geringste dat je wordt aangedaan. Over de juistheid van dat standpunt valt natuurlijk te discussiëren, maar nu juist niet met hen! Zij ervaren de Palestijnse buren als onbetrouwbare gesprekspartners die hen de zee in drijven zodra ze de kans krijgen. En bloedige bomaanslagen zijn niet de methode om hun te overtuigen van het feit dat ze daarin ongelijk hebben.

Er bestaan vele tientallen VN-resoluties die met name het gedrag van Israel in de bezette gebieden veroordelen. Wanneer de Verenigde Staten niet vele malen gebruik had gemaakt van zijn vetorecht waren dat er nog veel meer geweest. Israël lapt ze allemaal aan de laars. En strategisch gezien is dat vanuit hun optiek nog logisch ook. Terugtrekking zonder dat daar de garantie op veilige grenzen tegenover staat, zonder dat hun bestaansrecht in de regio wordt erkend zal hun brengen in de positie van 'sitting duck'. Dat is de kern van de zaak. Alle andere kwesties, zoals die van Jeruzalem, de Golanhoogte, de nederzettingen, het recht op terugkeer of compensatie van vluchtelingen zijn in wezen bijzaak, onderhandelingswisselgeld.
Israël is in het Midden-Oosten het bruggenhoofd van de Verenigde Staten. Ze hebben de zekerheid dat de VS altijd achter hen zal staan wanneer het aankomt op hun elementaire bestaansrecht. Vanuit die machtspositie kan men zich eindeloos veel permitteren. Daar spelen veel grotere belangen dan de situatie van die arme, maar ook door de Arabische landen als lastig beschouwde Palestijnen.

Moeten we dit dan allemaal maar laten gebeuren? Nee, Gretta, vanuit Europa kunnen we best wat doen. Palestina is geen lid van de Verenigde Naties, heeft alleen maar de status van 'waarnemer'. Men kan bij mijn weten dus geen resolutie aan de broek krijgen waarin de terroristische aanslagen op de Israëlische bevolking worden veroordeeld. Kijk, en dát zouden de gewone mensen in Israël nu ook wel eens graag zien: dat Europa óók eens vooraan staat om dát soort zaken scherp te veroordelen en Arafat daarover stevig op z'n vestje te spugen.

Solidariteit is een prima zaak. Maar wees dan solidair met gewone mensen, in welk land ze ook wonen. Selectief mededogen zet geen zoden aan de dijk. De gewone Palestijn wiens huis net met de grond gelijk is gemaakt zit niet te wachten op dat truttige vlaggetje dat jij op je balkon van je dure huis in Amsterdam Zuid laat wapperen. Dat komt alleen maar in de propagandakraam te pas van extremistische fanatici. Je polariseert er lustig op los. Stel je liever een meer bescheiden doel, zoals het bevorderen van de dialoog tussen sympathisanten van beide partijen die in Nederland woonachtig zijn. Want de gewone burgers van Nederland, als je tenminste enig benul hebt wie dat zijn, zitten er niet op te wachten dat je dit vuurtje ook nog eens binnen onze eigen grenzen aanblaast.

gretta's geneuzel

Lekker vlot

Dinsdag 24 September 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Waarom doet men in dit land altijd zo moeilijk met allerlei commissies? Nu weer die commissie De Boer, die onderzocht heeft wat er toch zo mis was binnen de Partij van de Arbeid.
De Haagse partijbonzen waren vooral bezig met handhaving van hun eigen machtspositie. Ad Melkert had eigenlijk nooit lijsttrekker mogen worden.
Daar zijn ze dan lekker vlot achter! Dat hadden u en ik al lang geheel op eigen kracht bedacht, direct na de desastreuze verkiezingsuitslag.

In plaats van op de commissie De Boer had men dus beter een beroep kunnen doen op het Boerenverstand, zoals wij het gezonde denkvermogen plegen aan te duiden. En om de agrarische beeldspraak nog even te vervolgen: iedereen voelde toch op z'n klompen aan dat Melkert onvoldoende uitstraling had om de verkiezingen te winnen?

Leest u de columns 'Ad was te glad' en 'Pinksteren & Politiek' van 18 en 19 mei er nog maar eens op na en u zult met mij tot de conclusie komen dat De Boer wel erg traag heeft voortgeploegd...

Lekker vlot

flink links

Dinsdag 24 September 2002 in categorie Politiek & Maatschappij

Links zijn is nog niet zo makkelijk! Vooral de linkse oudere jongeren zien zich al decennia voor grote morele dilemma's geplaatst. Het linkse gedachtengoed hing als een molensteen om de nek, zo blijkt nu. Rondom grote thema's ging er van alles fout in deze maatschappij, maar wanneer je krachtdadig wilde ingrijpen verloochende je links en was je automatisch rechts. Nog ingewikkelder werd het wanneer je behalve links ook nog de extra optie van het pacifisme had omarmd.

Laten we ruiterlijk toegeven: wát we ook verder van Pim Fortuyn vinden, hij heeft links genezen van de kramp waarin het zich bevond. Door links en rechts mocht alles weer gezegd worden. En nu zien we links alle opgekropte emoties in één keer eruit gooien.
Over de grens met die criminele illegalen! In het heropvoedingstraject met de criminele allochtone jongeren! Verplicht Nederlands leren en je aan de grondwet houden! Vooruit, bombarderen die Joego's en Afghanen! Wie de vrijheid van meningsuiting met de dood bedreigt sodemietert maar op! Weg met die homofobe achterlijke imams! De tolerantie kan niet van één kant komen. Ook linkse mensen willen veiligheid, daar laat men zich graag preventief voor fouilleren. Weg met die junks en ander tuig, we willen een schone wijk! Opgedonderd met al die overbodige managers die de werksfeer verzieken! O, wacht: dát laatste wasal links... Laat ook maar, als we tóch bezig zijn...

Hè, dat lucht op: je blijkt nu ook links te kunnen zijn zonder alles te hoeven pikken.


flink links